Jak skłonić swoje serce do chwalenia Boga - Psalm 108

 Przyszliśmy tu dzisiaj, by śpiewać i grać dla chwały naszego Boga. Jednak nie chcemy czynić tego tylko z poczucia obowiązku, ale mam nadzieje, że chcemy robić to chętnie, radośnie i wdzięcznie, bo takie powinny być serca nasze przed Bogiem. Taką też postawę, ma Dawid przychodząc do świątyni. On mówi, że gotowe jest jego serce na uwielbienie Boga, by śpiewać i grać.

Zauważmy, że serce Dawida jest gotowe, bo jego myśli, plany, nadzieje i motywacje są skierowane ku Bogu.

Ciężko być gotowym do uwielbiania Pana, gdy nasze serca są pogrążone w troskach, obecnych problemach, czy nastawione na wyłącznie ziemskie sukcesy. Tak bardzo możemy się skupić na tym, co tu na ziemi, że przysłoni nam to naszą niebiańską ojczyznę skąd mamy wciąż oczekiwać Zbawiciela i już dokonane zwycięstwo naszego Pana Jezusa Chrystusa nad naszymi grzechami. W ten sposób możemy nawet zapomnieć o nadziei  życia wiecznego do której nas powołał.   

Żeby móc nieustannie chwalić Pana nasze serca muszą być niezłomne, nie poddające się, codziennym okolicznościom życia.

Ale jak to zrobić?

Zobaczmy jak zrobił to Dawid.

1.      Po pierwsze Dawid pamięta, że Bóg okazuje łaskę swojemu ludowi w.5. Ciągła  Świadomość łaski i przebaczenia jakie mamy w Jezusie Chrystusie będzie napełniać nas wdzięcznością i dziękczynieniem przed Bogiem. Nic tak nie pozbawia nas wdzięczności wobec Boga jak myślenie, że jesteśmy dostatecznie silni, by sami poradzić sobie w życiu. Szczególnie, gdy tak myślimy w kwestii naszego zbawienia. Wtedy nie zależy nam na Bożej łasce, a nawet nas ona obraża, bo uważamy, że jej nie potrzebujemy. Osoby, które nie pamiętają, albo nie chcą Bożej łaski nie mają potrzeby chwalić Boga, bo niby za co? Przecież uważają, że wszystko zawdzięczają sobie. Jednak mam nadzieję, że my wiemy i pamiętamy, że wszystko, czy zbawienie, Boże błogosławieństwo, zdrowie, pracę, zbór i każdy oddech zawdzięczamy Bożej łasce.

2.      Po drugie, serce Dawida jest gotowe chwalić Boga, bo Dawid ciągle pamięta o Bożej wierności. Mówi że do obłoków sięga wierność Pana nad Jego ludem. Dawid rozumie, że Bóg jest tak wierny wobec tych, których umiłował, że nic nie jest w stanie oddzielić nas od Jego miłości i troski. Z pewnością zabierając się do uwielbienia Boga rozmyśla nad tym w jak niezwykły i wspaniały sposób Bóg ratował swój lud oraz Jego samego w chwilach zagrożenia i zawsze gdy potrzebował Pana, On był tuż obok i nigdy Go nie opuścił. Tak naprawdę nie ma zbyt wielu wiernych ludzi w naszym życiu na których zawsze możemy liczyć. A jeśli nawet takich mamy, to są ograniczeni i nie są w stanie pomóc nam w każdej sytuacji. Jednak nasz Bóg - Pan Jezus Chrystus może być z nami i nam pomóc w każdych okolicznościach życia, bo jest wszechobecny i wszechmogący. On sam obiecał Ew. Mateusza 28,20 że będzie z tymi, którzy Go kochają po wszystkie dni, aż do skończenia świata. A w liście do Hebrajczyków mamy obietnice, że nie opuści nas Pan i nie porzuci (Hebr 13,5). Wierność Boża jest jeszcze bardziej zadziwiająca, gdy zdamy sobie sprawę, że my często Pana zawodzimy z powodu naszej grzeszności, a Pan Jezus pozostaje wierny.

 

3.        I po trzecie serce Dawida może chwalić Boga, bo Dawid jest pewny zwycięstwa w. 11-14. Podczas działań wojennych istotnym czynnikiem pokonania wroga jest upadek jego morale. Jeśli uda się wrogowi tak bardzo złamać wiarę żołnierzy, że oni przestaną wierzyć w zwycięstwo, to już niemal są pokonani. Każdy dowódca wie, że nawet niewielka armia, ale mająca silne przekonanie w zwycięstwo i słuszność podejmowanych działań jest o wiele groźniejsza niż duża armia, której wiara się załamała. My, wierzący w Chrystusa możemy być pewni zwycięstwa najbardziej ze wszystkich ludzi, bo nasz Pan umarł za nas i zmartwychwstał dla naszego zbawienia oraz zasiadł po prawicy Boga stając się Panem. W ten sposób zabezpieczył wszystkie Boże obietnice dając nam pewność wypełnienia ich.  Możemy być pewni naszego zbawienia i pokonania wszystkich naszych duchowych wrogów w Jezusie Chrystusie. Możemy być pewni nowego nieba i nowej ziemi, której jesteśmy dziedzicami, możemy być pewni, że nasz Pan doprowadzi nas na drodze zbawienia do samego końca jeśli tylko rozpoczął w nas dobre dzieło, a to daje nam siłę do służby i chwalenia naszego Pana.

Więc jak skłonić nasze serca, by były gotowe do uwielbienia Boga. Pamiętać o jego łasce jaką nas darzy, wierności jaką nam okazuje i być pewnym zwycięstwa w Chrystusie, które nam obiecał.