Właściwie od
narodzenia Jakuba i Ezawa widać między braćmi rywalizacje o pierwszeństwo i
aprobatę rodziców. Gdy Jakub się rodzi, to trzyma za piętę swego brata, ta
sytuacja pokazuje, że ich życie będzie naznaczone tą rywalizacją (Rodz. 25, 26). W całej relacji nie spotykamy
także próby rozwiązania tego konfliktu między braćmi przez rodziców. Wprost
przeciwnie wydaje się, że Izaak i Rebeka przyczynili się do tego w ten sposób,
że podzielili się synami i Izaak większymi względami darzył Ezawa, a Rebeka
Jakuba (Rodz 25, 8).
·
W tej historii jest ważna lekcja dla
rodziców, żeby nie wywyższać jednego dziecka
nad drugie, bo to powoduje konflikt i podziały miedzy dziećmi. Takie
postępowanie prowadzi do zazdrości między rodzeństwem, a w konsekwencji może
prowadzić do nienawiści.
1 – 10 Jakub jest ulubieńcem matki, która
usłyszała, że Izaak chce pobłogosławić Ezawa. Więc Rebeka umawia się ze swoim
synem na oszustwo wobec Ojca żeby wyłudzić ojcowskie błogosławieństwo.
Ojcowskie błogosławieństwo w czasach Izaaka było niezwykle ważne, a słowa
wypowiedziane nad synami nawet były pewnym proroctwem, przepowiedzeniem
przyszłości. Błogosławieństwa lub przekleństwa zawsze były traktowane poważnie
i uważane za wiążące.
11 – 24 Jakub za namową matki przebiera się w
ciuchy Ezawa i idzie z potrawą do ojca, którego podstępnie oszukuje, a nawet
przeklina Boga, bo posługuje się Bożym imieniem dla swoich celów. Izaak jakby z
początku ma pewne podejrzenia z powodu głosu Jakuba, ale po dotknięciu rąk Jakuba,
na których była jakaś imitacja owłosienia Izaak upewnia się, że ma do czynienia
z Ezawem. Po spożyciu potrawy jeszcze upewnia się w takim przekonaniu i
błogosławi Jakuba myśląc, że to Ezaw.
28 – 29 Izaak błogosławi Jakuba słowami
dobrobytu i pomyślności i wynosi Jakuba przed swego brata.
30 – 40 oszustwo wychodzi na jaw, gdy z
polowania wraca Ezaw i przygotowuje potrawę dla swego ojca. Okazuje się, że
Izaak pobłogosławił Jakuba, a dla Ezawa ma tylko trudne błogosławieństwo, a
nawet przekleństwo. Chociaż dla nas może to tak wyglądać, raczej dostał
mniejsze błogosławieństwo. Izaak wypowiadając błogosławieństwo do Ezawa
prawdopodobnie mówił także o Edomitach nardzie, który wywodził się od Ezawa.
Edomici mieli być poddanymi Izraela ale 2
Królewskiej 8, 20 – 22 zrzucają to jarzmo.
41 – To spowodowało, że Ezaw
znienawidził swojego brata i podjął decyzje o zmordowaniu go.
42 – 46 Rebeka dowiaduje się o powziętym
zamiarze i wysyła Jakuba do swego brata, by tam przeczekał, aż minie gniew
Ezawa.
·
Ta historia jest taką przestrogą dla
nas przed oszustwem i kłamstwem pokazując nam jak kłamstwo niszczy rodzinne
relacje, rodzi nienawiść i niszczy całe społeczniości. Przykazanie 9 odnosiło
się do mowienia fałszywego świadectwa, kłamstwa.
Słowo
Boże przestrzega nas przed kłamstwem Kol
3, 9 nie okłamujcie się 1 Tes 4, 6 nie oszukiwać nikogo, Bóg widzi i sądzi
Kłamstwo
nie tylko dotyczy mówienia nieprawdy, ale również dotyczy oszustwa, intrygi,
oszczerstw, nieprawdziwych pomówień, zatajania prawdy.
·
Gdy kłamiemy i oszukujemy krzywdzimy
ludzi, a także występujemy przeciwko samemu Bogu Ps. 101, 7 kłamca nie zamieszka w domu Pana. Kłamcy również są
wymienieni na końcu księgi objawienia jako przeklęci przez Boga, aż trzy razy Obj. 21,8, 21,27, 22,15
·
Ta historia także uczy nas, że Bóg ma
moc nawet grzech obrócić ku dobremu w życiu ludzi wierzących. Postępek Jakuba jest zły, choć w tym fragmencie nie
znajdujemy żadnej oceny moralnej jego postępowania, to jednak Biblia potępia
podobny sposób zachowania. Ale ostatecznie Jakub staje się tym pierwszym,
wybranym przez Boga. List do Rzymian
8,28 Bóg działa we wszystkim ku dobremu z wierzącymi.
·
Myślę, że warto zauważyć, że Ezaw
wcześniej sprzedał pierworództwo swojemu bratu jakubowi, czyli niejako zrzekł
się pierwszeństw, a pierwszy syn był przez ojca błogosławiony. Więc można
powiedzieć, że Jakub uzyskuje pierwszeństwo
Ezawa i nabywa prawa do błogosławieństwa. Raczej wątpliwe jest, że Izaak wiedział
o tym wcześniej w Jego oczach wciąż Ezaw był tym pierwszym.
·
Ta historia również uczy nas, że
lepiej współpracować niż rywalizować. Życie Jakuba i Ezawa w dużej mierze składa
się z wzajemnego uprzedzenia i konflikt narasta aż do finalnego oszustwa, które
dzieli rodzinę. Ludzie często ze sobą rywalizują o względy, pozycje, a przy tym
dopuszczają się intryg żeby zdyskredytować przeciwnika. Ale takie postepowanie
powoduje, że rodzą się konflikty i rozkład społeczności. Zupełnie inaczej by
było gdyby ludzie ze sobą współpracowali Gal
6, 2 – 4. Musimy się uczyć miłości i pomocy wzajemnej, a nie rywalizacji.
·
Poniżej przedstawiam tabelkę jakie
owoce rodzi rywalizacja, a jakie współpraca.
Owoce rywalizacji
|
Owoce współpracy
|
Druga osoba widziana jako konkurent
i zagrożenie, powoduje napięcia
|
Drugi widziany, jako bogactwo
dopełniające moją osobę, rodzi pokój
|
Pragnienie zdominowania drugiego i
chęć podporządkowania sobie osoby.
|
Partnerskie traktowanie drugiego,
rodzi przyjaźń i współpracę
|
Jedyny cel – pokonanie drugiego i
eliminacja
|
Pragnienie wspólnego osiągnięcia
celu cieszenie się sukcesami innych
|
Indywidualna gra, brak współpracy
sukces przede wszystkim.
|
Gra drużynowa, wspieranie innych i
zachęcanie, prowadzi do rozwoju osób.
|
Czyhanie na błędy drugiego,
obserwacja w celu wytknięcia błędów.
|
Pomoc w potrzebie gdy dostrzegam, że
ktoś ma problemy, nie daje sobie rady.
|
Egoizm – myślenie tylko o sobie brak
zainteresowania innymi.
|
Empatia – współodczuwanie z innymi, myślenie
o drugich
|
Najważniejsze własne ja, despotyzm,
narzucanie zdania.
|
Liczy się z innymi, bierze pod uwagę
ich zdanie
|
Wzięcie na siebie całości zadania
nie dopuszczanie innych do zadania.
|
Dzielenie się obowiązkami, radość z
odnoszonych sukcesów innych
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz