Bóg zmieni los Izraela Ks. Zachariasza 8,1 – 23

 

Uważam, że to nie przypadek, że Izrael istnieje do dzisiaj pomimo tak wielu trudności, rozproszenia i prześladowań. Żaden inny naród na świecie nie był tak długo bez swojego państwa i pod taką presją jak Żydzi, a jednak zachował swoją kulturę i tożsamość.

Żydzi jako jedyny naród na świecie wskrzesili dawny swój język hebrajski. Około III w.n.e przestano posługiwać się językiem hebrajskim, a zaczęto posługiwać się w środowisku Żydowskim językiem aramejskim i greckim. Hebrajskim posługiwano się jedynie w celach liturgicznych. Wielkie zasługi w odrodzeniu Języka hebrajskiego miał Eliezera Ben Jehuda, który zaczął się uczyć ojczystego języka już wieku 3 lat. W wieku 9 lat oddał się studiowaniu talmudu, później studiował kolejne języki, rosyjski, niemiecki i francuski. Zauważył, że hebrajski nie musi służyć tylko do religijnych obrzędów, ale może być językiem codziennym. Redagował gazetę i zaczął publikować w Języku hebrajskim pod koniec XIX w, a także tworzył nowe słowa, których nie było w starohebrajskim. Nauczył się również arabskiego i rozwijał dalej język hebrajski. Napisał też kompletny słownik antycznego i współczesnego języka hebrajskiego. Niezwykłe jest, że taki człowiek pojawił się dokładnie wtedy, kiedy na początku XX wieku zaczęła dojrzewać myśl o państwie dla Żydów, a po II wojnie światowej i holokauście już stało się jasne, że Żydzi muszą mieć własne granice, by nigdy już  nie doszło do czegoś podobnego jak podczas II Wojny Światowej.     

Bóg zawsze miłował i miłuje niezwykłą miłością swój lud. Prawdą jest, że Bóg kocha wszystkich ludzi i ma miłość do całego stworzenia. Ale w sposób szczególny, żarliwy, niezwykle mocny jest Pan związany miłością z ze swoim ludem, który uważa za swoją rodzinę. I oczywiście nie wszyscy Żydzi są obecnie Bożą rodziną w rzeczywistości znaczna większość Żydów nie wierzy w Pana Jezusa, ale jest tak jak mówi Paweł w Liście do Rzymian 9,28

Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi dla dobra pogan, bo przez to, że Izrael odrzucił ewangelię, drzwi dobrej nowiny otworzyły się dla pogan i od początku to było w Bożym palnie. Lecz co do wybrania mówi ap. Paweł są umiłowanymi ze względu na praojców, ze względu na Abrahama, Izaaka i Jakuba.

Chodzi o to, że Boże obietnice odnowy dla nich, zbawienia, umieszczenia ich w ziemi obiecanej są wciąż dla nich aktualne i wierzę, że w pełni zrealizują się w Tysiącletnim Królestwie, po powrocie Chrystusa.

Teraz chciałbym trochę przypomnieć kontekst księgi

Zachariasz wchodzi w skład proroków mniejszych, a księga ta oprócz wezwań do nawrócenia zawiera sporo proroctw powrotu Chrystusa i nadejścia Królestwa Bożego w przyszłości.  Być może Zachariasz ze wszystkich starotestamentowych proroków najwięcej mówi o Panu Jezusie. Ks. Zachariasza jest również Księgą pocieszenia dla Bożego ludu zapowiadającą im Mesjasza, który ich uratuje. Lud Boży znajduje się w ciężkim położeniu, 70 lat wcześniej zostali uprowadzeni do Babilonu, minęło ponad 70 lat i nie wszyscy wrócili do Izraela, a Ci którzy wrócili zastali trudne warunki. Bóg wzywa, by do niego powrócili, a On ich podniesie i odbuduje. Równorzędną z Ks. Zachariasza jest Ks. Ageusza, który zaczął prorokować 2 miesiące wcześniej od Zachariasza. Ageusz głównie kładzie nacisk na odbudowę świątyni, Zachariasz natomiast więcej nam mówi o relacji Boga z jego ludem.

