Przeklęty kto polega na człowieku.

Jeremiasza 17:5  Tak mówi Pan: Przeklęty mąż, który na człowieku polega i z ciała czyni swoje oparcie, a od Pana odwraca się jego serce!

Bóg kieruje te słowa do Izraela w czasie, gdy oni odwrócili się od Pana i zaczęli polegać na marnościach. Polegali na innych Królestwach na swojej sile, swoich majętnościach, swoim dobrobycie, na tym że mają pracę, pieniądze i wiedzie im się. Zapomnieli że to wszystko otrzymali od Pana, który wywiódł ich z Egiptu przemożną i potężną ręką.  Dał im tą ziemię w której mieszkali, ziemię urodzajną opływającą w mleko i miód. Ziemie w której były już pobudowane miasta, zasadzone drzewa i ogrody, ziemie która była zadbana, odchwaszczona i uprawiana przez inne narody.

Bóg ostrzegał naród Izraelski zanim Go opuścili, że wtedy gdy umocnią się w tej ziemi, którą Bóg im daje, by nie zapomnieli o nim.

5 Mojżeszowa 8:10  Gdzie będziesz jadł do syta i błogosławił Pana, Boga twego, za tę piękną ziemię, którą ci dał.

11  Bacz, abyś nie zapomniał pana, Boga twego, zaniedbując jego przykazania, prawa i ustawy, które ci dziś nadaję.

12  Aby gdy się najesz do syta, gdy pobudujesz sobie piękne domy, gdzie będziesz mieszkał,

13  I gdy twoje bydło i trzody rozmnożą się, i gdy będziesz posiadał wiele srebra i złota, i wszystkiego będziesz miał wiele,

14  Serce twoje nie stało się wyniosłe oraz abyś nie zapomniał Pana, Boga twego, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli,

15  Który cię prowadził przez tę wielką i straszną pustynię, gdzie były węże jadowite i skorpiony; przez bezwodne pustkowie, gdzie wydobył dla ciebie wodę z krzemiennej skały;

16  Który na pustyni karmił cię manną, której nie znali twoi ojcowie, aby cię upokorzyć i aby cię doświadczyć, lecz w przyszłości obrócić ci to ku dobremu.

17  Abyś nie mówił w swoim sercu: Moja moc i siła mojej ręki zdobyła mi to bogactwo.

18  Pamiętaj, że to Pan, Bóg twój, daje ci siłę do zdobywania bogactwa, aby potwierdzić swoje przymierze, które poprzysiągł twoim ojcom, jak się to dziś okazuje.

Bóg mówił, pamiętaj jak już się ustawisz, jak już będziesz miał wszystko, będziesz syty, będziesz opływał we wszelkie błogosławieństwo nie zapomnij o Bogu. Nie zapomnij, że nie dzięki własnej sile to wszystko pozyskałeś, ale dzięki łasce swojego Boga. Nie zapomnij chwalić i czcić oraz mieć czas przed tym wszystkim dla swojego Boga, który dał ci te wspaniałe Błogosławieństwa. Nie daj się uwieść swojemu sercu, które będzie patrzeć na to wszystko, będzie się tym zachwycać i będzie ci podpowiadało że jesteś coraz ważniejszym człowiekiem.

Popatrzysz na dom, popatrzysz na samochód, popatrzysz na ładne ubranie, popatrzysz w lustro i stwierdzisz że dobrze wyglądasz i powiesz do siebie samego jestem kimś, coś znaczę, coś osiągnąłem w życiu i w ten sposób zapomnisz swojego Boga. W ten sposób zaczniesz pokładać ufność w swojej sile, w rzeczach, w innych ludziach i odwrócisz swoje serce od Pana.

Tak właśnie uczynili Izraelici, gdy mieli już wszystko ich serce odwróciło się od mocnego Boga, a zwróciło do słabych rzeczy, do słabego człowieka.

Tak jakoś jest w życiu człowieka, że gdy nabieramy znaczenia i Bóg daje coraz więcej, wpływu, mądrości, niekiedy majętności, siły, pracę, poczucia pewności, wtedy jest niebezpieczeństwo, że zaczniemy ufać temu co osiągnęliśmy a nie Panu. Zaczniemy miłować te rzeczy, wiązać z nimi naszą nadzieje i uważać że one sprawiają że mamy wartościowe życie. Zaczynamy poświęcać im coraz więcej naszego czasu, naszej uwagi, a z drugiej strony zaczynamy zaniedbywać przykazania Pańskie, społeczność z Bogiem, szukanie i budowanie Królestwa Bożego. Jak powiedział Pan Jezus nie można dwóm Panom służyć, zawsze jeden z nich będzie ważniejszy od drugiego (Mat 6,24).

Ale Bóg mówi w Ks. Jeremiasza, że człowiek który odwraca od Pana swoje serce i lgnie ku marnością, ufając że Jego bezpieczeństwo jest w ręku ludzi, w ręku jego siły, w ręku jego dobrej pracy, w ręku jego pieniędzy, dobrym wykształceniu, czy jego inteligencji, to człowiek przeklęty.

To człowiek, który opuścił źródło wód żywych, którym jest Pan, a zwrócił się ku cysternom które wody zatrzymać nie mogą (Jer 2,13). To człowiek, który dał się oszukać, że szczęście i powodzenie ma dzięki temu wszystkiemu co osiągnął. Ostatecznie okaże, że ufność tego człowieka doprowadzi Go do upadku. Będzie tak,  jak z tym domem postawionym na skale i na pisaku. Ten na skale, którą jest Bóg, ostał się, a ten na piasku zawalił się.

Ufność w ciele, to ufność w czymś co szybko przemija, co jest niestałe, co nie daje nam przebaczenia grzechów, życia wiecznego i prawdziwego bezpieczeństwa. Ufność w ciele, to ufność która również nie daje pokoju, jednym z przekleństw dla Izraela za odejście od Pana miały być ciągłe obawy, lęk i strach. Bezpieczeństwo pokładane w ciele cieszy nasze oczy, ale nie uspokaja naszego serca.

Przykładem takiego pogubienia się w Słowie Bożym oprócz całego narodu Izraelskiego może być również Król Asa. W 1 Ks. Królewskiej 15,11 jest powiedziane o nim, że czynił to co prawe w oczach Pana, tak jak czynił Jego praojciec Dawid. Gdy usłyszał słowo od proroka Bożego, zaufał Bogu i usunął fałszywych bałwanów z Izraela. Nawet  swoją matkę pozbawił godności Królewskiej za to, że uczyniła sobie fałszywego Boga 2 Krn. 15,16.

I przez wiele lat Bóg błogosławił Asie, tak że pomimo wielu wojen w tamtym czasie, Asa przez 35 lat miał pokój w swoim Królestwie.

Jednak to bezpieczeństwo i ten dobrobyt, który miał spowodowały że On zaczął ufać temu co zbudował i gdy przyszła wojna w 36 roku Jego panowania nie oparł się na Bogu, ale na złocie, pieniądzach, negocjacjach. I po tym wszystkim przyszedł do niego prorok i powiedział mu tak

2 Królewska 16:7  W tym czasie przybył do Asy, króla judzkiego, jasnowidz Chanani i rzekł do niego: Ponieważ oparłeś się na królu aramejskim, a nie oparłeś się na Panu, Bogu swoim, dlatego wojsko króla aramejskiego wymknęło się z twojej ręki.

A co Asa zrobił, gdy prorok mu to powiedział? Czytamy w 16,10 2 Krl, że Asa rozgniewał się na Bożego proroka, wściekł się i kazał wsadzić go do więzienia. Później zachorował i w swojej chorobie i też nie ufał Bogu, a tylko lekarzom że wyzdrowieje i co? Umarł.

Tak więc Bóg mówi nie zapomnij, nie polegaj na marnościach, nie odwracaj od Pana swojego serca. Zarówno dla Izraela jak i dla Asy skończyło się to źle. Izrael został najechany i zdobyty przez Babilończyków, Asa zaś stracił pokój, powodzenie i umarł.

Przeklęty człowiek, który swoją ufność pokłada w ciele.

I dalej Jeremiasz mówi:

Jeremiasza 17:7  Błogosławiony mąż, który polega na Panu, którego ufnością jest Pan!

Oprzeć się na Panu, Zaufać Panu, czynić przede wszystkim to w pierwszej kolejności, co się Panu podoba, a on napełni moje serce siłą, nadzieją, dobrą myślą i pójdzie przede mną prostując moje drogi. On również da mi pokój w moich problemach, zmaganiach i obowiązkach.

Na czym my się opieramy, na czym ty się opierasz? Nie oddawaj swojego serca marnością, bo one nie mogą nam pomóc.