Chrystus niszczy grzech 1 list Jana 3,3 – 6

Bóg okazał nam wielką miłość, wielkie miłosierdzie, że nazwał nas swoimi dziećmi i uczynił nas swoimi dziećmi przez zrodzenie z Ducha Św. oraz Słowo Boże, które było nam głoszone. Przed wierzącymi w Chrystusa obecnie jest wielka nadzieja, wielkie oczekiwanie na  spotkanie z Jezusem i całkowite upodobnienie się do Niego.

3.3

Nowe życie które się w nas narodziło, życie Bożego człowieka już w nas działa. Gdy pokładamy nadzieje w Chrystusie, to Duch Św. mobilizuje nas, by coraz bardziej się uświęcać i być bliżej Pana Jezusa upodabniając się do Niego w sposobie myślenia i postępowania.

Nie ma chrześcijanina, który naprawdę by się narodził na nowo i miał pragnienie coraz więcej grzeszyć.  Każdy prawdziwy chrześcijanin ubolewa nad swoim grzechem i pragnie grzeszyć coraz mniej, a najlepiej w ogóle oraz aktywnie z grzechem walczy w swoim życiu przez niepoddawanie się grzesznym pragnieniem i złym pokusom.

W naszym życiu jest tak, że czym dłużej chodzimy z Chrystusem, czym bliżej Niego jesteśmy, tym bardziej upodabniamy się do Niego w myśleniu w postępowaniu, w relacjach z innymi ludźmi w miłości do Boga i w każdym innym aspekcie naszego życia.

Wspaniale tutaj sprawdza się przysłowie „z kim przystajesz takim się stajesz”. Przystajesz z Chrystusem będąc posłusznym Jego słowu i trwając z Nim w społeczności stajesz się podobnym do Niego. Przystając natomiast ze światem upodabniasz się do tego świata w myśleniu w postępowaniu i relacjach z innymi ludźmi.

1 Jana 3,3 jest wspaniałym komentarzem  do 1 Jana 2,28, jeśli chcemy robić postępy w wierze i wzrastać w u święceniu musimy trwać w Chrystusie i zmierzać konsekwentnie do celu, do nagrody w górze do której zostaliśmy powołani przez Boga Filipian 3,12-14; 2 Kor 7,1; Hebr 12,14; 1 Piotra 1,14-16; Mat 5,48; Rodzaju 17,1   

Musimy wiedzieć, że to społeczność z Chrystusem, trwanie w Nim, działanie Jego Słowa i Jego Ducha w nas powoduje, że zwyciężamy grzech i uświęcamy się.

W ten sposób nosimy coraz bardziej doskonały Jego obraz, jak czytamy On jest czysty. Pan Jezus nigdy nie popełnił jako jedyny człowiek na świcie żadnego grzechu, żadnej nieprawości. Nie uczynił nigdy niczego co mogłoby zasmucić jego Ojca, co nie byłoby wolą Bożą. A jednocześnie zawsze czynił tylko to, co podobało się Bogu. 1 Piotra 2,22; 2 Kot 5,21; Hebr 4,15; 7,26-27; 1 Jana 3,5

Gdyby Pan Jezus kiedykolwiek zgrzeszył, to musiałby umrzeć za swój grzech i nie mógłby umrzeć z nas.

3.4

A czym jest grzech? Co to znaczy że grzech jest przestępstwem prawa?

Grzech jest wykroczeniem przeciwko Bożemu prawu. Jan tu ma na myśli prawo Mojżeszowe. Bóg w prawie mojżeszowym wyraził swoje standardy moralne i wymagania. Wyraził co jest w jego oczach dobre i miłe. Ale człowiek nienawidzi we własnym sercu tego prawa i buntuje się przeciw niemu. Z powodu mocy grzechu która jest w każdym człowieku, człowiek buntuje się przeciwko Bożym przykazaniom i chce postępować według własnych upodobań. W ten sposób daje świadectwo, że jest grzesznikiem, jest również buntownikiem przeciwko Bogu, przeciwko jego przykazaniom, co sprawa że jest przestępcą w oczach Bożym.

Bóg dał prawo, dał przykazania, by grzech mógł się okazać grzechem i byśmy przez Boże Prawo zobaczyli jakie są Boże wymagania moralne. Dzięki Prawu Bożemu widzimy,  że jesteśmy grzesznikami i potrzebujemy zbawiciela. Prawo nigdy nie było w tym celu, by nas zbawić, ale by nam pokazać że jesteśmy winni i byśmy mogli w Chrystusie szukać usprawiedliwienia z naszych win. Rzym 3,20; Rzym 5,20

Nawrócenie polega na tym, że człowiek odrzuca grzech i zaczyna kochać Boże przykazania jak mówi Dawid Psalm 119,27-28.

Świat, czyli ludzie którzy nie kochają Boga objawionego w Słowie Bożym ma takie poczucie w swoim sercu, że jak przyjmą Boże prawo, to staną się ograniczeni w swoich wyborach i zabierze im to radość oraz szczęście. Jednak gdy Boże przykazania wkraczają w nasze życie przez Nowe narodzenie, to wtedy dają prawdziwą wolność i radość. Dzieje się tak, bo na miejsce buntu rodzi się miłość do Bożych przykazań, Bóg zmienia serce z kamiennego na mięsiste Ezechiela 36,25-27.

