Dzisiaj
zajmiemy się narodzeniem Jezusa. Mateusz w swojej relacji ogranicza się do
faktu samego przyjścia Chrystusa na świat. W przeciwieństwie do ewangelisty
Łukasza pomija zwiastowanie Marii, a także wyprawę do Betlejem w związku ze
spisem ludności cesarza Augusta. Bardziej skupia się na wątpliwościach Józefa i
tym w jaki sposób Bóg rozwiał jego obawy.
Powoli
zbliżamy się do pamiątki narodzenia Pan
Jezusa Chrystusa i w tym czasie warto sobie przypominać, że około 2000 tys. lat
Temu w Betlejem stało się coś niezwykłego, ponadnaturalnego, cudownego co
przekracza nasze wyobrażenia. Miało tam miejsce jedno z największych wydarzeń
historycznych z jakimi świat miał do czynienia nawet kartka z naszego
kalendarza wskazuje na ten dzień,
narodził się Jezus Chrystus, Bóg człowiek w jednej osobie. Szczególnie dla nas
wierzących w Chrystusa i pokładających nadzieje w Jego osobie jest to ważne
wydarzenie.
Przede
wszystkim narodzenie Pana Jezusa Chrystusa nie było przypadkowe, Ap. Paweł w
Liście d Galatów mówi że Chrystus przyszedł w wypełnionym czasie (Galacjan
4:4) podobnie przedstawia to ewangelista Marek (Mar 1,15). Pismo Św. uczy nas, że Bóg posyła Chrystusa na świat w
odpowiednim momencie w czasie
wyznaczonym i zaplanowanym. Zanim Bóg to uczynił, to przygotował świat na
przyjście swojego Syna. Wyznaczył odpowiednie granice państw żeby ewangelia
mogła się bez przeszkód
rozprzestrzeniać, doprowadził do tego, że posługiwano się wtedy uniwersalnym
Językiem w Cesarstwie Rzymskim jakim
była greka. W każdym większym mieście były synagogi gdzie czytano Stary Testament dzięki temu ludzie byli
zaznajomieni z proroctwami mesjańskimi. Wypełnienie czasu, ten ewangeliczny
zwrot uczy nas że Bóg działa według swojego planu i jest panem historii.
Gdy
czytamy nasz fragment, to dowiadujemy się że Józef z Marią był zaręczony i w
trakcie ich narzeczeństwa Maria dowiedziała się, że będzie miała dziecko. W
dzisiejszych czasach dla wielu ludzi nie jest problemem być w ciąży jeszcze
przed ślubem, ale w tamtych czasach było to poważne przestępstwo w świetle prawa mojżeszowego za które groziło nawet
śmierć. Tym bardziej w sytuacji Marii, która była już zaręczona z Józefem.
Zaręczyny
traktowano jak ślub z pewnymi
ograniczeniami, narzeczeni jeszcze nie mieszkali ze sobą i nie prowadzili
wspólnego życia, a czasami nawet się nie
widzieli, ale byli przez społeczność uważani za męża i żonę. zaręczyny trwały
około roku i po tym czasie następowały oficjalne zaślubiny. Jeśli w trakcie
zaręczyn okazało się, że oficjalny ślub
z jakiegoś powodu nie może się odbyć to przeprowadzano rozwód. Więc widzimy, że
zaręczyny w społeczności żydowskiej tamtych czasów były poważną sprawa. Właśnie
w trakcie takiego okresu narzeczeństwa okazało się, że Maria jest w ciąży o czym Józef się dowiedział. Z
pewnością musiał być to dla niego szok o
Marii mógł myśleć, że go zdradziła okazała się niewierna. Gdyby Józef był
porywczy i dał się ponieść złości i urażonej dumie mógłby oczekiwać surowej
kary dla Marii. Ale Józef mimo
prawdopodobnej zdrady nie chciał
nagłaśniać sprawy informując o
tej sytuacji starszyznę żydowską, ale
postanowił Marie potajemnie opuścić. W wersie 19 czytamy, że nie chciał jej
zniesławić, okrzyknąć ją cudzołożnicą, publicznie oskarżyć co było równoznaczne z wyrokiem śmierci przez
ukamienowanie, a w łagodniejszych przypadkach przez uduszenie. Józef
zdecydował się na cichy legalny rozwód w
obecności świadków.
Czytamy, że postąpił tak dla tego, że był prawym człowiekiem, jego
prawość polegała na tym że był miłosierny, pobożny i kochał Boga. W Kulturze
hebrajskiej człowiek prawy, to człowiek
przestrzegający gorliwie przykazań, bojący się Boga, ale w żadnym razie nie
legalista na wzór faryzeuszy.
Ale
Bóg rozwiewa obawy Józefa w związku z poczęciem Marii informuje go że dziecko
które się narodzi jest poczęte w sposób cudowny z Ducha Św.
Zwróćcie
uwagę na niezwykłą wiarę Józefa, on akceptuje to co powiedział do niego anioł
we śnie i przyjmuje Marię za żonę. My często mamy wątpliwości w dużo mniejszych
sprawach i ciężko nam je zaakceptować. Spróbujmy postawić się w sytuacji tego
człowieka. Niewątpliwie Józef to człowiek wielkiej wiary na wzór wielkich mężów
Bożych.
W
dzisiejszych czasach wielu ludzi nie wierzy w dziewicze poczęcie Marii poddają
w wątpliwość taki sposób narodzin Jezusa Chrystusa, uważają że to bajki.
Głównie wynika to z tego, że nie znają
Boga i Jego ewangelii i
nic nie wiedzą na temat zbawienia. Ale my wiemy, że gdy przystępujemy do
treści ewangelii, to mamy do czynienia z Bogiem cudów. Z Bogiem dla którego
żadna rzecz nie jest niemożliwa. Musimy sobie powiedzieć, że narodziny Jezusa
Chrystusa były całkowicie cudowne i taki przypadek miał miejsce jedyny raz w
historii. Jezus został poczęty dzięki Duchowi Św. bez udziału mężczyzny. W Ew. Łukasza czytamy:
Łukasza 1:35 I odpowiadając anioł, rzekł
jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też
to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym.
Właściwie
jest to temat na osobne kazanie, bo
dotyczy wcielenia drugiej osoby trójcy, Syna Bożego, ale my nie mamy
dzisiaj tyle czasu więc musimy ograniczyć się w związku z tym tematem do
minimum. Jezus nie narodził się z woli człowieka, za pomocą ludzkich wysiłków.
Było to całkowicie dzieło Boga. Warto
także zauważyć, że Bóg nie posłużył się mężczyzną by dać ludzką naturę
Chrystusowi. Posłużył się kobietą, szczególnie w kulturze hebrajskiej takie
działanie Boga zyskuje na znaczeniu. Mężczyzna w tej kulturze zawsze był
postrzegany jako ważniejszy, bardziej pożądany kobiety były na drugim miejscu,
niekiedy spychane nawet na margines lub poniżane. Ale Bóg posługuje się
słabszym rodzajem ludzkim podobnie jak kobiety były pierwszymi świadkami
zmartwychwstania, a nie mężczyźni. Jest to
znamienne w działaniu Boga, że Bóg do
swojego działa nie potrzebuje ludzkiej mocy, ludzkiej siły i mądrości.
Bóg zawsze pokazuje coś zupełnie przeciwnego, że to On jest najważniejszy, że Chwała tylko dla
Niego. Jezus przychodzi na świat dzięki Bożej mocy. Staje się człowiekiem,
poczętym w całkowicie cudowny sposób.
Takie poczęcie Syna Bożego spowodowało, że Chrystus był całkowicie wolny od grzesznej
Adamowej natury, był święty, bezgrzeszny.
Ale dzięki poczęciu z Marii miał w pełni ludzką naturę, był w pełni
człowiekiem.
Hebrajczyków
2:14 Skoro zaś dzieci mają udział we krwi i w ciele, więc i On również
miał w nich udział, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę nad
śmiercią, to jest diabła,
Chrystus
był także w pełni Bogiem, również jako człowiek, choć Jego Boskość była ograniczona z powodu
wcielenia, to jednak jak mówi Jan
Odwieczne
słowo stało się ciałem (Jana 1:14) są to całkowicie cudowne i
niezrozumiałe dla nas rzeczy, ale taka jest prawda.
Myślę,
że dzięki tajemnicy wcielenia syna Bożego po raz kolejny możemy powiedzieć o
autentyczności tych wydarzeń. Te wszystkie wspaniale dzieła Boże które
wykraczają po za nasze rozumowanie tylko dowodzą, że mamy do czynienia z
odwiecznym wszechmogącym Bogiem. I
musimy sobie również powiedzieć, że żaden człowiek nie byłby w stanie wymyśleć
czegoś podobnego wykracza to, po za naszą wyobraźnię i granice pojmowania.
Narodziny
z dziewicy przez moc Ducha Św. także są wytłumaczeniem bezgrzeszności
Chrystusa. Gdyby Chrystus został poczęty w zwykły sposób, to byłby jak zwykli
ludzie, a ludzie rodzą się z grzeszną upadłą naturą rodzą się w śmierć. On
nigdy grzechu nie popełnił jest to kolejna całkowicie cudowna rzecz.
1 Piotra 2:22 On grzechu nie
popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego;
2 Koryntian 5:21 On tego, który
nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się
sprawiedliwością Bożą.
Człowiek
wierzący łapie się w tylu sytuacjach, że jest grzeszny, ale nie tak było z
Chrystusem, On był całkowicie wolny od grzechu. Dzięki poczęciu z Ducha Św.
Tak
jak poczęcie Jezusa i okoliczności temu towarzyszące były wyjątkowe tak i imię
przyszłego zbawiciela musiało wskazywać na charakter jego służby. Anioł
informuje Józefa, że ma nadać dziecięciu Imię Jezus, ewangelista Mateusz natomiast łączy przyjście
Jezusa na świat z proroctwem z Ks. Izajasza gdzie jest powiedziane o narodzinach
cudownego dziecka o symbolicznym imieniu Immanuel
.
Właściwie
te dwa imiona określają kim Bóg jest w
Jezusie Chrystusie dla ludzi. Pierwsze
imię „Jezus” oznacza „Jahwe Zbawiciel” lub „Jahwe jest zbawieniem” jest to
grecka forma hebrajskiego imienia „Jozue”. Bóg celowo nadaje swojemu synowi imię, które pokazuje
zbawczy charakter jego służby. Zauważymy, że Bóg zawsze okazywał się w
obcowaniu z człowiekiem jako zbawiciel, jako ratownik. Człowiek jest słaby,
upadły, a jego stan jest tak opłakany,
że nie jest w stanie sam o własnych siłach wydostać się z beznadziei, grzechu i
śmierci. Bóg Jahwe od samego początku daje się
poznać jako pomocnik, ratownik, zbawiciel. Wybiera Noego i ratuje go od
potopu potem wybiera Abrahama ratuje go od jego
bożków, otaczającego go pogaństwa, ratuje go od braku potomka. Następnie
ratuje Józefa sprzedanego przez braci, potem ratuje cala jego rodzinę wraz z
Jakubem od głodu. Później Bóg wyprowadza
Izraela z niewoli przez Mojżesza i
ratuje cały naród od niewoli w Egipcie wprowadzając ich do ziemi obiecanej,
daje im prawo ratując ich od beznadziei duchowej i pogańskich narodów. Nawet
jak się go zapierają łamią jego przymierze, to gdy wołają do niego Bóg znów
okazuje się zbawicielem, ratownikiem, wspomożycielem i prawdziwą nadzieją. W Biblii możemy wielokrotnie przeczytać o cudownym działaniu Boga i jego odpowiedziach
na modlitwy, po prostu Bóg przez całą historię pokazuje, że jest pewną pomocą,
zbawicielem. I w pewnym sensie te wszystkie zbawcze akty Boga w kierunku ludzi
w historii zmierzają do największego Objawienia Boga Jahwe jako zbawiciela.
Boga który objawia się nam jako zbawca poświęcając za nasze grzechy swojego
syna. Boga, który ratuje nas od największych naszych wrogów jakimi są
grzech, szatan, upadły świat i śmierć.
Tak więc wcale nie powinno nas dziwić,
że właśnie takie imię Bóg nadaje swojemu synowi, nawet więcej, zasugeruje że
nie mogłoby być inne, bo ono najlepiej oddaje kim jest Bóg. Pamiętaj o tym w swoim życiu, że Bóg jest zbawicielem,
żywym, prawdziwym i pewnym ratownikiem i może
nam pomóc w każdej sytuacji,
nigdy nie wątp w to, bo Bóg wielokrotnie dawał tego dowody, że żadna rzecz
nie jest dla niego niemożliwa.
