Wezwanie do nawrócenia Studium Ks. Zachariasza 1,1 – 6

 Dzisiaj zaczynamy studium nowej księgi biblijnej Ks. Zachariasza. Były propozycje, by zająć się jakąś księgą proroków mniejszych lub Ks. Objawienia. Wydaje się mi, że Ks. Zachariasza godzi te dwie rzeczy. Wielu biblistów uważa, że Ks. Zachariasza jest jedną z najtrudniejszych Ksiąg w Biblii do interpretacji, więc musimy podchodzić do tych tekstów pokornie mając świadomość, że być może nie wszystko uda nam się zrozumieć.

Zachariasz wchodzi w skład proroków mniejszych, a księga ta oprócz wezwań do nawrócenia zawiera sporo proroctw powrotu Chrystusa i nadejścia Królestwa Bożego w przyszłości.  Być może Zachariasz ze wszystkich starotestamentowych proroków najwięcej mówi o Panu Jezusie. Ks. Zachariasza jest również Księgą pocieszenia dla Bożego ludu zapowiadającą im Mesjasza, który ich uratuje. Lud Boży znajduje się w ciężkim położeniu, zostali uprowadzeni do Babilonu, minęło ponad 70 lat i nie wszyscy wrócili do Izraela, a Ci którzy wrócili zastali trudne warunki. Bóg wzywa, by do niego powrócili, a on ich podniesie i odbuduje. Równorzędną z Ks. Zachariasza jest Ks. Ageusza, który zaczął prorokować 2 miesiące wcześniej od Zachariasza. Ageusz głownie kładzie nacisk na odbudowę świątyni, Zachariasz natomiast więcej nam mówi o relacji Boga z jego ludem.

Zanim przejdziemy do tekstu, musimy sobie trochę nakreślić kontekst Ks. Zachariasza. Zachariasz został powołany na proroka za czasów Medo – Perskiego króla Dariusza, po powrocie części narodu Izraelskiego z Babilonu ok. 520 r.p.n.e. O Ageuszu i Zachariaszu wspomina ks. Ezdrasza 5,1-2; 6,14

Imię Zachariasz oznacza – Pan Pamięta, tak więc właściwe imię dla proroka mówiącego o odnowie.

Minęło 18 lat od powrotu i niektórzy się już zdążyli zniechęcić wieloma niepowodzeniami, potrzebowali od Boga dodatkowej zachęty 

Zachariasz rozpoczął swoje proroctwo od wezwania Izraela do pokuty mówiąc o tym, że jeśli oni zwrócą się do Boga, to Bóg zwróci się do nich w. 2 – 3

Stan narodu był ciężki nie mieli dużo pieniędzy i panowała susza Ag 1,6.10-11, a wrogowie stawiali opór odbudowie Ezd 4,1-5. 

W takich warunkach człowiek często czuje, że Bóg jest daleko, ale co mówi Pan?

Zwróćcie się do mnie, a stanę się wam bliski. Bóg ma dla swojego ludu mnóstwo błogosławieństw jak miał dla Izraela, ale warunkiem ich otrzymania jest pokuta, odwrócenie się od grzechu i zwrócenie się do Pana.

Zachariasz nie bez powodu zaczyna od tego, wielu fałszywych proroków mówiło, że Bóg będzie przychylny swemu ludowi niezależnie od ich postępowania, bo są ludem przymierza.

A Zachariasz mówi, nie postępujcie jak wasi Ojcowie, bo zamiast błogosławieństwa otrzymali Boży gniew. Bóg Biblii jest Bogiem gniewu i jest zły z powodu grzechu człowieka. Rzym 1,18. I z jednej strony Bóg kocha człowieka, ale z drugiej gniewa się na grzeszników i jest zły z powodu ich grzechów i nie przygląda się bezczynnie, jeśli się nie upamiętają wyleje na nich swój gniew. Gniew Boży widać w wielu miejscach, widać go za czasów Noego, Lota, w postępowaniu Boga z narodami, które miał wytępić Izrael, a później w postępowaniu z Izraelem.

Bóg również wyleje swój gniew na ziemie w czasie Wielkiego Ucisku Obj 16,1. Gniew Boży również widać w ostrzeżeniach przed potępieniem w piekle. 

