Łukasza 22:19 I
wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje,
które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją.
20 Podobnie i
kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich, to nowe przymierze we krwi
mojej, która się za was wylewa.
Pan
Jezus przed swoją śmiercią podczas ostatniej wieczerzy ustanowił pamiątkę
wspominana. Wziął chleb złamał i podawał im wskazując na to, że ten chleb jest
symbolem jego ciała, które za chwile zostanie wydane na ukrzyżowanie za grzechy
ludzi. Podobnie zrobił z kielichem. Nakazał również uczniom powtarzać to, gdy
się spotykają. Nigdzie Pan Jezus nie powiedział jak często mamy to robić. Ale
wydaje się, że tak często by nie zapomnieć co Chrystus dla nas na Krzyżu
uczynił, by nie zapomnieć, że On tam ofiarował siebie, by zdjąć z nas, sąd,
potępienie i ciężar naszych grzechów. W ten sposób Pan Jezus zabezpieczył
kościół przed utratą znaczenia jego ofiary. Przez ten symbol za każdym razem
przypominamy sobie Jego osobę, Jego mękę, Jego służbę, Jego poświęcenie. Ten
symbol daje nam też okazje do
zwiastowania jego zbawczej śmierci. Sposób zabezpieczenia kościoła przez
symbol, by pamiętać o szczególnie ważnych wydarzeniach nie jest czymś nowym w
Biblii. Gdy Bóg chciał podkreślić charakter jakiegoś wydarzenia ustanawiał
pewną tradycję, której nadawał symbolikę. Przez zachowywanie odpowiednich
tradycji wracały obrazy i przesłanie które się za nimi kryło. I tak gdy Bóg
chciał podkreślić wyzwolenie Izraela z Egiptu ustanowił paschę. Raz w roku miał
być spożywany w Izraelu baranek podczas uroczystego posiłku. Baranek musiał być
przygotowany w odpowiedni sposób np. nie można mu było łamać kości, ani podczas
przygotowania do uczty, ani podczas samej uczty (Liczb 9,12). Co miało również wskazywać na Jezusa, którego kości
nie zostały złamane (J 19,36) i w
ten sposób wypełniło się pismo. Podczas samej wieczerzy w kolejnych paschach
głowa rodziny zanim wieczerza została spożyta miała za zadanie opowiedzieć co
ten spożywany baranek oznacza i co przypomina. Jeden z uczestników wieczerzy,
najmłodszy pytał prowadzącego, po co to wszystko robimy? I wtedy prowadzący
opowiadał historię wyjścia, bólu izraelitów w Egipcie i ocalenie Boga.
Bóg nakazał to czynić mówiąc w ten sposób
Wyjścia 13:14 A gdy kiedyś zapyta ciebie syn twój, mówiąc:
Co to oznacza? - powiesz mu: Ręką przemożną wyprowadził nas Pan z Egiptu, z
domu niewoli.
Uczestnicy
wieczerzy niejako byli przenoszeni do wydarzeń w Egipcie, tak jakby sami byli
tam wówczas obecni przez co Bóg również dla nich okazywał się wybawicielem.
Innym
wydarzeniem, któremu Bóg nadał symbolikę, była sytuacja gdy Izraelici
przeprawiali się przez Jordan do ziemi obiecanej, a wody Jordanu zatrzymały
się, by mogli przejść suchą nogą. Po tym
wydarzeniu Bóg nakazał wybrać z Jordanu dwanaście pamiątkowych kamieni, które
miały przyszłym pokoleniom przypominać tą sytuacje i wskazywać na Boga, który
ratuje i wprowadza ich do ziemi obiecanej.
Jozuego 4:6 Aby to było znakiem pośród was, gdy wasze
dzieci w przyszłości pytać się będą: Co znaczą dla was te kamienie?
7
Odpowiecie im, że wody Jordanu zostały rozdzielone przed Skrzynią
Przymierza Pana, gdy przechodziła przez Jordan; zostały rozdzielone wody
Jordanu, i te kamienie są dla synów izraelskich pamiątką na wieki.
Tak
wiec symbolika w Bożym dziele zbawienia nie jest czymś nowym, gdy Jezus
ustanawia wieczerzę. Wieczerza właśnie jest dniem wspominania, możliwością
przenoszenia się pod krzyż, gdy mój Zbawiciel wylewał tam swoją krew w moje
miejsce. Wieczerza przypomina nam, że nasze zbawienie jest całkowicie dokonane
przez Jezusa i przypomina nam, że jesteśmy od Niego zależni. Przez wieczerzę
też przeżywamy Jego obecność w naszym życiu pamiętając na słowa, które sam
powiedział „Oto ja jestem z wami, po wszystkie dni, aż do skończenia świata”.
On jest z nami dzisiaj przez Ducha Świętego, jest z każdym wierzącym, który
szczerze Mu zaufa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz