Życie według Ducha Św. List do Galacjan 5,16-22

Teraz Paweł wyjaśnia że życie w chrześcijańskiej wolności jest możliwe tylko w wtedy, kiedy chrześcijanie mają i żyją pod wpływem Ducha Św. Tam gdzie nie ma Ducha Bożego , nie ma w ogóle nawrócenia i nie może być mowy o chrześcijańskiej wolności. Wiara bez Ducha Św. prowadzi do legalizmu i nie może sięgnąć Boga. człowiek bez Ducha Bożego jest wciąż martwy w swoich grzechach i żyje w ich niewoli i w niewoli szatana.

5,16 

 Słowo Boże uczy wyraźnie że każdy nawrócony, odrodzony chrześcijanin ma Ducha Św. i powinien poddać pod Jego wpływ. Duch ten zamieszkuje w ciele odrodzonego człowieka Rzym 8,9 -11; 1 Kor 6,19-20; Jana 14,23; 14,17.

Nie jest tak, że każdy kto został ochrzczony, czy bierzmowany ma Ducha Św. jedynie każdy kto przyjął Pana Jezusa jako swego osobistego Zbawiciela.

Jak myślisz w jaki sposób poddać się pod wpływ Ducha Św.?

Poddanie się pod wpływ Ducha Św. nie polega na jakimś mistycznym oddaniu się jakimś siłą czy wejściu w jakiś trans, ale polega na postępowaniu według Słowa Bożego i ciągłe napełnianie się Tym Słowem oraz czynienie woli Bożej objawionej w Biblii (Kol 3,12-17; Rzym 13,13-14). Poddanie się pod wpływ Ducha Św., polega na czynieniu tego czego chce Duch, czyli pielęgnowaniu społeczności z Bogiem, regularnej modlitwie. Dotyczy to również naszego umysłu, mamy myśleć o tym co w górze, a nie o tym co na ziemi, żyć ciągłą nadzieją w Chrystusie i przez to rozpalać swoje serce do służby dla Chrystusa.   

Niektórzy nauczają, że podanie pod wpływ Ducha zakłada że nie będziesz musiał wkładać w służbę dla Boga żadnego wysiłku a Duch Św. wszystko zrobi za ciebie. Ale zauważmy, że Paweł mówi iż mamy postępować według Ducha, strać się o to, co Duchowi się podoba. Dążyć do tego czego pragnie Bóg.  Tak więc chodzenie w Duchu wymaga od nas wysiłku, podjęcia aktywnych działań w tym celu.

Poddanie się  Duchowi, postępowanie według Duch przynosi zwycięstwo do naszego życia w Chwilach walki, pokus i zmagań. Przynosi zwycięstwo zawsze kiedy postępujemy według Ducha kiedy liczymy na pomoc Bożą. Duch Św. jest silniejszy niż nasze ciało (cielesne pożądliwości), Chrystus pokonał grzech i mieszka w nas w sercach tych, którzy uwierzyli dając nam moc do odparcia wszelkich pokus. Nie możemy się usprawiedliwiać, że i tak będziemy grzeszyć, bo jesteśmy grzeszni. Tak, czasami będziemy upadać, ale mamy podjąć walkę przeciw grzechowi, mamy strać się z całych sił postępować według Ducha Św.

Co powoduje w naszym życiu poddanie pod wpływ Ducha Św.?

Poddanie się pod wpływ Ducha Św. powoduje przemianę w życiu człowieka wierzącego. Ktoś kto chodzi w Duchu Św. nie będzie pozwalał na to, by panował w Jego życiu grzech.

Gdy Paweł mówi o pobłażaniu żądzy cielesnej, to nie ma na myśli ciała materialnego, ale wszystko to, co wyraża naszą upadłą grzeszną naturę jak wola, umysł oraz emocje.

Od chwili nawrócenia w chrześcijaninie zachodzi duchowy konflikt. Z jednej strony cielesna grzeszna natura wciąż chce panować nad nami i decydować o tym jak mamy myśleć, postępować i reagować. Z drugiej strony nowonarodzony chrześcijanin jest motywowany przez Ducha Św. do walki z cielesnymi pożądliwościami i służbie dla Boga. Konflikt taki będzie miał miejsce aż do śmierci chrześcijanina, ale w miarę jak uczymy się chodzić w Duchu, to cielesne pragnienia będą coraz słabsze. (Rzym 7,14-25).

