Daniel w jaskini lwów studium Ks. Daniela 6,1-28

Babilon upadł, Bóg wylał na niego swój sąd przez najazd Medów i Persów. Widzimy, że narody upadają, ale Bóg wciąż Panuje (Izaj 40,15). Daniel na dworze Babilońskim był ważną postacią, przełożonym wszystkich doradców króla Nebukadnesara. Choć Babilon upadł, to Bóg zachował Daniela i znów ustanowił go jako jednego z najważniejszych ministrów w państwie.

To powinno przypominać nam, że mamy umacniać nasze zaufanie w Bogu, a nie w sile państwa i politykach, bo oni odejdą, ale Bóg wciąż trwa na wieki.

Na tronie Medyjskim zasiadł Dariusz Med który panował w latach (539-529) a w Persji rządził Cyrus.

Dariusz ustanowił nad całym, swoim królestwem 120 zarządców, a nad nimi ustanowił trzech ministrów, którzy mieli pilnować ich pracy i zdawać sprawę królowi. Daniel, który cieszył się bardzo dobą opinią na dworze poprzedniego króla został jednym z takich ministrów. Król też rozważał, czy nie postawić Daniela jako zarządcę nad całym królestwem.

Daniel w naszym fragmencie jest już w podeszłym wieku ma około 85 - 90 lat, jednak jego reputacja idzie za nim. Kiedy Dariusz zostaje królem i rozpytuje się o najlepszych fachowców, to z pewnością wielu wskazywało na Daniela jako na człowieka mądrego, uczciwego i godnego zaufania, który ma nadzwyczajnego ducha.

To zwraca nasza uwagę na to, jak jest ważne dobre świadectwo, dobra reputacja, Bóg używa tego dla swojej chwały oraz służy, to również nam (1 Piotra 2,12-20; 1 Kor 10,32; 2 Kor 8,31).

Jednak jak żyjemy pobożnie, to nie jest tak, że wszyscy są zadowoleni. Daniel był człowiekiem niezwykle uczciwym, czystym, transparentnym, ale wielu osobom to się nie podobało.

Daniel był człowiekiem bez nagany, a Jego przeciwnicy nic nie mogli znaleźć na niego, by oskarżyć Go przed królem (5-6). Słowo Boże wzywa nas do życia bez nagany 2 Ptr. 3,14; Filipian 1,27; Kol 1,10; 1 Ptr,15-16

Dlaczego współpracownicy Daniela nie byli zadowoleni z Jego uczciwości, dlaczego nasi znajomi, pracownicy mogą nie być zadowoleni z naszej solidności?

Nie byli zadowoleni z jego solidności i uczciwości, bo nie mieli go czym szantażować. Bali się Daniela, że był poza kontrolą.

Co znaleźli na Daniela, tylko mogli znaleźć coś na punkcie Jego religii? Daniel wyróżniał pośród innych gorliwością w służbie Bogu.  

Na czym ta gorliwość polegała?

Na tym, że Daniel zachowywał zwyczaje modlitewne, trzy razy dziennie się modlił, że zachowywał przepisy żywieniowe, szabat i wszystkie te przykazania które wynikały z Pisma Św.

W związku z tym, wszyscy zmówili się przeciwko Danielowi i uknuli spisek, podstawiając królowi dekret w.8-10 że przez miesiąc nie można się modlić do nikogo jak tylko do Króla.

To więc podeszli króla i poprosili o dekret, by stał król się Bogiem na 30 dni. Zagrali na jego pysze, a król nie zauważył podstępu.

Z królewskim dekretem u Medów i Persów było tak, że gdy dekret został wydany, to nie można go było cofnąć. Miało to zapobiegać przed pochopnym wydawaniem praw, czy kaprysów.

Dekret oczywiście został przedstawiony Królowi bez konsultacji z Danielem, potajemnie.

Co zrobił Daniel, gdy dowiedział się, że taki dekret został wydany? Co zrobił Daniel, gdy dowiedział się, że zabroniono mu czcić jego Boga (w.11).  Daniel był wytrwały, był gotowy nawet na śmierć jeśli Bóg uznałby to za słuszne.

Bóg często wykorzystuje śmiałą odważną wiarę do zademonstrowania swojej mocy. Gdziekolwiek czytamy o wielkich świadectwach Bożego działania, tam dostrzeżmy wytrwałość w wierze. Dopiero wytrwałość przynosi wspaniałe owoce jak w przypadku Daniela. Przez naszą wytrwałość możemy przyprowadzić wiele osób do Chrystusa, którzy z początku nie dawali nam wiary.

Czy my jesteśmy wytrwali w naszym podążaniu za Jezusem? Tak wiele dzisiaj jest płytkiego chrześcijaństwa, chwilowego zapalenia serca dla Jezusa, a później rezygnacja.

Mat 13,20; Jana 15,5-7; Heb. 3,14; Obj. 2,26.

Przeciwnicy Daniela tylko czekali na to, kiedy Daniel uda się na modlitwę i wpadli do mieszkania łapiąc go na gorącym uczynku oraz oskarżając Daniela przed królem w 13-14.

Król próbował jakoś uwolnić Daniela, zrozumiał że stał się ofiarą swojego ego, ale nic się nie dało zrobić, bo wtedy naruszyłby godność swojego urzędu. Jeszcze przeciwnicy Daniela przypominali królowi, że nie może odwołać dekretu w. 15-16.

Widzimy, że wpływ Daniela na króla musiał być znaczny, bo król odwoływał się do Boga Daniela i zauważył, że Daniel nieustannie Bogu służy (w. 17)

Nie było innej możliwości jak wrzucić Daniela do jaskini lwów. Takie lwy były specjalnie głodzone na takie okazje. Nie wiem ile dokładnie w tej jaskini było lwów, ale myślę, że około 10 może kilkanaście. Bycie wrzuconym do jaskini wygłodniałych lwów było równoznaczne z wyrokiem śmierci.

Jednak król miał jakąś nadzieje, może nawet modlił się do Boga o Daniela żeby ocalał i wstał o świcie, by pójść do jaskini lwów i zobaczyć, czy Daniel żyje (w. 20-21).

Bóg dowiódł niewinności Daniela. Zauważmy, że Daniel podobnie jak Chrystus, gdy był fałszywie oskarżany, to nie bronił się zaciekle, ale powierzył sprawę Bogu, by Bóg oddał mu sprawiedliwość.

My też musimy uczyć się oddawać sprawy Bogu, gdy zdarzają się fałszywe oskarżenia, trudne sytuacje, doświadczenia 1 Piotr 5,7; Psalm 37,5; Filipian 4,6.

Dlaczego Daniel mógł ocaleć? Gdyż wierzył w swojego Boga, ufał swojemu Bogu! 2 Król 18,5-6; Jeremiasza 17,7-8.

1.      Zwycięstwo Daniela nie polegało na tym, że lwy go nie pożarły, bo mamy wiele osób którzy wierzyli w Boga i zostali straceni. Zwycięstwo Daniela polegało na tym, że poddał się woli Boga i nie przestraszył się swoich przeciwników.

Czyli w podbramkowej sytuacji, Daniel wciąż polegał na swoim Bogu, mógł próbować przez miesiąc wstrzymać się z modlitwą, ale nie zrobił tego, bo wiedział, że byłoby to nie w porządku wobec Boga.

2.      Daniel został ocalony, a Jego przeciwnicy zostali straceni wraz ze swoimi rodzinami, takie było prawo u Medów i Persów, że jeśli zostałeś skazany na śmierć, to również twoja rodzina musiała ponieść tego konsekwencje. Bóg pomścił krzywdę Daniela i tak pomści krzywdę każdego wierzącego, który swoją nadzieje złożył w Chrystusie, a świat z tego powodu zadaje mu cierpienie (Obj 6,10).

3.      Wierność i wytrwałość Daniela spowodowała, że Król wydał dekret, by wszyscy w Jego królestwie oddawali cześć Bogu Daniela. To pokazuje nam, co Bóg może uczynić przez jednego wiernego swojego sługę.

W życiu Daniela mamy obraz, wzór pobożnego życia całkowicie skupionego na Bożej woli. Postanowił  być całkowicie wiernym Bogu, gdy był młodym chłopcem, a teraz widzimy Go jako starca, który wciąż jest wierny Panu. Najczęściej jest tak, że w naszym życiu jest wiele huśtawek duchowych, ale życie Daniela jest stałe, jest skupione na Bogu. Jest to człowiek, który żyje w centrum Bożej woli i chce, by we wszystkich jego działaniach Bóg był uwielbiony. Być może gdy Daniel żył, był najbardziej pobożnym człowiekiem na ziemi, a z pewnością jednym z najbardziej pobożnych.

4.      Daniel podobne jak Jezus jeśli już musi być potępiony, to może być tylko potępiony za prawdę. I do tego nas wzywa Biblia, że jeśli już cierpimy, to powinniśmy cierpieć tylko za prawdę (1 Piotra 4,15-16)

5.      Daniel jest znany ze swej uczciwości nawet wobec wrogów .

6.      Daniel też umacnia wiarę innych, choćby Króla.

7.      Daniel będzie służył do końca Bogu, nie ma znaczenia ile to go kosztuje.

8.      Nie broni się, pozostawia to Bogu, wie że jest uczciwy i Bóg odda mu sprawiedliwość.

9.      Jest narzędziem chwały Bożej.

10.  Ostatecznie zostaje wywyższony, kiedy Bóg dowodzi Jego sprawiedliwości (Dan 12,2-3; Mat 13,43)