Zachariasz został powołany na proroka za czasów Medo – Perskiego króla Dariusza  o którym możemy więcej przeczytać w Ks. Daniela, po powrocie części narodu Izraelskiego z Babilonu ok. 520 r.p.n.e. O proroku Ageuszu i Zachariaszu wspomina także ks. Ezdrasza 5,1-2; 6,14

Pismo mówi, że Bóg powołał tych dwóch proroków w odpowiedzi na działania Samarytan, sąsiadów Izraela, którzy byli zaniepokojeni odbudową świątyni i Jeruzalemu, gdy wygnańcy powrócili. W odpowiedzi na to wrogowie wysłali list do Króla perskiego Artakserksesa, by powstrzymać odbudowę. Twierdzili, że jak Żydom uda się odbudować mur, miasto i świątynie, to przestaną płacić podatki i się zbuntują. W związku z tym Kserkses nakazał zatrzymać odbudowę świątyni i Jeruzalemu

Ezdrasza 4:21  Przeto wydajcie rozkaz, aby powstrzymać tych mężów, żeby to miasto nie zostało odbudowane, aż ode mnie wyjdzie taki rozkaz.

22  Baczcie też, aby nie popełnić w tym jakiegoś niedbalstwa, aby nie powstała większa szkoda na niekorzyść królów.

23  Gdy potem odpis listu króla Artakserksesa został odczytany przed Rechumem i sekretarzem Szimszajem oraz ich towarzyszami, udali się oni śpiesznie do Żydów w Jeruzalemie i przemocą i gwałtem wstrzymali budowę.

24  W ten sposób ustała praca nad domem Bożym w Jeruzalemie i była wstrzymana aż do drugiego roku panowania Dariusza, króla perskiego.

 I w odpowiedzi na to, Bóg powołuje dwóch proroków Zachariasza i Ageusza.

Ezdrasza 5:1  Wtedy wystąpili prorok Aggeusz i Zachariasz, syn Iddy, prorocy, i prorokowali Żydom w Judei i Jeruzalemie w imieniu Boga Izraela, który był nad nimi.

2  Wobec tego Zerubbabel, syn Szealtiela, i Jeszua, syn Josadaka, przystąpili znowu do budowy świątyni Bożej w Jeruzalemie, a z nimi prorocy Boży, którzy im pomagali.

 

Imię Zachariasz oznacza – Pan Pamięta, tak więc właściwe imię dla proroka mówiącego o odnowie. Imię jego Ojca Berekiasz oznacza – Pan błogosławi Imię dziadka Zachariasa to Ido – oznacza w swoim czasie. Wygląda na to, że imiona przodków podanych na początku mają za zadanie to podkreślić, że Pan Pamięta i błogosławi w swoim czasie.

Minęło już 18 lat od powrotu i niektórzy zdążyli się już zniechęcić wieloma niepowodzeniami, potrzebowali od Boga dodatkowej zachęty. 

Zacharisz rozpoczął swoje proroctwo od wezwania Izraela do pokuty mówiąc o tym, że jeśli oni zwrócą się do Boga, to Bóg zwróci się do nich czytamy w 1 rozdz. w. 2 – 3

Stan narodu był ciężki nie mieli dużo pieniędzy i panowała susza Ag 1,6.10-11, a wrogowie stawiali opór odbudowie Ezd 4,1-5. Jednak Bóg ich nie opuścił i wciąż był z Nimi, ale mają Mu ufać i okazywać posłuszeństwo. 8 Rozdz. jest zapewnieniem Boga o Jego miłości do Izraela 

Często myślimy o miłości Bożej w kontekście Kościoła, czego jesteśmy pewni, ale już mniej jesteśmy pewni miłości Bożej do Izraela. Moim zdaniem Bóg nadal kocha Izrael i żywi żarliwą miłość do Syjonu i ma szczególne plany dla tego narodu Pwt 7,6 Jer 31,3 – 4; Rzym 11,28.

Powtórzonego Prawa 7:6  Gdyż ty jesteś świętym ludem Pana, Boga twego. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, spośród wszystkich ludów na ziemi, abyś był jego wyłączną własnością,

7  Nie dlatego, że jesteście liczniejsi niż wszystkie inne ludy, przylgnął Pan do was i was wybrał, gdyż jesteście najmniej liczni ze wszystkich ludów.

8  Lecz z miłości swej ku wam i dlatego że dochowuje przysięgi, którą złożył waszym ojcom, wyprowadził was Pan możną ręką i wybawił cię z domu niewoli, z ręki faraona, króla egipskiego. 

Jeremiasza 31:2  Tak mówi Pan: Znalazł łaskę w pustyni naród, który uniknął miecza, Izrael, gdy wędrował do miejsca swojego odpoczynku.

3  Z daleka ukazał mu się Pan: Miłością wieczną umiłowałem cię, dlatego tak długo okazywałem ci łaskę.

4  Znowu cię odbuduję i będziesz odbudowana, panno izraelska, znowu przyozdobisz się w swoje bębenki i wyjdziesz w korowodzie weselących się.

5  Znowu sadzić będziesz winnice na górach Samarii; ci, którzy je zasadzą, korzystać z nich będą.

6  Zaprawdę, idzie dzień, gdy stróże wołać będą na górach efraimskich: Wstańcie! Pielgrzymujmy na Syjon, do Pana, Boga naszego!

Zobaczmy, że Bóg jest zdenerwowany, zazdrosny wobec Izraela, a dlaczego Bóg jest zazdrosny – bo inne narody rozszarpują Izrael.

Wprawdzie Bóg chciał żeby zostali doświadczeni, ale poganie przekroczyli granice Bożego przyzwolenia i Bóg ukarze te narody.   Zachariasza 14,2-3; Zach 12,2-4 

8 rozdział Ks. Zachariasza mówi o odbudowie Izraela w Tysiącleciu i w ten sposób Bóg daje nadzieje swojemu ludowi, że ich praca przy odbudowie świątyni i Jeruzalemu ma sens. Nikt nie chce się trudzić nad czymś, co za chwile zostanie zniszczone. Czy zaczynałbyś budować dom wiedząc, że za rok wybuchnie wojna i spadnie bomba na to miejsce, gdzie ma stać twój dom? Oczywiście nie i nikt z nas raczej takiej pracy nie podjąłby się . Również Izraelici nie podjęliby się ochoczo budowy z myślą o porażce. Muszą widzieć, że naród przetrwa, że Bóg będzie z nimi i będzie im błogosławił, a do tego potrzebują Bożej zachęty. 

Słowa Zachariasza mają za zadanie zachęcić Boży lud do odbudowy świątyni i miasta, ale gdy je czytamy, to widzimy, że mówią o jakiejś szerszej perspektywie. W 4 wierszu jest obietnica szczęśliwej starości, co wymaga długiego czasu pokoju, mamy obietnice w 7 i 8 wierszu sprowadzenia Bożego ludu ze świata, gdzie zostali rozproszeni i że zamieszkają w Jeruzalemie.

Weźmy pod uwagę, że z niewoli Babilońskiej wróciło tylko trochę ponad 40 tys. Żydów i większość została w narodach pogańskich.

Ale Jerozolima znów zostanie nazwana miastem prawdy, choć wcześniej była przedstawiana jako niewierna małżonka, a góra Pana zastępów, górą świętą. To jest to miejsce, gdzie  stała świątynia i w Tysiącletnim Królestwie będzie odbudowana mamy jej opis w Ks. Ezechiela od 40 rozdz do 44 rodz.

W Księdze Ezechiela od 9 do 11 rodz. Ezechiel maił wizje odejścia chwały Pana z dawnej świątyni z powodu grzechu Izraela w 10 rodz., czytamy

Ezechiela 10:18  Potem odsunęła się chwała Pana od progu przybytku i stanęła nad cherubami.

19  A gdy cheruby podniosły swoje skrzydła i na moich oczach wzbiły się w górę od ziemi, podniosły się wraz z nimi i koła. I stanęły u wejścia do wschodniej bramy przybytku Pana, a chwała Boga izraelskiego była na górze nad nimi.

Ale później, gdy jest opis nowej świątyni w Ks. Ezechiela, to chwała Pana powraca, co Ezechiel widzi w kolejnej wizji

 Ezechiela 43:1  Potem zaprowadził mnie do bramy, która jest zwrócona ku wschodowi.

