Gotowość znoszenia prześladowań znakiem prawdziwych uczniów Chrystusa. Studium Listu do Galacjan 6,11-18

6,11

Paweł zwraca uwagę na wielką troskę jaką ma o Galacjan, że pisze do nich w mocny sposób, wielkimi literami, silnym akcentem, że bardzo leżą mu na sercu.  

6,12-13

Przyjęcie prawdziwej wiary w Jezusa Chrystusa rodzi prześladowania. To więc fałszywi nauczyciele, chcieli obrzezać Galacjan, by uniknąć prześladowań ze strony Żydów(2 Tym 1,8; 2 Tym 2,3). Jednak ci którzy ich namawiali do obrzezania sami zakonu nie przestrzegali w taki sposób jak powinni.

Przyjęcie wszystkich norm ewangelii zawsze rodzi prześladowania i istnieje pokusa, niebezpieczeństwo by iść na kompromis w sprawach posłuszeństwa Chrystusowi, by być akceptowanym społecznie, w rodzinie, czy w swoim środowisku. Lecz nie miejmy złudzeń, Słowo Boże mówi nam wyraźnie, że posłuszeństwo Chrystusowi w tym świecie zawsze pociąga za sobą koszt.

2 Tym 3,11-12; Mat 5,10-12; Mat 10,22-25; Mat 16,24; Mat 23,34; Jana 15,19-21; Jana 16,2.33; Dzieje Ap 14,22; 1 Tes 3,3-4; 1 Piotra 2,20-21; 1 Piotra 4,12-16

Jak myślisz jakie dzisiaj zagrożenia stoją przed kościołem, czy pokusy by nie przyjąć wszystkich norm ewangelii?

1.      Ktoś nie chce się ochrzcić

2.      Liderzy mogą nie mówić o wszystkich aspektach ewangelii, bo mogą być one nie popularne w danym środowisku. (Dzje Ap 20,27). O czym w naszym środowisku wolelibyśmy nie mówić w kontekście ewangelii?

3.      Ktoś kto się nawrócił nie chce odejść od bałwochwalczego kościoła, bo boi się że będzie miał z tego tytułu prześladowania.

4.      Niekiedy ludzie nie chcą zostać członkami kościoła, by nie angażować się i być tzw. „wolnym strzelcem”

Głoszenie Krzyża Chrystusa zadaje cios naszej pysze, Fałszywa ewangelia zawsze będzie umniejszała role Chrystusa i znaczenie jego śmierci dla naszego zbawienia, a podkreślała rolę człowieka w Zbawieniu. Fałszywa Ewangelia będzie mówiła że Zbawienie jest nie tylko i wyłącznie dzięki śmierci Chrystusa, ale też dzięki ludzkim staraniom.

Jak myślisz na czym polegała chęć pokazania się fałszywych nauczycieli od strony cielesnej?

Chęć podobania się od strony cielesnej polegała na tym, że fałszywi nauczyciele chcieli wykazać się swoją skutecznością w Galacji. I zapisać obrzezanie Galacjan na swoje konto jako swój sukces ewangelizacyjny. W ten sposób chcieli maskować swoje grzechy i być chwalonym oraz podziwianym.

Czy fałszywym nauczycielom zależało na dobru Galacjan, na ich zbawieniu?

Oczywiście nie. Nakłanianie Galacjan do obrzezania było wynikiem dumy i pychy fałszywych nauczycieli, a nie prawdziwą troską o ich wieczność co mówi Paweł w 13 wierszu.

ü  Takim również niebezpieczeństwem dla nas dzisiaj może być, chęć by koniecznie zapisać kogoś jako członka zboru, kto nie jest odrodzony by się nim chlubić.

ü  Niektóre kościoły swojej tożsamości i sukcesu doszukują się w ilości członków i nowych konwertytów. W ten sposób chcą afiszować swoją religię i podkreślać jej wyjątkowość. Co pewien czas mam okazje słyszeć, że ktoś twierdzi iż jego religia jest prawdziwa, bo ma dużo członków. Albo Jego zbór (kościół) jest zborem, gdzie Bóg rzeczywiście działa, bo mają dużo nawróceń. Jednak takie argumenty są zupełnie niedorzeczne. O prawdziwości Bożego prowadzenia nie decyduje ilość członków, czy nowych nawróceń, ale to, czy doktryna i praktyka zboru (kościoła) jest zgodna z Pismem Św.

