Grzech przeciwko Duchowi Św.

Biblia kilka razy wspomina o grzechu przeciw Duchowi Św. i przestrzega nas, że jest to grzech niewybaczalny. Wokół tego tematu narosło wiele interpretacji i komentarzy, część z nich nijak ma się do tego co faktycznie mówi tekst biblijny. Niektórzy wierzący boją się, że popełnili ten grzech i przez to, żyją w niepokoju. Innym razem oskarżenia o grzech przeciwko Duchowi Św. są wystosowane przez niektóre osoby usługujące w kościele wobec tych którzy krytykują ich działania. Często ma to miejsce przez liderów kościołów charyzmatycznych, by zasłonić przed oceną swoich poczynań, ale również i temu przyjrzymy się dzisiaj

1.      Co mówi na ten temat Pismo Św.

Tak więc rozważmy co pismo Św. mówi na ten temat.

a)      Pierwszy tekst Mateusza 12,22-32; Marka 3,22-30

W jakim kontekście Jezus mówi o grzechu przeciw Duchowi?

ü  W kontekście ewidentnego cudu, i uwolnienia człowieka z mocy działania szatana. Tymczasem Faryzeusze  oskarżają Jezusa o działanie z mocą szatana. Nie mają przeciw jezusowi żadnych racjonalnych argumentów i żadnych dowodów.

ü  Opisz postawę Faryzeuszy w tym przypadku? Są uparci i nieprzejednani nie chcąc w Jezusie uznać działania Boga.

ü  Nie chcą uznać w Jezusie Zbawiciela wobec wielkich znaków i cudów co wskazuje na to, że ich postawa jest wynikiem działania Szatana (Jan 8,44). To nie przez Jezusa działa szatan, ale przez przeciwników Jezusa

ü  Jezusa powiedział w Ew Mat 9,12 że  „Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, co się źle mają”. Jak te słowa mają się do grzechu przeciwko Duchowi Świętemu i do postawy faryzeuszy

b)     Na czym więc polegał grzech faryzeuszy w przypadku Mat 12,22-32?

Grzech ten polegał na bluźnierstwie, że widząc Bożą moc nie chcieli uwierzyć w działanie Boga i uznać w Jezusie Mesjasza wobec niezbitych dowodów działania Ducha Św.

Spróbuj podać analogiczne przykłady grzechu przeciw Duchowi Św. dzisiaj w kontekście Mateusza 12,22-32

ü  Podobna sytuacja, a jednak człowiek nie nawraca się i uważa to za zwiedzenie i kłamstwo

ü  Dotyk Ducha Św. podczas zwiastowania ewangelii i przekonywania, a mimo wszystko człowiek odrzuca jego świadectwo Jana 16,8. Jest to duchowo bardzo niebezpieczna sytuacja, bo gdy Duch przekonuje, a człowiek pozostaje nieugięty, może się zdarzyć, że Duch przestanie całkowicie działać w tym człowieku i wtedy nie ma szansy nawrócenia Przypowieści Sal 29,1

ü  Przykład zaślepienia, gdy jesteśmy tak mocno przywiązani do swoich tradycji i religijności, że potrafimy dobro nazywać złem, a zło dobrem, gdy jesteśmy zupełnie ślepi na wszelkie argumenty i z powodu naszych osobistych przekonań wobec wszelkich faktów jesteśmy zawsze na nie.

c)      Ew Łukasza 11,19-23 Hebrajczyków 6,4-8

W jakim kontekście padają słowa o grzechu przeciwko Duchowi Św. w Ew Łukasza?

Kontekstem są prześladowania i niebezpieczeństwo zaparcia się Pana w obliczu trudności i strachu przed utratą życia, wcześniej konflikt z Faryzeuszami. Słowo Boże mówi o takim strachu który nie pozwala podążać za Chrystusem Obj 21,8.

ü  W kontekście Łukasza grzech przeciwko Duchowi Św. polega na wyparciu się wiary, świadomym odwróceniu się od Pana i zaprzeczeniu temu co Pan Jezus uczynił dla nas na Krzyżu i sprzeniewierzaniu się Panu jak czynili to Faryzeusze i zakonoznawcy.

ü  Przed czym Jezus ostrzega swoich naśladowców? Przez zaparciem się Go, że bardziej mają bać się Boga niż ludzi, że powinni ufać Bogu i liczyć na Niego wobec najgorszych trudności.

ü  Jak myślisz o jakim zaparciu się Pana mówi Ew Łukasz przecież Piotr również się zaparł Pana Mateusza 26,69-75, czy nie popełnił grzechu przeciwko Duchowi Św. Najwyraźniej nie, Piotr nie zaparł się Pana w sercu, zaparł się w obliczu okoliczności na chwile do czasu, ale zaraz gdy zrozumiał swój grzech to pokutował i przepraszał Pana. Grzech przeciwko Duchowi Św.  polega na tym, że ludzie nie chcą pokutować i uważają że robią dobrze nawet wtedy kiedy Duch przekonuje ich, że sprzeciwiają się Bogu.

ü  Jaką sytuacje przedstawia nam autor listu do Hebrajczyków 6,4-8 na czym polegał grzech tych ludzi którzy go popełnili.

Wymieć dowody Bożej łaski jakie Bóg okazał ludziom z listu do hebrajczyków a którymi pogardzili?

·         Byli oświeceni, poznali prawdę ewangelii i byli w stanie w sposób intelektualny ją  zrozumieć, nie błądzili już w ciemności jak ludzie którzy nigdy nie słyszą, podobnie Judasz

·         Posmakowali niebiańskiego daru – oznacza to, że w jakiś sposób doświadczyli łaski wynikającej ze śmierci Chrystusa i opieki Bożej, to Pan Jezus jest niebiańskim darem, ale było to tylko chwilowe zachwycenie tzw. Słomiany zapał, który nie przełożył się na prawdziwe nawrócenie. Wiele osób doświadcza opieki Bożej, odp na modlitwy, ale nie nawraca się. Chrystus podczas swojego ziemskiego życia usługiwał tysiącom ludzi, ale większość nigdy nie nawróciła się. Wiele też osób przez chwilę fascynowało się Chrystusem, ale ostatecznie nie poszli w Jego ślady

·         Uczestnikami Ducha Św. – Duch święty działał w tych ludziach i przekonywał ich o Chrystusie, widzieli Jego chwałę Chrystusa dzięki Mocy Ducha Św. działającego w nich, ale nie podporządkowali się Bogu i nie uznali Jezusa za swojego Pana.

·         Zakosztowali  wspaniałości Słowa Bożego – Słowo Boże radowało ich, zobaczyli jego prawdziwość oraz wspaniałość jak ziarno padające na grunt skalisty Łuk 8,6

·         Zakosztowali mocy wieku przyszłego – może ludzie ci byli świadkami jakiś cudów i cudownych działań Ducha św, ale nie zostało powiązane to z wiarą. Ostatecznie odwrócili się od tego wszystkiego i pogardzili Chrystusem chociaż wcześniej byli uczestnikami nabożeństw, grup biblijnych, słuchali Słowa Bożego.

ü  Jak myślisz dlaczego nie da się tych ludzi odnowić i doprowadzić do pokuty? Nie dla się tego uczynić dlatego, że ci ludzie tego nie chcą i uważają że ewangelia to bajki. Jak wcześniej twierdzili że dobra nowina o Jezusie to coś wspaniałego, tak teraz ich postawa jest odwrotna.