2  A oto chwała Boga izraelskiego zjawiła się od wschodu. Szum jego przyjścia był podobny do szumu wielu wód, a ziemia jaśniała od jego chwały.

3  A widzenie, które miałem, było podobne do owego widzenia, które miałem wówczas, gdy przybył, aby zniszczyć miasto, i podobne do owego widzenia, które miałem nad rzeką Kebar. I upadłem na twarz.

4  Gdy chwała Pana weszła do świątyni bramą, która jest zwrócona ku wschodowi, 

To była wielka nadzieja dla Izraela, że chwała Boża powróci do świątyni i powróciła za czasów Jezusa, gdy On poszedł do świątyni i nauczał ich, ale oni go odrzucili. A dopiero na stałe chwała Boża powróci do świątyni w Tysiącleciu, ale już do Nowej świątyni w której na tronie będzie zasiadał Mesjasz.

Szacuje się, że obecnie Żydów na świcie jest między 14, a 17 milionów z czego 5,5 miliona mieszka w Izraelu. Ale Bóg mówi, że zbierze ich i oni wrócą do własnej ziemi i będzie ich tam doświadczał, wytapiał, kształtował, tak że tylko resztka z tej dużej społeczności nawróci się podczas Wielkiego Ucisku. Weźmy pod uwagę, że proces zbierania narodu będzie powolny i dosyć długi, a wiemy że trwa już od kilkudziesięciu lat. W niektórych momentach historii on może przyśpieszać, a w innych zwalniać. Podobnie jak ze znakami przyjścia Pana Jezusa Chrystusa na ziemię, wiele z nich będzie powolnymi zmianami, które będą sprawiały wrażenie tego, że są naturalne.  Niektórzy mówią, że proroctwo dotyczące zebrania Izraela odnośnie się wyłącznie do powrotu z niewoli babilońskiej, ale Babilon nie leżał na zachodzie tylko na wschodzie. W ogóle ten zwrot jest ciekawy, bo dosłownie oznacza, że Bóg zbierze Izraela od zachodniego słońca i wschodniego słońca w. 7-8, co prawdopodobnie oznacza, że z całego świata, podobnie mówią inne fragmenty. Izajasza 43,5-7; Pwt 30,3 – 6 

Powtórzonego Prawa 30:1  Gdy tedy przyjdzie na cię to wszystko, błogosławieństwo i przekleństwo, które ci przedłożyłem, i weźmiesz je sobie do serca pośród wszystkich narodów, dokąd wypędzi cię Pan, Bóg twój,

2  I nawrócisz się do Pana, Boga twego, i będziesz słuchał jego głosu zgodnie z tym wszystkim, co ja ci dziś nakazuję, ty i twoi synowie, z całego serca twego i z całej duszy twojej,

3  To wtedy przywróci Pan, Bóg twój, twoich jeńców i zmiłuje się nad tobą, i zgromadzi cię z powrotem ze wszystkich ludów, gdzie cię rozproszył Pan, Bóg twój.

4  Choćby twoi wygnańcy byli na krańcu nieba, to i stamtąd zgromadzi cię Pan, Bóg twój, i stamtąd cię zabierze,

5  I sprowadzi cię Pan, Bóg twój, do ziemi, którą posiadali twoi ojcowie, i posiądziesz ją i ty, i uczyni cię szczęśliwszym i liczniejszym od twoich ojców,

6  I obrzeże Pan, Bóg twój, twoje serce i serce twego potomstwa, abyś miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej, abyś żył. 

Izajasza 43:5  Nie bój się, bo Ja jestem z tobą. Ze Wschodu przywiodę twoje potomstwo i z Zachodu zgromadzę cię.

6  Do Północy powiem: Wydaj! A do Południa: Nie zatrzymuj! Przyprowadź moich synów z daleka i moje córki z krańców ziemi!

7  Wszystkich, którzy są nazwani moim imieniem i których ku swojej chwale stworzyłem, których ukształtowałem i uczyniłem. 

Żydzi wciąż wracają do swojej ziemi, szczególnie, gdy w jakimś kraju wzrasta antysemityzm lub wybuchają wojny. W 2023 roku do Izraela wróciło 43 tys. Żydów, a w 2022 było to 74 tys., 2021 25 tys. W ostatnich latach sporo żydów wróciło do Izraela z Ukrainy i Rosji, gdy wybuchł tam konflikt zbrojny, a Rosja jest jednym z krajów na świecie, gdzie mieszkała duża społeczność Żydowska około 145 tys. Żydów. Jedną z największych społeczność Żydowskich w Europie ma Francja 442 tys. Żydów i okazuje się, że w ostatnich latach coraz więcej Żydów wraca do Izraela z Francji z powodu muzułmańskich imigrantów, których Francja zaczęła masowo przyjmować i zrobiło się mniej bezpiecznie. Największą społecznością Żydowską poza Izraelem ma USA około 6 milionów Żydów. To też tłumaczy dlaczego Stany Zjednoczone tak bardzo wspierają Izraela. 

Także jest w naszym tekście obietnica pokoju i sensu pracy, które będzie wynagradzana w. 10-12. Dotychczas było tak, że z powodu ciągłych niepokojów w Izraelu starania Izraelitów zapewnienia sobie lepszego życia były często niweczone. Odbudowywali w strachu świątynie i miasto oraz zewsząd mieli przeciwników. Nigdy nie było pewności, czy za chwile to, co odbudowali nie zostanie zniszczone.

Pan mówi, że tak się działo, bo On sprawiał, że nie było pokoju na ziemi i pobudzał w swym gniewie ludzi przeciwko sobie w. 10. 

Mało tego, Bóg obiecuje Izraelowi, że będą błogosławieństwem wśród narodów, a dotychczas byli przekleństwem w. 13

I nie będą już pościć i ustanawiać świąt, co jest odniesieniem do rodz. 7, które mają za zadanie podkreślać pamięć o nieszczęściach, bo będzie sama radość i tylko będą radosne święta w. 19.

Izraelici mieli wiele świąt i postów, które miały za zadanie wspominać jakieś tragedie, uprowadzenia do niewoli, zniszczenie świątyni i wiele innych doświadczeń. Podobnie jak Polacy obchodzą rocznice wybuchu II wojny światowej, rzezi wołyńskiej, zbrodni katyńskiej i jeszcze trochę by się nazbierało.  Ale teraz Izrael dostaje od Zachariasza obietnice, że gdy nastąpi odbudowa narodu i wierzę, że chodzi o milenium, to nie będą mieli już świąt wspominających nieszczęścia. Zapomną o swojej niedoli, o tułaczce, o rozproszeniu i pozbawieniu ich państwowości. Zapomną o tych wszystkich latach prześladowań, o holokauście i podobnych tragediach. A będzie tylko sama radość i tak właśnie opisuje Biblia Tysiąclecie

Izajasza 65:17  Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu.

18  A raczej będą się radować i weselić po wszystkie czasy z tego, co Ja stworzę, bo oto Ja stworzę z Jeruzalemu wesele, a z jego ludu radość!

19  I będę się radował z Jeruzalemu i weselił z mojego ludu, i już nigdy nie usłyszy się w nim głosu płaczu i głosu skargi.

20  Nie będzie już tam niemowlęcia, które by żyło tylko kilka dni, ani starca, który by nie dożył swojego wieku, gdyż za młodzieńca będzie uchodził, kto umrze jako stuletni, a kto grzeszy, dopiero mając sto lat będzie dotknięty klątwą.

21  Gdy pobudują domy, zamieszkają w nich, gdy zasadzą winnice, będą spożywać ich plony.

22  Nie będą budować tak, aby ktoś inny mieszkał, nie będą sadzić tak, aby ktoś inny korzystał z plonów, lecz jaki jest wiek drzewa, taki będzie wiek mojego ludu, i co zapracowały ich ręce, to będą spożywać moi wybrani.

23  Nie będą się na próżno trudzić i nie będą rodzić dzieci przeznaczonych na wczesną śmierć, gdyż są pokoleniem błogosławionych przez Pana, a ich latorośle pozostaną z nimi.