Podobne mówi Jakub o nawróceniu do nas Jak 4,8 

Zauważmy, że Bóg chce być cały czas ze swoim ludem i nie porzuca swego ludu, to ludzie porzucają Boga. Ale Pan gotowy jest w każdej zbliżyć się do nas, by przebaczyć nam pod warunkiem, że będziemy pokutować. 

Niestety problem  z bliskością Boga zawsze jest po naszej stronie. Niektórzy ludzie maja pretensje do Boga, że jest daleko od nich, ale Bóg ciągle jest w tym samym miejscu, to oni się od niego oddalili, a nie On od nich.

Czasami nasze serce może ziębnąc dla Pana, tracisz gorliwość i ogień i oddanie Bogu w chodzeniu jego drogami i wtedy te słowa mówią do nas – wróć do mnie. 

Bóg przestrzega Izraela żeby nie byli jak ich ojcowie, do których ciągle mówił przez proroków, a oni nie słuchali. Powinniśmy wiedzieć, że prorocy Starego Testamentu, którzy zaczynali prorokować czynili to, bo zostali pobudzeni przez Pana.

Zawsze gdy Izrael porzucał drogi Pańskie Bóg posyłał proroków z ostrzeżeniami, ale oni nie chcieli ich słuchać. Jak czytamy Stary Testament zobaczymy, że prorocy nieustannie nawoływali do pokuty Izajasza 55,6-7; Jeremiasza 3,12 – 13; Ezechiela 18,30 – 31. I właściwie każdy prorok Starego Testamentu wzywał do upamiętania, ale Izrael nie chciał słuchać Mat 21,33 – 43.

Zachariasza, proroka z naszej Księgi również zabili, kiedy przestało odpowiadać im to, co głosił  Mateusza 23,35 

I w nowym Testamencie przekaz się nie zmienił, Bóg chce by ludzie pokutowali i wierzyli w Chrystusa Dzieje ap. 17,30.

Tylko przez pokutę możemy doświadczyć łaski Bożej i przebaczenia. Niestety ludzie często chcą dać Bogu trochę religii i nadal żyć swoim grzesznym życiem.

Zbyt często naśladujemy złe postepowanie naszych ojców jak Izrael, którzy sami byli bezbożni i bezbożności nas nauczyli. A wielu zamiast odwrócić się od tego i zawrócić do Pana kontynuuje to i utrwala, co robili ich rodzice i dodaje do tego kolejne grzechy. Piotr mówi, że bezbożne postepowanie naszych rodziców było marne i bezowocne, a Chrystus nas od tego odkupił byśmy dzisiaj służyli Bogu żywemu i prawdziwemu. 

A następnie Bóg mówi do Izraela, spójrzcie na wzór historii. Zobaczcie co stało się z waszymi ojcami, którzy nie byli mi posłuszni, jak skończyli, co stało się z ich życiem. W końcu odeszli w buncie nie będąc pojednani z Bogiem. Zmarli z widmem Bożego sądu.

Bóg pyta czy prorocy żyją wiecznie? Nie, też umierają, a ludzie nie pamiętają ich przesłania.

Jeśli odrzucamy Boże wezwanie do pokuty kiedy prorok przemawia, kiedyś możliwość słuchania Bożego słowa i nawrócenia się kończy i jeśli nie usłuchamy, to staniemy przed Bogiem w naszym grzechu z oczekiwaniem na Jego sąd.

Łukasza 13,1 – 5 

Może myślimy, że nam się to nie przydarzy. Oni myśleli podobnie, gdy otrzymywali prawo od Boga – to mówili, nigdy nie odejdziemy. I co? I odeszli. Powiem wam coś, żaden z tych którzy się nawracają nie zamierzają od wiary odchodzić, a jednak wielu odchodzi. 

Wyciągnijmy lekcje z Historii i bądźmy pokorni wobec Boga chodząc jego drogami. Nie powielajmy marnego postepowania naszych ojców, którzy żyli bezbożnym życiem przekazując nam taki wzór. Ceńmy sobie łaskę Bożą daną nam w Chrystusie, że przez wiarę w Jezusa Bóg darował nam wszystkie grzechy i zdjął z nas widomo sądu