Imię
Immanuel jakie wiąże z Jezusem Mateusz jeszcze głębiej oddaje charakter misji
Chrystusa. Proroctwo o narodzeniu Immanuela, cudownego dziecka zostało
wypowiedziane przez Izajasza do króla Judzkiego Achaza 700 lat przed
urodzeniem Chrystusa. To cudowne dziecko mało być znakiem mocy
Jahwe dla Achaza, który był się prosić
Pana o znak z powodu braku wiary. Prawdopodobnie proroctwo to wiązano z innym
dzieckiem, które urodziło się za czasów Achaza, ale w biblii proroctwa mają tzw. podwójne dno niekiedy wypełniają
się po dwa razy lub różne części proroctwa wypełniają się wróżonym czasie. Z
tego powodu też niekiedy mamy problem z interpretacją proroctw. W każdym razie Duch Św. w tym proroctwie wskazywał
właśnie na Jezusa jeszcze 700 lat przed
jego urodzeniem.
Samo
Imię Immanuel oznacza jak wyjaśnia Mateusz „Bóg z nami” znaczy to, że Bóg w osobie syna
przychodzi do nas jest z nami, mieszka
z nami i zasiada przy naszych stołach do
posiłku. Jak czytamy w Ew. Jana:
Jana 1:14 A Słowo ciałem się stało
i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn
od Ojca, pełne łaski i prawdy.
Myślę,
że można nawet powiedzieć więcej na temat to
wspaniałego Imienia, można
powiedzieć, że nie tylko Bóg przychodzi
do nas, ale jest nam bliski. Nie tylko jest bliski w sensie
obecności, ale bliski jest nam w tym sensie, że nam dobrze życzy, że
pragnie naszego zbawienia, że nie chce
naszej zguby, naszego zatracenia.
Jana
3:16 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał,
aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
Bóg
pragnie twojego zbawienia chce być obecny w życiu każdego z nas i może się to
stać tylko w Jezusie Chrystusie. Kilka dni temu byłem na pogrzebie bliskiej mi
osoby i podczas nabożeństwa żałobnego ksiądz na kazaniu mówił, że „droga do
Boga jest w sercu każdego człowieka” ale to wielkie kłamstwo nie przez
człowieka. W naszym sercu znajduje tylko grzech i śmierć nie ma tam drogi do
Boga za to, jest droga do piekła. tylko przez Boga, przez Jezusa Chrystusa, On
jest drogą do Boga, On jest prawdą i życiem (Ew Jana 14,6)
Przez
swego syna Bóg jest z nami, kiedyś nie był, byliśmy jego wrogami, ale dzisiaj jest z nami za co
powinniśmy mu z całego serca dziękować.
A
czy ty wiesz, że w Jezusie Chrystusie Bóg jest twoim sprzymierzeńcem? Czy ty
wiesz, że Bóg przez Jezusa daruje ci wszystkie grzechy i być może kiedyś był
daleki. A może teraz jest dla ciebie
daleki? Ale jeśli uwierzysz w Bożego Immanuela
Bóg stanie się bliski, a bramy nieba otworzą się i Bóg będzie z tobą. Czyż to nie wspaniałe, nie jesteśmy sami, nie
jesteśmy zdani na ślepy los na przypadek, na ludzi na ten świat. Nie jesteśmy
pozostawieni na pastwę diabła i jego
demonów, ale Bóg jest z nami.
Mówiliśmy
już o tym, że bóg ratuje nas, że Bóg
zbawia nas od grzechów, ale ewangelia
mówi nam, że Jezus zbawia „lód
swój”. Bóg wzywa do zbawienia każdego człowieka, ale Jezus nie zbawi wszystkich, będą zbawieni tylko ci
którzy w niego uwierzą. Będzie zbawiony jego lud nie cały świat, nie wszyscy,
nie każdy, ale ci którzy zostaną nazwani
dziećmi Bożymi. Ci których Bóg wybrał i powołał, to jest jego lud zrodzony
przez niego do nowego życia i do
społeczności z nim.
Efezjan
1:4 w nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i
nienaganni przed obliczem jego; w miłości
Jesteśmy
tu dzisiaj dlatego że nas Bóg wybrał, dlatego że czuwa nad naszym zbawieniem, dlatego że rozpala przez Moc
swego Ducha nasze serce do miłości w jego kierunku. Jesteśmy jego wybranym
ludem, kapłaństwem, poświęconym narodem
przez Jego syna Jezusa Chrystusa byśmy oddawali mu chwałę i cześć.
Ostatnią
rzecz jaką chce dzisiaj powiedzieć dotyczy 25 wersetu, zauważmy że Słowo Boże
mówi nam, że Józef nie obcował z Marią tzn. nie współżył z nią do momentu, do
chwili póki nie urodziła syna. Myślę, że należy to wyjaśnić, bo jest wiele
nieporozumień na ten temat. Jak mówiliśmy Maria poczęła jako dziewica, ale niektóre kościoły nauczają
szczególnie kościół katolicki i prawosławny że Maria do końca pozostała
dziewicą co jest sprzeczne z przesłaniem ewangelii. Zaraz spróbuje to udowodnić, już w naszym fragmencie czytamy że
Józef nie obcował z nią aż do momentu porodzenia co sugeruje, że później Między Józefem a Marią były zwyczajne
relacje małżeńskie w sferze intymnej jak w każdym innym małżeństwie. Katolickie
tłumaczenie Biblii tysiąclecia nawet
bardziej dobitnie oddaje ten fragment bo
mówi że:
Mateusza 1:25 lecz nie zbliżał się do
Niej, (aż porodziła Syna), któremu nadał imię Jezus.
W
innych fragmentach ewangelii czytamy o
rodzinie Jezusa i są tam przedstawieni jego bracia i siostry co wskazuje
na to że Maria i Józef mieli dzieci. W
poniższe fragmenty Pisma Św. na to wskazują.
Mateusza 13:54 A przyszedłszy w swoje
ojczyste strony, nauczał w synagodze ich, tak iż się bardzo zdumiewali i
mówili: Skąd ma tę mądrość i te cudowne moce?
55 Czyż nie jest to syn cieśli?
Czyż matce jego nie jest na imię Maria, a braciom jego Jakub, Józef, Szymon i
Juda?
56 A siostry jego, czyż nie są
wszystkie u nas? Skąd ma tedy to wszystko?
Jana 7:3 Rzekli więc do niego
bracia jego: Odejdź stąd i idź do Judei, żeby i uczniowie twoi widzieli dzieła,
które czynisz.
4 Nikt bowiem nic w skrytości nie
czyni, jeśli chce być znany. Skoro takie rzeczy czynisz, daj się poznać światu.
5 Bo nawet bracia jego nie
wierzyli w niego.
Dzieje Apostolskie 1:14 Ci wszyscy
trwali jednomyślnie w modlitwie wraz z niewiastami i z Marią, matką Jezusa, i z
braćmi jego.
Apostoł
Paweł także wspomina o braciach Jezusa w (1
Koryntian 9:5) oraz (Galacjan 1:19)
Co to wszystko oznacza?
Oznacza to, że katolicka doktryna o wiecznym dziewictwie Marii jest niebiblijna
i kłamliwa, a podtrzymywana jest z tego powodu żeby gloryfikować i wywyższać
jej osobę, by mieć podstawy do kultu Marii. Jest to jeden z przykładów kiedy
ludzka nauka i tradycja jest powodem by uchylać Słowo Boże
Zmierzając do podsumowania
przypomnijmy sobie najważniejsze treści dzisiejszego zwiastowania.
1. Bóg przygotował cały świat i historie na przyjście
swego Syna. To pokazuje nam, że Bóg jest
Panem wszystkiego.
2. Bóg dba o to, żeby jego słowo wypełniło się i dzięki
temu możemy być pewni, że spełni się każda kropka jego zapowiedzi.
3. Jezus był zarówno Bogiem jak i człowiekiem.
4. Bóg w historii zbawienia daje nam się poznać jako
zbawiciel, ratownik, pomocnik.
5. Przez Chrystusa Bóg jest z nami, jest nam bliski.
Powołując nas do społeczności ze sobą
6. Słowo Boże powinno być wyznacznikiem naszej praktyki, a nie ludzkie tradycje i
przekonania. Amen
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz