Dzieci Boga i dzieci diabła 1 Jana 3,7-10

Jan nadal kontynuuje jak odróżniać tych, którzy są z Boga od tych, którzy Go nie znają na przykładzie fałszywych nauczycieli znajdujących się w społecznościach do których Jan kieruje listy.

3.7

Kim jest prawdziwy chrześcijanin?

Pytanie to wciąż jest aktualne, być może w dzisiejszych czasach bardziej niż kiedykolwiek, bo jest wiele zamieszania z odpowiedzią na nie. Pamiętam że wiele lat temu widziałem ulotkę „kim jest prawdziwy chrześcijan”

W ulotce tej było postawione kilka pytań, czy wiara w Boga czyni cię chrześcijaninem, czy modlitwa czyni cię chrześcijaninem, czy chodzenie do kościoła czyni cię chrześcijaninem i jeszcze kilka. Za każdym razem odp. była negatywna i pokazywała że wiele działań, które czynią chrześcijanie nie sprawia automatycznie że jesteśmy chrześcijanami.   

A co sprawia że nimi Jesteśmy?

Wiara w Chrystusa wyrażona w naśladowaniu Go, w postępowaniu na Jego wzór, w postępowaniu sprawiedliwym. W listach Jana często pojawia się to przypomnienie.  1 Jana 1,16; 1 Jana 2,4; 1 Jana 2,4; 1 Jana 3,6

W w. 7 wierszu Jan mówi „nie dajmy się zwieść” bo często, tak bardzo nam jako ludziom odpowiada, gdy nasz grzech jest usprawiedliwiany, gdy świat lub ktoś obok nas mówi, „że to nic takiego, że to normalne, że wszyscy tak robią”. A my przyjmujemy to i tolerujemy nasz grzech przestając w nim widzieć coś złego, a jednocześnie możemy się łudzić, że jesteśmy chrześcijanami. Nie, nie róbmy tak, nie dajmy się oszukać jeśli rozmiłujemy się w grzechu, jeśli żyjemy w nim, to z Bogiem nie mamy nic wspólnego.

Z kolei ci którzy naprawdę kochają Boga postępują sprawiedliwie, zgodnie z Bożym prawem, zgodnie z Bożymi przykazaniami, bo zostali ukrzyżowani dla świata, a żyją dla Chrystusa Galacjan 2,20.

Jeśli ktoś twierdzi, że wierzy w Chrystusa i jest jego uczniem oraz ma jakieś intelektualne zrozumienie wiary chrześcijańskiej, ale jednocześnie nie chce być Chrystusowi posłuszny i miłuje swój grzech nie pokutując z niego i nie walcząc z nim. Jeśli ktoś taki, nie chce upamiętania, to Jan mówi, że taka osoba jest z diabła, a nie z Boga. Miłość do grzechu i praktykowanie grzechu upodabnia nas do diabła, a nie do Boga, co Jan mówi w kolejnym wierszu.

3.8

Tak naprawdę kto grzeszy jest z diabła, diabeł grzeszy od początku i pragnie, by każdy człowiek w mocy grzechu pozostał, bo to doprowadzi go do zatracenia Jana 8,44; Efez 2,2.

Co to znaczy że diabeł grzeszy od początku?

Chodzi o to, że diabeł jest pierwszą przyczyną grzechu, buntu wobec Boga. Grzech narodził się w Jego sercu i od tej chwili cały czas w nim żyje i go pomnaża. Biblia nie mówi wiele o upadku szatana, ale są dwa fragmenty w Starym Testamencie, które mówią nam o tych wydarzeniach jak grzech narodził w stworzeniu Ezechiela 28,12 – 19; Izajasza 14,12 – 15.

Ludzie którzy kochają grzech są pod mocą szatana i diabeł przez grzech trzyma ich w niewoli zmuszając te osoby do czynienia swojej woli (2 Tym 2,25-26). Są oni ciągle kuszeni przez diabła do grzechu i ulegają mu naśladując go. Trzeba jasno powiedzieć, że kochać grzech to nie chodzi tylko o jakiś straszny grzech w sensie morderstwa, czy jakieś strasznej niemoralności, ale chodzi tu o nieposłuszeństwo Chrystusowi, nie przestrzeganie Jego słowa, życie dla siebie swoim życiem, nie szukanie Królestwa Bożego i wszystko inne co związane jest z buntem przeciw Bogu.

Pan Jezus chce zniszczyć wszystkie dzieła diabła w ogóle i wszystkie dzieła diabła w naszym życiu. Chce byśmy żyli w całkowitej wolności. Kiedy przyszliśmy do Chrystusa Panowanie szatana się skończyło, zostaliśmy wyrwani z Jego mocy Kolosan 1,13; Dzieje Ap 26,18 i już nie musimy go słuchać, teraz należymy do innego Pana, Jezusa Chrystusa, Jego mamy słuchajmy.

3.9

Z jakiego powodu chrześcijanin nie może tolerować grzechu?

Chrześcijanin nie może trwać w grzechu, nie może go tolerować i miłować w swoim życiu, bo narodził się z Boga. Jest w jego życiu nowa natura, nowe serce od Boga, nowe życie, Duch Św. i jest nowym stworzeniem 2 Kor 5,17; Gal 5,15. To więc w życiu każdego chrześcijanina jest pragnienie świętości i czystości, jest pragnienie podobieństwa do Boga. Grzech wprawdzie chrześcijaninowi może się przydarzać, może on zgrzeszyć, może w niego upaść, ale zawsze będzie to dla niego coś, co bardzo go zasmuca i prowadzi do pokuty. Dzieje się tak dlatego, że to nowe życie od Boga, Duch Św.  nie pozwala mu w grzechu żyć i w nim trwać.

Jak myślisz co z osobami które nie chcą porzuć grzechu, a jednak twierdzą że wierzą w Chrystusa?

Jeśli tak się dzieje, jeśli jakieś osoby nie chcą porzucić swojego grzechu i nadal twierdzą że wierzą, to po prostu kłamią.

Jan mówi, że w chrześcijaninie jest Boże nasienie, które dało mu nowe Boże życie. Dlatego dla chrześcijanina grzech będzie odrażający jak jest odrażający dla Boga.

Chrześcijanin często będzie ubolewał z powodu grzechu, który będzie jeszcze dostrzegał w sobie i będzie widział go na świecie.

3.10

W 10 wierszu Jan podsumowuje wcześniejszą swoją wypowiedź, że na świecie istnieją dwa rodzaje ludzi, jakie? Dzieci Boże i dzieci diabelskie, nie ma niczego pośrodku, albo żyjesz z Bogiem w wyniku nowego narodzenia przez Słowo Boże i Ducha Świętego, albo żyjesz z diabłem. Nie ma tu miejsca na jakąś szarzyznę.  Albo Bóg jest twoim Ojcem, albo diabeł jest twoim ojcem. 

 Istnieją dzieci Boże, to ci którzy upamiętali się i uwierzyli w Chrystusa  stali się Jego uczniami. I istnieją też dzieci diabła, to ci, którzy trwają w swoim buncie przeciw Bogu Efezjan 2,2.

Następnie Jan przechodzi do kolejnego sprawdzianu naszego chrześcijańskiego życia, to brak miłości do innych chrześcijan, to też jest charakterystyczny znak braku odrodzenia.