ü  Inną formą  cielesnego chlubienia się może być przedstawianie pozytywnych statystyk nawróceń wynikających z podniesienia ręki na ewangelizacjach. Część osób głoszących ewangelię w ogóle nie weryfikuje, czy ktoś faktycznie się nawrócił, gdy deklarował chęć przyjęcia Chrystusa. Wystarczy dla nich, że ktoś podniósł rękę na ewangelizacji na wezwanie głoszącego lub wyszedł do przodu, by przyjąć Jezusa, albo pomodlił się tzw. modlitwą grzesznika i już traktowany jest jako zbawiony.

W jakich dziedzinach możemy mieć pokusy z posłuszeństwa Chrystusowi, by nie cierpieć prześladowań?

ü  Możemy niechętnie zwiastować ewangelię.

ü  Nie odcinać się wyraźnie od bałwochwalczych praktyk danej kultury.

ü  Praktykować ekumenie z odstępczymi kościołami, by być akceptowanym.

3,14

Czym wyłącznie chciał się chlubić, przedstawiać jako swoją wartość ap. Paweł, a czym chcieli się chlubić fałszywi nauczyciele?

Paweł chciał się chwalić, chlubić tym, co Pan Jezus zrobił dla nas na Krzyżu, a nie swoimi osiągnięciami jak to robili fałszywi nauczyciele. Oni chcieli chwalić się sobą swoimi osiągnięciami, swoimi staraniami, swoja skutecznością, a Paweł chciał się chwalić tym co Chrystus dokonał, tym jak nas odkupił, tym jak wielką cenę z nas zapłacił, tym jak nas zbawił.

Zasadniczą różnicą miedzy fałszywymi sługami Chrystusa a prawdziwymi jest to, kto jest uwielbiony przez ich służbę. Fałszywi nauczyciele zawsze kierują uwagę ludzi na siebie, prawdziwi na Chrystusa.

Filip 3,3-11; Rzym 1,16; 1 Kor 1,23; 2,2

3,15 - 16

Jak myślisz co to znaczy, że ani obrzezanie, ani nie obrzezanie nic nie znaczy tylko nowe stworzenie?

Paweł mówi, że zewnętrzne nasze starania jakie by nie były wspaniałe i tak nie mają znaczenia przed Bogiem i nie dają nam życia wiecznego, tylko nowe narodzenie otwiera przed nami drzwi Królestwa Bożego.

Poniżej kilka przykładów

1.      Jeśli ktoś uczestniczy w życiu kościoła, a nie jest odrodzony i tak nie będzie zbawiony.

2.      Jeśli ktoś jest ochrzczony, a nie jest duchowo odrodzony i tak nie będzie zbawiony.

3.      Jeśli ktoś jest członkiem kościoła, choćby najlepszego, najbardziej biblijnego, a nie jest odrodzony nie będzie zbawiony.

4.      Jeśli ktoś przyjmie wszystkie sakramenty, wszystkie wymagania swojej religii, a nie jest duchowo odrodzony i tak nie będzie zbawiony

Gal 5,6; 2 Kor 5,17; Kol 3,10-11

Paweł mówi wyraźnie, że pokój Boży i miłosierdzie Boże będzie nad tymi którzy będą trzymać się zasady, że dziećmi Bożymi ( rodziną Bożą) stajemy się nie przez zewnętrzne formy religijności, ale przez nowe narodzenie. Dopiero narodzenie z Ducha Św. włącza nas do grona dzieci Bożych, a nie praktyki religijne (Jan 1,12 – 13)

Kościół dzisiaj Jest Izraelem Bożym, jest świętym ludem wybranym przez Boga. To są wszyscy którzy uwierzyli w Chrystusa i narodzili się na nowo zarówno żydzi jak i poganie Rzym 2,28-29; 9,6-8

6,17

Paweł mówi, że Galacjanie powinni wziąć pod uwagę Jego głos zważywszy na to, jak wiele cierpiał dla ewangelii i jaki wielki poniósł dla niej koszt. Dz 14:19; 16:22; 2Kor 11:23-25.

Znaki te potwierdzały, prawdziwość ewangelii Pawła w przeciwieństwie do fałszywych nauczycieli, którzy chcieli uniknąć prześladowań i z tego powodu byli gotowi spłycać ewangelię lub zmieniać jej znaczenie.

Stygmaty o których mówi Paweł to nie jakieś mistyczne rany o jakich słyszymy dzisiaj, ale znaki blizny po prześladowaniach. Apostoł Paweł miał wiele blizn po pobiciach, kamieniach, które ze względu na Chrystusa rzucano w jego kierunku.