Skuteczna modlitwa część 2 Studium Ks. Daniela 9,4 – 19

 Po tym jak Daniel zauważył, że zbliża się do końca ilość lat jakie Izraelici mają być w niewoli Babilońskiej przepowiedzianej przez proroka Jeremiasza zaczął się modlić do Boga, by Bóg wypełnił swoje słowo. Pamiętajmy, że Daniel znajdował się na służbie w niewoli u Medów i Persów za czasów Króla Dariusza. Medowie i Persowie podbili wcześniejsze królestwo Babilońskie. Widzimy tutaj postawę Bożego człowieka w czasie kryzysu. Pomimo bycia w niewoli Daniel się nie poddaje, ale gorliwie woła do Boga. Zwróćmy uwagę, że Daniel wiedział o Bożych obietnicach zapowiedzianych przez Jeremiasza o powrocie z niewoli Babilońskiej, ale to nie przeszkadzało mu modlić się o wypełnienie tych obietnic. Daniel nie miał postawy, że Bóg i tak już wszystko wie, wszystko ma już postanowione to, po co się modlić i tak stanie się to, co Bóg chce.

Właściwe podejście do suwerenności Boga, pociąga za sobą naszą odpowiedzialność. Bóg oczywiście zrobi co Będzie chciał, ale chce również byśmy modlili się o Jego dzieło, bo postanowił używać naszych modlitw w wypełnieniu swojej woli. To więc, czy warto modlić się o nasz kraj, naszych rodaków, o przebudzenie, o nawrócenie naszych bliskich, o to, by Bóg odwrócił swój sąd i zmienił okoliczności naszego życia? Tak, należy się o to modlić, Daniel tak czynił i czynił to gorliwie. W odpowiedzi na swoją modlitwę otrzymał od Boga więcej niż mógł oczekiwać, Bóg objawił mu swoje tajemnice dotyczące Jego narodu i przyjścia Mesjasza w proroctwie o 70 tygodniach pod koniec 9 rozdziału. Podobnie będzie w naszym życiu, jeśli będziemy chodzili blisko Boga i szukali z nim społeczności, troszczyli się o Jego sprawy wołając do Niego On odsłoni przed nami swoja wolę i poprowadzi nas. 

Dzisiaj przyjrzymy się modlitwie Daniela jak wyglądało jego życie modlitewne. Wiemy, że Daniel jest już w podeszłym wieku ma około 80 lat jednak Jego gorliwość dla sprawy Bożej nie słabnie. Gdy był młodym człowiekiem podjął decyzje, że będziesz szukał Boga z całych swoich sił i tak jest w Jego starości.

Ostatnio powiedzieliśmy sobie, że skuteczna modlitwa jest odpowiedzią na Boże Słowo. To Boże Słowo pobudziło Daniela do modlitwy, gdy czytał proroka Jeremiesza. A druga rzecz o której mówiliśmy, że skuteczność naszych modlitw zależy od poznania Bożej woli. Jeśli nie znamy Bożej woli i modlimy się o coś, co nie jest zgodne z celami i planami Boga, to nigdy nie możemy otrzymać żadnych odpowiedzi na modlitwę. Dopiero wtedy, kiedy znamy Bożą wolę i kiedy modlimy się zgodnie z nią, kiedy modlimy się „bądź wola twoja jak w niebie, tak i na ziemi” wtedy dopiero jesteśmy skuteczni w modlitwie. Kolejną rzeczą było, że modlitwa powinna być żarliwa, Dawid pościł, błagał i przyodział się we włosiennice. Jeśli chcemy skutecznego życia modlitewnego musimy być całym sobą zaangażowani w modlitwę i w społeczność z Bogiem. Dotyczy to skupienia na modlitwie, czasu jaki na nią poświęcamy oraz naszego zaangażowania emocjonalnego. 

1.      Kolejna rzecz, która dotyczy właściwej modlitwy polega na tym, że w modlitwie wywyższamy Boga, co czyni Daniel w 4 wierszu. Modlitwa powinna zawierać element wychwalania wspaniałości Boga. Daniel mówi do Boga, że jest wielki, potężny i straszny. Ale też, że jest dobry łaskawy i miłosierny 4 wiersz.

Tego również uczył Chrystus, gdy nauczał o modlitwie w Mateusza 6,9. Mówił, że powinniśmy się modlić wywyższając Boże imię, wychwalając Boże przymioty, uwielbiając Pana. Mówmy Bogu w modlitwie jaki jest wspaniały, mówmy o Jego świętości, sprawiedliwości i łasce. Modlitwa powinna być skupiona na Bogu, na Jego dziełach, na Jego osobie, by w naszych modlitwach Jego imię było wywyższone.

Tu Daniel wymienia cechy Boga, charakter Boga, mówi również, że Bóg jest sprawiedliwy 7 wiersz.

Zobaczmy, że podobnie modlił się Nehemiaasz 1,5; Neh 9,32-33 Podobnie zaczął swoją modlitwę o poświęcenie świątyni król Salomon 1 Królewska 8,23;  Anna 1 Samuela 2,2;  Dawid 2 Samuela 7,22; Dzieje Ap 4,24. 

2.      Kolejna rzecz jest taka, że dobra modlitwa wstawiennicza zawsze jest o innych, a nie tylko na samym sobie i naszych potrzebach. Modlitwa być zanoszona przede wszystkim o Boży lud, kościół, rozwój Bożego Królestwa.

Tak modlił się Daniel, on wstawiał się za swój naród, choć wiedział, że wielu z nich odstąpiło od Boga i zaparło się Jego przymierza, ale wstawiał się za nimi, by Bóg się zmiłował i odwrócił swój gniew oraz okazał im swoje miłosierdzie - mówią o tym wiersz 5, 6, 7, 8, 10,11,12,13,14,15 9,16.

Wstawiennictwo za Boży lud, za Boże dzieło, to jeden z głównych elementów modlitwy wstawienniczej. Często w modlitwie modlimy się o własne sprawy o naszą rodzinę i potrzeby, ale powinniśmy przede wszystkim modlić się o kościół, o Zbór, ludzi z imienia i nazwiska. O prześladowanych chrześcijan, o Boże dzieło o którym wiemy, o problemy naszych braci i sióstr. Zobaczmy jak ap. Paweł zachęca nas do takiej modlitwy Efezjan 6,18 – 19; Efezjan 1,16; Kol 1,3-4.9; Rzymian 1,8; 2 Tym 1,3. 

3.      Kolejna rzeczą jest, że prawdziwa modlitwa zawsze zawiera element pokuty, przepraszania Boga za swoje grzechy, wyznawania grzechów, grzechów swojego zboru, a nawet swojego narodu. Tak czyni Daniel, On wie, że nie jest godny pomimo całej swojej sprawiedliwości stać przed Bogiem wiersze 5 – 11. Daniel wyznaje grzech nieposłuszeństwa Izraela z którym się utożsamia. Mówi - Panie zgrzeszyliśmy, zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od ciebie, nie słuchaliśmy twoich proroków. Daniel nie ma na myśli tylko innych, ale ma na myśli również i siebie wiersz 20. Wie, że też jest grzeszny przed Bogiem i wyznaje swoje winy po imieniu. Daniel w modlitwie nie osądza innych, a siebie widzi sprawiedliwym. Nie chce, by inni zostali ukarani, a on nie zasługuje na żadną naganę, ale widzi również siebie jako grzesznego człowieka.

Poczucie grzeszności przed Bogiem skłania nas do pokory, do świadomości, że odpowiedź na modlitwę nie jest wynikiem naszej sprawiedliwości, ale rezultatem Bożej łaski i Bożego miłosierdzia.

Również Pan Jezus ucząc nas modlitwy mówił, że mamy wyznawać nasze grzechy Bogu, gdy do niego przychodzimy w modlitwie  Mateusza 6,12. Nehemiasza 1,6-7; Ezdrasza 9,6-7; Ps 51,4-6; 1 Jana 1,9; Psalm 32,5.

Zwróćmy uwagę na pewien element wyznawania grzechów  przez Daniela. Daniel nie wini Boga za to wszystko co się stało z Izraelem. Bóg wcześniej zapowiedział Izraelowi, że jeśli będą nieposłuszni, to będą zbierali przekleństwo i tak się dzieje 5 Mój 28,15.

W wyznawaniu grzechów nigdy nie możemy obwiniać Boga, za cierpienie które nas spotyka nie obwiniajmy Boga, ale przyjmujmy je jako konsekwencja naszych win i Bożych wyroków.

Zobaczmy w 13 wierszu, że Daniel mówi do Boga, że Boże zrobiłeś to, co zapowiedziałeś w swoim Słowie do Mojżesza.

Pamiętajmy, kiedy grzeszymy i zaczyna się źle dziać w naszym życiu, to nie zwalajmy winy na Boga. 

4.      Ostatnia rzecz jest taka, że nasze modlitwy zawsze powinny być skupione na Bożej chwale. Daniel pragnie, by Bóg odpowiedział na modlitwę nie dlatego, że On tak chce, ale w tym celu, by Bóg się wywyższył  wiersz 16 „według twojej sprawiedliwości” 17 „ze względu na siebie samego” 18 „nie dla naszej sprawiedliwości, by mogło się objawić obfite twoje miłosierdzie”, 19 „przez wzgląd na siebie”. Dzisiaj w wielu modlitwach ludzi najważniejsi są oni sami, to oni mają być uwielbieni, to oni mają być wywyższeni, a Bóg ma być tylko środkiem do ich celu. Ale w modlitwie Daniela, to Bóg ma być wywyższony, to Jego wola ma się stać. Jakiś czas temu słyszałam od jednego z nauczycieli Słowa Bożego, że nie powinniśmy się modlić słowami „żeby stała się Boża wola” bo to oznaka niewiary i zwątpienia.

Ale właśnie Chrystus się tak modlił Łuk 22,41-42. Pan Jezus powiedział, że Bóg odpowiada na nasze modlitwy, by On sam był uwielbiony przez Jezusa Chrystusa Jana 14,13. To więc Bóg nie odpowiada na nasze modlitwy, bo my tutaj jesteśmy taci ważni, ale odpowiada, bo On jest ważny. W ten sposób chce pokazać całemu światu, że my i Jego kościół, to Jego dzieło w Jezusie Chrystusie.