3.5

Chrześcijanin nie może żyć w ciągłym grzechu, bo grzech w życiu chrześcijanina jest sprzeczny z tym co Jezus zrobił na Krzyżu. Jezus się objawił aby zniszczyć nasze grzechy, to znaczy zapłacić za nie krzyżu swoją śmiercią w sensie naszego usprawiedliwienia 2 Kor 5,21; Izaj 53,4-6; 1 Piotra 5,24; Kol 2,14. Ale zrobił jeszcze w swojej śmierci coś więcej, umarł byśmy już więcej nie żyli pod mocą grzechu. On chce zniszczyć grzech w życiu chrześcijanina byśmy nie byli posłuszni Jego woli Jan 8,34-36; Rzym 6,11; 1 Piotra 2,24.

3.6

Jak myślisz co to znaczy, że każdy kto w Nim w Jezusie nie grzeszy?

Czy Jan mówi tutaj o jakieś bezgrzeszności? Oczywiście nie, Jan mówi o trwaniu w grzechu bez upamiętania. Nie może mówić o bezgrzeszności, bo wcześniej powiedział że jeśliby ktoś zgrzeszył mamy Jezusa jako ubłaganie za nasze grzechy, lub o wyznawaniu grzechów 1 Jana 2,1;1,9.

Jan chce nam powiedzieć, że żaden chrześcijanin nie kocha grzechu i nie pragnie w nim żyć w odróżnieniu od świata, który ciągle pragnie grzechu. Chrześcijanin walczy z grzechem i odrzuca go, dzięki temu że w Chrystusie został ukrzyżowany i z martwych wzbudzony, by prowadzić nowe życie Rzym 6,4.

Czy to znaczy że w życiu chrześcijańskim grzechy nie mogą się powtarzać, czy ciągnąc za sobą?

Też nie, chrześcijanin może grzeszyć i często nawet robić ten sam grzech, ale z tego powodu będzie cierpiał i walczył, by ten grzech pokonać. Walkę tą opisał apostoł Paweł w 7 rodz. listu do Rzymian. Ostatecznie dla walczących z grzechem chrześcijan zawsze jest zwycięstwo w Jezusie Chrystusie. Jeśli nawet dzisiaj jakiegoś grzechu nie możemy pokonać, to mamy tą obietnicę, że w końcu go zwyciężymy, ale najważniejsze byśmy nigdy się poddawali Rzymian 6,16-16. Umysłem i sercem już służymy Bogu, ale ciało śmierci, nasze grzeszne namiętności ciągną nas do tego, co Bogu się nie podoba.

Jednak jeśli w naszym życiu nie nastąpiły żadne zamiany, upamiętanie po nawróceniu i nie następują w trakcie naszego podążania za Chrystusem oraz nie ma troski o to, by szukać Boga i walczyć z grzechem. A grzech nie sprawia nam bólu, to ktoś taki nigdy nie widział Chrystusa i nigdy Go nie poznał. Mamy siebie doświadczać i badać jaki jest stan naszego serca by wiedzieć, czy jesteśmy w Chrystusie, czy jesteśmy poza Nim.

3.7

W 7 wierszu Jan przestrzega nas „nie dajmy się zwieść” tak bardzo nam jako ludziom odpowiada, gdy nasz grzech jest usprawiedliwiany, gdy świat lub ktoś obok nas mówi, „że to nic takiego, że to normalne, że wszyscy tak robią”. A my przyjmujemy to i tolerujemy nasz grzech przestając w nim widzieć coś złego. Nie, nie róbmy tak, nie dajmy się oszukać jeśli rozmiłujemy się w grzechu, jeśli żyjemy w nim, to z Bogiem nie mamy nic wspólnego.

Z kolei ci którzy naprawdę kochają Boga postępują sprawiedliwie, zgodnie z Bożym prawem, zgodnie z Bożymi przykazaniami, bo zostali ukrzyżowani dla świata, a żyją dla Chrystusa Galacjan 2,20.

3.8

Tak naprawdę kto grzeszy jest z diabła diabeł grzeszy od początku i pragnie, by każdy człowiek w mocy grzechu pozostał, bo to doprowadzi go do zatracenia Jana 8,44; Efez 2,2.

Ludzie którzy kochają grzech są pod mocą szatana i szatan przez grzech trzyma ich w niewoli zmuszając ich do czynienia swojej woli (2 Tym 2,25-26). Są oni ciągle kuszeni przez diabła do grzechu i ulegają mu naśladując go. Należy jasno powiedzieć, że kochać grzech, to nie chodzi tylko o jakiś straszny grzech w sensie morderstwa, czy jakieś strasznej niemoralności, ale chodzi to o nieposłuszeństwo Chrystusowi, nie przestrzeganie Jego słowa, życie dla siebie swoim życiem, nie szukanie Królestwa Bożego i wszystko inne co związane jest z buntem przeciw Bogu.

Pan Jezus chce zniszczyć wszystkie dzieła diabła w naszym życiu i chce byśmy żyli w całkowitej wolności. Kiedy przyszliśmy do Chrystusa Panowanie szatana się skończyło, zostaliśmy wyrwani z Jego mocy i już nie musimy go słuchać, teraz należy do innego Pana Jezusa Chrystusa, Jego słuchajmy.