24  I zanim zawołają, odpowiem im, i podczas gdy jeszcze będą mówić, Ja już ich wysłucham.

25  Wilk z jagnięciem będą się paść razem, a lew jak bydło będzie jadł sieczkę, wąż zaś będzie się żywił prochem. Nie będą źle postępować ani zgubnie działać na całej świętej górze - mówi Pan. 

Nawet Bóg sprawi, że przyjdą inne ludy, poganie i będą mieli w wielkim szacunku Izraela wiedząc, że są odwiecznym wybranym ludem Bożym w. 20 – 23

Więc rozdział 8 jest obietnicą dla Izraela odbudowania Królestwa w którym będzie panował pokój, szczęście, dobrobyt i szacunek od innych narodów. Dla żydów, którzy powrócili z niewoli Babilońskiej, te obietnice widząc jak wygląda obecnie naród mogą być aż niewiarygodne.    

Jezus wtedy będzie siedział na tronie w Jerozolimie, a ludy będą przychodzić z całego świata i składać Mu hołd. Każdy naród będzie miał obowiązek przynajmniej raz w roku pójść i pokłonić się Panu Zastępów, a jeśli jakiś naród nie będzie chciał tego uczynić – Bóg nie da im deszczu Zach 14,17-19. 

Ja wierzę, że to się wszystko spełni w tysiącleciu – tysiącletnim Królestwie Chrystusa opisanym w 20 rodz. Objawienia, kiedy Pan Jezus powróci, wywyższy nawróconego Izraela i odbuduje ich Królestwo. Żydzi uważali, bo tak mówiły proroctwa, że gdy Mesjasz przyjdzie, to wyratuje ich naród z rąk wrogów i zbuduje polityczne królestwo. I czekali na takiego Mesjasza, który to uczyni. Dlatego Jezus im nie pasował, bo mówił o duchowym Królestwie, że przyszedł wybawić ludzi z grzechów, by mogli wejść do nadchodzącego fizycznego Królestwa. Ale Żydzi tego nie rozumieli, nie rozumieli, że przede wszystkim żeby znaleźć się w Bożym Królestwie, to muszą przejść duchową przemianę i Bóg musi oczyścić ich z win. Zanim problem serca człowieka nie zostanie rozwiązany, to ludzie nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego, nie mogą być z Bogiem i cieszyć się z Nim społecznością w starym grzesznym ciele. Izrael to przegapił, zwiodła ich własna pycha. Myśleli, że skoro mają prawo Mojżeszowe od Boga i zewnętrznie czczą Boga, to są przygotowani na przyjście Mesjasza. A tymczasem to, co było istotne, to nie obrzezanie fizycznie, to nie rytuały i religijne obrzędy, ale  obrzezanie serca, które polega na odrzuceniu własnej sprawiedliwości i położeniu swej ufności w Chrystusie. I Żydzi tego nie chcieli, podobnie jak wielu dzisiaj odrzucających wiarę w Chrystusa. Dopiero, gdy człowiek narodzi się na nowo z Ducha Św. może mieć nadzieje na nadchodzące fizyczne Królestwo.    

Jezus nie powiedział, że nie będzie fizycznego Królestwa, ale mówił, że to jeszcze nie ten czas Dzieje Ap. 1,6-7; Mat 24. 

Kilka fragmentów o tysiącleciu

Izajasza 11,6 – 10 – Izaj 65,19 – 25; Ezech 47,7 – 12; Izajasza 2,2-4; Izaj 4,2 – 6; Izajasza 35,1-10  

Są pewne warunki, by znaleźć się w tym wspaniałym królestwie, które Bóg odbuduje i są one przedstawione w 16 i 17 wierszu

Jakie to są warunki?

Są to warunki nawrócenia, odwrócenie się od swojej bezbożności, mówienie prawdy, sprawiedliwe osądy, zachowywanie pokoju między sobą, nie planowanie zła, życie transparentnym życiem, nie obłudnym, czyli odrzucenie grzechu. Rozumiem więc, że Królestwo dla nich nadejdzie, gdy nastąpi nawrócenie. Również i dla nas warunkiem znalezienia się w Królestwie Bożym jest upamiętanie z grzechów, nawrócenie oraz wiara w Chrystusa.