ü  Grzechu przeciwko Duchowi Św. nie możemy mylić z upadkiem. Wierzący upadają i grzeszą ale jeśli są prawdziwie wierzący odwracają się od swoich grzechów i wracają do Pana 1 J 1,9. Czasami upadek ten może ciągnąc się w czasie i trwać długo, ale jeśli człowiek jest naprawdę zbawiony w końcu będzie pokutował i przyjdzie do Chrystusa.

d)     Zwróć uwagę że grzech przeciwko Duchowi Św. to grzech samowoli, grzech świadomy popełniony przez świadomą decyzje z inicjatywy człowieka, by odrzucić Chrystusa. Zarówno to dotyczy, tych którzy nigdy nie byli częścią kościoła, ale mają jasne dowody Zbawczej łaski Pana a mimo to bluźnią Duchowi Św, jak i tych co stali się częścią społeczności, może zostali ochrzczeni, ale nigdy to nie było prawdziwe nawrócenie i w końcu odeszli od Pana sprzeciwiając się mu lub nawet zwalczając Słowo Boże, choć kiedyś próbowali służyć mu. Zwróć uwagę na teksty 2 Tym 3,8; Judy 4.12-13 Hebr 10,26-31.

ü  Dlaczego apostoł Paweł nie popełnił grzechu przeciwko Duchowi Św. chociaż bluźnił i niszczył kościół Boży zanim się nawrócił 1 Tym 1,13

ü  Co to jest rozmyślne grzeszenie i dlaczego jest niebezpieczne? Hebr. 10,26

2.      Czy popełniamy grzech przeciwko Duchowi Św. gdy wszystko sprawdzamy i krytykujemy wątpliwe działania i rzekome przejawy Ducha niektórych, uchodzących w oczach wielu za Bożych wybrańców?

Słowo Boże wzywa nas, by nie przyjmować wszystkiego bezkrytycznie ale wszystko sprawdzać 1 Jana 4,1;  1 Tes 5,21-22

Tak więc nie ma mowy, że oceniając praktyki w kościele i różne nauki robimy coś co Bogu się nie podoba. Jeśli pojawiają się nauczania wątpliwego pochodzenia, siejące niepokój i rozdwojenie mamy obowiązek nakazany nam przez Boga interweniować, krytykować i obnażać fałszywego ducha.

ü  A co gdybym w swojej niewiedzy jako wierzący człowiek skrytykował działanie Ducha Św? Czy wtedy popełniam grzech przeciw Duchowi Św? Nie, wtedy również nie popełniamy takiego grzechu, bo grzech przeciw Duchowi to odrzucenie Zbawiciela, a nie jakiegoś objawienia, cudu, czy świadectwa. Najwyżej stracimy błogosławieństwo wynikające z Działania Ducha w tym przypadku, ale nie stracimy Zbawienia.

ü  Najlepszym świadectwem na to czy, że nie popełniliśmy grzechu przeciw Duchowi Św. jest to, że zastanawiamy się nad tym czy go nie popełniliśmy. Człowiek, który popełnił taki grzech w ogóle się nad tym nie zastanawia i nie ma żadnej skruchy.

3.      A co z klasyfikacją grzechów?

Kościół katolicki dzieli grzechy na lekkie i ciężkie, na śmiertelne i takie które śmierci nie podlegają. Biblia jednak nie dzieli grzechów w ten sposób według Słowa Bożego każdy nieprzebaczony grzech jest grzechem na śmierć na potępienie Rzym 6,23; Jak 2,10. Dlatego wszyscy potrzebują ofiary Jezusa, bo wszyscy są grzesznikami, a Jezus jest ubłaganiem za grzechy nasze Rzym 3,22

ü  Dlaczego klasyfikacja grzechów jest niebezpieczna dla naszej wiary? Klasyfikacja grzechów komunikuje nam, że niektóre grzechy są akceptowane przez Boga, a inne nie. To wywołuje fałszywe poczucie sprawiedliwości która wynika z moralnego stanu człowieka, a nie ofiary Krzyża Pana Jezusa Chrystusa.  Należy też zauważyć, że Jezus rangę lekkich grzechów w naszym mniemaniu podniósł do rangi ciężkich Mat 5,22.28