To że przeżywamy wewnętrzną walkę duchową miedzy tym czego pragnie ciało, a czego pragnie Duch to nic złego. To świadczy o tym, że mamy Ducha, bo jeśli byśmy nie mieli żadnej wojny, to nie jesteśmy odrodzeni.

5,17

Słowo Boże uczy nas, że pragnienia ciała i pragnienia Ducha są w stosunku do siebie w opozycji.

Chodzi o to, że pragnienia ciała są sprzeczne z tym czego pragnie Duch Św. dla chrześcijanina (Rzym 8,6 – 8; 8,12-13).

Spróbuj wymieniać cielesne pragnienia które pożądają przeciw Duchowi Św.?

Cielesne pragnienia to podkreślanie własnego ja, szukanie własnej chwały, dążenie do tego by moje zawsze było na wierzchu, niechęć do spraw duchowych takich jak modlitwa, rozważanie Słowa Bożego, ewangelizacja i inne. Cielesne pragnienia mogą dotyczyć życia w świecki rozrywkowy sposób, leniuchowanie, obżarstwo, pijaństwo, dogadzanie sobie. Dotyczą również pieniędzy i dóbr materialnych, pomnażania rzeczy i gromadzenia majątku. Cielesne pragnienia dotyczą także przesadnego dbania o wygląd, chęć robienia wrażenia na innych przez sposób ubierania się lub posiadania czegoś.

Innym cielesnym pragnieniem jest chęć zemsty i odwetu, pragnienie bycia chwalnym i podziwianym. 

Dalej Paweł mówi że pragnienia ciała są tak silne, że jeśli nie walczymy przeciw nim, to czynimy to czego nie chcemy, zamiast czynić to czego pragniemy. A pragniemy służyć Bogu.

Wielu chrześcijan wie jaka jest Boża wola w danej kwestii i wiedzą co powinni czynić, ale nie czynią tego, bo poddają się pod wpływ ciała.

Często bowiem będziemy doświadczać że nasze pragnienia są przeciwne temu co chce Bóg w naszym życiu. Należy wtedy postępować wbrew temu co chce ciało, do czego wzywają nas nasze uczucia. W życiu nie kierujemy się sercem, ale Słowem Bożym.

Diabłu również zależy na tym, by nasze chrześcijańskie życie było całkowicie wypełnione na zaspokajanie naszych cielesnych namiętności. Wtedy, gdy tak się stanie nie mamy czasu i siły na służbę Bogu. I są tacy chrześcijanie że zawsze mają czas na rozrywkę, spanie, zakupy, ale ciężko im znaleźć czas dla Boga.

5,18

Teraz Paweł mówi to, co mówił już wcześniej, że jeśli chrześcijanin jest odrodzony i żyje pod wpływem Ducha Św. to nie potrzebuje już prawa i jego napomnień, by żyć świętym życiem. Ale sam Duch go do tego prowadzi i poucza, by nie zasmucać Boga swoim postępowaniem.

Chrześcijanin cielesny, żyjący według ciała, nie mający Ducha nie może wyprodukować niczego, co będzie wartościowe przed Bogiem. Nie może wyprodukować owoców Ducha i nie może wyprodukować usprawiedliwienia ze swoich grzechów (Rzym 4,1)

Czym jest świętość w Nowym Testamencie w nowym przymierzu?

Świętość w nowym przymierzu to nie jest zbiór reguł i przepisów, ale chodzenie w Duchu Św. Z chodzenia w Duchu wynika posłuszeństwo Bożym przykazaniom. Wynika nie z zewnętrznych nakazów, ale z wewnętrznego pragnienia by podobać się Bogu, które jest wzbudzone w chrześcijaninie przez Ducha Bożego.

5,19-22

I co się dzieje gdy chrześcijanin chodzi w Duchu Św?

Wtedy Duch Św. produkuje w nim swoje owoce, rzeczy których pragnie Bóg. Takie o jakich wspomina Gal 5,22

Zauważ że to nie są owoce ludzkie, ale owoce Ducha Św. w człowieku.