Psalmista zaprasza nas od samego początku do radosnego uwielbienia Boga. Zaprasza On wszystkie narody, wszystkich ludzi, by uwielbili Stwórcę całej ziemi. Nasz Bóg godny jest takiego uwielbienia, bo jest właścicielem ziemi i wszystkich żyjących na niej stworzeń. Biblia mówi w Psalmie 24, że Pańska jest ziemia i wszystko co ją napełnia, świat i wszyscy jej mieszkańcy. Uwielbienie, które oddajemy Bogu nie tylko jest naszym przywilejem, że możemy chwalić Stwórcę wszechświata, dawce naszego życia, ale jest również naszym obowiązkiem. Gdy Psalmista mówi o klaskaniu, wykrzykiwaniu w śpiewach radosnym głosem Bogu, to czyni to w trybie rozkazującym.
Bóg
po prostu wzywa wszystkie narody, wszystkich ludzi, by przyszły i pokłoniły się
przed Wielkim Królem, naszym Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem.
W
pewnym sensie słowa Psalmisty są prorocze, bo przyjdzie dzień, kiedy tak właśnie
zrobią wszystkie narody o czym czytamy w Ks. Izajasza
Izajasza 2:2 I stanie się w dniach ostatecznych, że góra
ze świątynią Pana będzie stać mocno jako najwyższa z gór i będzie wyniesiona
ponad pagórki, a tłumnie będą do niej zdążać wszystkie narody.
Izajasza 11:10 I stanie się w owym dniu, że narody będą
szukać korzenia Isajego, który załopocze jako sztandar ludów; a miejsce jego
pobytu będzie sławne.
Micheasza 4:1 I stanie się w dniach ostatecznych, że góra
ze świątynią Pana będzie stać mocno jako najwyższa z gór i będzie wyniesiona
ponad pagórki, a ludy tłumnie będą do niej zdążać.
2
I pójdzie wiele narodów, mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana i do
świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył swoich dróg, abyśmy mogli chodzić jego
ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon i słowo Pana z Jeruzalemu!
3
Wtedy rozsądzać będzie liczne ludy i rozstrzygać sprawy wielu narodów. I
przekują swoje miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Żaden naród nie
podniesie miecza przeciwko drugiemu narodowi i nie będą się już uczyć sztuki
wojennej.
4
I będzie siedział każdy pod swoim szczepem winnym i pod drzewem figowym,
i nikt nie będzie szerzył popłochu. Zaiste, usta Pana Zastępów to powiedziały.
Gdy
Chrystus powróci zegnie się wobec Jego chwały każde kolano i każdy język wyzna,
ku chwale Boga Ojca, że Jezus jest Panem Filipian 2,10-11.
Wtedy
słowa Psalmisty się wypełnią i wszyscy ludzie zobaczą potężną moc i chwałę
naszego Boga. Zobaczą jaki jest Wielki, wspaniały, Święty, pełny wszelkiej
mądrości i mocy i Godny wszelkiej czcci.
Następnie
Psalmista uwielbia Boga za osobiste rzeczy, czego Bóg dokonał dla ich narodu. Dziękuje
Bogu za wybranie, za wyprowadzenie z niewoli i wprowadzenie do ziemi obiecanej
czym jest dziedzictwo Jakuba oraz za to, że dał im Pan zwycięstwo nad wrogami.
Ile to wrogów pokonał Izrael dzięki łasce i mocy Bożej zanim wszedł do ziemi
obiecanej? W Ks. Jozuego 12,24
czytamy, że pokonali trzydzieści jeden królów zanim otrzymali swoje dziedzictwo.
Zobaczmy,
że uwielbienie z ogólnego chwalenia Boga przechodzi do osobistego wysławiania Pana.
Najpierw musimy dostrzec i uwierzyć kim Bóg jest w ogóle, by móc zacząć Go
chwalić. Ale jest to pierwszy i jeszcze dosyć płytki poziom uwielbienia, bo
choć można wiedzieć, że Bóg jest, to jeszcze Go taki człowiek nie zna.
Drugim poziom uwielbienia dużo głębszy to, gdy odkrywamy kim Bóg jest dla mnie osobiście, kim jest dla ciebie, i zaczynamy dziękować
Mu za osobiste rzeczy, które stały się naszym udziałem. Wtedy śpiew, klaskanie oraz modlitwa będą rzeczywiście wyrazem naszej osobistej wdzięczności. Można
dziękować za to, że Pan Jezus jest Zbawicielem, ale dużo głębiej będzie
dziękował człowiek, który wie, ze Pan Jezus jest jego Zbawicielem. Można dziękować
za troskę Boga, ale dużo bardziej będzie dziękował ktoś, kto troskę Pana w
życiu dostrzega w konkretnych osobistych wydarzeniach i odpowiedziach na modlitwy. Można dziękować, że
Jezus zmarł za grzechy świata na Krzyżu, ale dużo głębsza będzie wdzięczność,
kiedy będziemy wiedzieć, że On zmarł za moje konkretne grzechy i Jego
przebaczenie stało się moim udziałem.
Widzimy więc, ze kluczem do żywego pełnego pasji uwielbienia jest osobista wiara i osobiste doświadczenie ratunku Boga. Gdy za chwilę będziemy grać i śpiewać pieśni na chwałę Boga korzystając z tego zaproszenia Psalmisty, to starajmy się myśleć o tym jak wielki jest Bóg i jak wielkim Zbawicielem jest dla mnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz