Walka duchowa część II

Dzisiaj zajmiemy się kolejną częścią walki duchowej. Ostatnio omawialiśmy wpływ złego i naszej cielesności na naszą duchowość. Dzisiaj powiemy sobie o grzechu i o świecie, ale o świecie nie jako o stworzonym miejscu, ale ludzkim i diabelskim systemie sprzeciwiającym się Bogu.

                I.            Grzech

Biblia wielokrotnie nucza, że jednym z największych wrogów duchowych człowieka wierzącego jest grzech. Wprawdzie grzech nie może już na wieki oddzielić człowieka zbawionego od Boga, ale może zadać mu wiele przykrych ran i powstrzymać jego rozwój duchowy. Jezus Chrystus umarł za nasze grzechy i przez wiarę w Ofiarę Chrystusa nasze grzechy zostały przebaczone. Ale jeśli z jakiś powodów, braku społeczności z Chrystusem, regularnej lektury Pisma Św., zaniedbywania społeczności z kościołem, czujności duchowej pozwolimy na to, by grzech wtargnął do naszego życia, to jak najszybciej powinniśmy wyznać go Bogu i odwrócić się od niego. Jeśli tego nie zrobimy nasze duchowe życie w Chrystusie będzie przygaszone, pozbawione radości, skuteczności chrześcijańskiej, pokoju duchowego.

Biblia uczy że chrześcijanin od momentu nawrócenia otrzymuje od Boga nową naturę, Bożą naturę która nie chce grzeszyć i od grzechu ucieka. Chrześcijanin też staje się wolny od grzechu, ale nie bezgrzeszny. Grzech nad człowiekiem wierzącym nie będzie panować, bo jesteśmy uwolnieni od prawa, by należeć do Chrystusa i znajdować się pod jego łaską. Oczywiście nie oznacza to, że możemy grzeszyć, wprost przeciwnie, skoro Chrystus uwolnił nas od grzechu jakże mielibyśmy jeszcze do niego zawracać.

Grzech jest bezprawiem, jest aktywnym buntem przeciw Bogu który mieszka w człowieku od momentu upadku Marka 7,18-23, ale Chrystus uwolnił nas od grzechu Rzymian 6,10-14. Grzech kusi człowieka Rodzaju 4,7 – jak myślisz co to znaczy? Grzech oddziela nas od Boga Izajasza 59,2 – gdy decydujemy się na grzech jako wierzący ludzie następuje zerwanie społeczności z Bogiem 1 Tesaloniczan 5,19; Efezjan 4,30 1 Jana 6-7. Dlatego jak najszybciej taki grzech należy wyznać Bogu 1 Jana 1,9

a.      Chrześcijanin ma chodzić w światłości 1 Jana 1,7; Rzymian 13,12 Co to znaczy? Kolosan 3,8-9; 1 Piotra 2,1

b.      Chrześcijanie mają wyznawać grzechu Bogu 1 Jana 1,9 i sobie nawzajem Jakuba 5,16

c.       Chrześcijanie pozostający w grzechu pozostają w ciemności 1 Jana 2,9-10.

d.      Chrześcijanie pozostający w grzechu są słabi w modlitwie lub nie modlą się w ogóle, bo brakuje im wiary i zaufania do Boga 1 Jana 3,18-22

1.      Zapobieganie grzechowi w chrześcijańskim życiu

a.      Regularna lektura Słowa Bożego Psalm 119,11

b.      Regularna Modlitwa i społeczność z Bogiem Efezjan 6,18; Łukasza 22,40

c.       Uciekanie i nie stwarzanie sytuacji które mogą powodować upadek Rodzaju 39,12 Józef uciekł Psalm 1,1

d.      Poleganie na Chrystusie, a nie na sobie. Piotr polegał na sobie na własnej sile i upadł, my mamy polegać na Chrystusie i jego łasce 1 Koryntian 10,12-13; Chrystus wstawia się za nami Jana 17,15; Hebrajczyków 7,25

e.      Społeczność z kościołem Hebrajczyków 10,25

      II.            Świat

Kolejnym wrogiem duchowym człowieka wierzącego jest świat. Jest to system zorganizowany, zarządzany i napędzany przez szatana, by trzymać ludzi w niewoli tego wieku i kontrolować ich dążenia, pragnienia oraz cele.

Szatan czyni to, przez kulturę, rozrywkę, rzeczy tego świata, przez fałszywe idee filozoficzne i religie. Składają się na to opinie, sądy, twierdzenia świata na temat Boga i sposobu oddawania mu chwały.

a.      Świat jest wrogim miejscem dla prawdziwych chrześcijan i Jezusa Jana 15,18-19. Jak myślisz dlaczego?

b.      Jak myślisz co oznacza przyjaźń ze światem? Jakuba 4,4? Przyjaźń ze światem jest akceptowaniem sposobu życia tego świata w pędzie ku rozrywce, przyjemnościom, materializmowi i zaspokajaniem swoich pożądliwości. Takie życie jest duchowym cudzołóstwem, zdradzaniem Boga i romansowaniem ze światem.

c.       Jaki stosunek powinien mieć chrześcijanin do świata i jakie zagrożenia wymienił apostoł Jan płynące ze świata dla Chrześcijan w 1 Jana 2,15-17. Jakie rządze świat rozbudza pośród ludzi

ü  pożądliwość ciała. Po pierwsze świat uczy, że przede wszystkim chodzi o nas o zaspokajanie naszych przyjemności, promuje nasz egoizm, zmysłowość, obojętność w sprawach moralnych, lekceważenie wartości duchowych kosztem materialnych.

ü  pożądliwość oczu. Świat także podsyca nasze pożądliwości przez właściwy przekaz, kusi nas obrazami spreparowanymi np. pokazuje że rozwiązłość seksualna jest dobra przez filmy reklamy, pokazuje, że posiadanie rzeczy czyni cię szczęśliwym, pokazuje że przez zażywanie używek stajesz się prawdziwym mężczyzną lub kimś wyjątkowym. Przez pożądliwość oczu świat rozbudza nasze zmysły.

ü  pycha życia, jest to życie dla swojej chwały, chełpienie się i ciągłe zajmowanie swoim ja. Świat wciąż pobudza nas do promowania naszego ja, mówi że jesteśmy kimś wyjątkowym, zasługujemy na najlepsze, musimy się pokazać, musimy zaistnieć, musisz mieć wysokie mniemanie o sobie, musisz się dobrze sprzedać.  Pycha życia to chwalenie się i zarozumiałość, to przedstawianie się w takim świetle bym wypadł jak najlepiej.

ü  Jak powinniśmy rozumieć słowa, że świat przemija wraz z pożądliwością swoją, ale kto  pełni wolę Boża trwa na wielki 1 Jana 2,17

d.      W jaki sposób zwyciężamy świat 1 Jana 5,4-5

Świat zwyciężamy przez wiarę w Chrystusa, przez miłość do Chrystusa, przez posłuszeństwo Chrystusowi. Nowe narodzenie z wiary daje nam siłę i moc Ducha by żyć w tym świecie na wzór Chrystusa. Nasze zwycięstwo wynika z tego co Chrystusa zrobił dla nas wcześniej i co czyni w nas teraz. Dzięki Niemu możemy oprzeć się temu światu.

Jaki powinniśmy mieć właściwy stosunek do świata?

ü  Używajmy świata, rzeczy tego świata lecz nie nadużywajmy ich, niech one nie będą naszym celem, priorytetem, nie pokładajmy ufności w tym co niszczeje i zużywa się 1 Koryntian 7,31

ü  Ciesz się rzeczami tego świata lecz nie miłujmy go. 1 Tymoteusza 6,17; 1 Jana 2,15. Możemy cieszyć się z wycieczki z remontu mieszkania, nowych mebli, telefony, komputera, samochodu itp.. bo Bóg nam daje w świecie dobre rzeczy. Ale cieszmy się na chwałę Boga nie zapominając że jesteśmy od niego zależni i On nam to wszystko daje. Nie oddajmy serca tym wszystkim rzeczom, nie oddajmy serca temu światu złota zasada znajduje się w Filipian 4,12