Studium listu do Efezjan 4,1-16

Najpierw Apostoł Paweł przedstawił Efezjanom to wielkie zbawienie. Przedstawił ten wielki plan Boga jakim było połączenie pogan i Żydów w Kościele. A tym samym połączenie wszystkich w kościele, wszystkich którzy uwierzą w Pana Jezusa Chrystusa. Teraz apostoł Paweł przechodzi do części praktycznej.

4,1

Skoro to zbawienie ma tak wielki wymiar, jest takie wyjątkowe, unikalne i wspaniałe, to jakie w związku z tym jeśli uwierzyliśmy Chrystusowi powinno być życie chrześcijanina (Filp 1,27; Kol 1,10; 1 Tes 2,11-12; 1 Tes 4,1)?

 Musimy sobie zdać sprawę, że życie chrześcijanina  nie ogranicza się tylko do tego w co wierzymy, nie ogranicza się do teologii. To w co wierzymy wpływa na to co czynimy jak żyjemy. Teologa przekłada się na praktykę. Skoro wierzymy, że Święty Sprawiedliwy Bóg nas odkupił, że dał nam nowe życie, że zrodził nas na nowo do żywota wiecznego. To także mamy święci i nienaganni, mamy żyć jak to powiedział jak przystoi na powołanie nasze.

ü  Co to znaczy żyć w sposób godny Pana?

Oczywiście żyć w taki sposób w jaki Bogu się podoba. I w całym liście do Efezjan apostoł Paweł mówi jakie to jest życie

·         Należy czynić dobrze Efez 2,10

·         Nie należy nie postępować jak czynią to niewierzący Efez 4,17

·         Należy żyć w miłości Efez 5,2

·         Należy żyć tak jak żyją dzieci światłości Efez 5,8

·         Należy żyć w mądry sposób Efez 5,15

4,2 Teraz apostoł Paweł przekłada nasze chrześcijańskie życie do życia w kościele między braćmi i siostrami

ü  Powiedz jakich relacji oczekuje Bóg od chrześcijan wobec siebie nawzajem w kościele?

·         Mamy być wobec siebie pokorni i uniżeni Kol 3,12- 13

·         Mamy postępować wobec siebie łagodnie z wyrozumiałością, a nie z jakąś złośliwością czy nerwami. Często niepotrzebnie unosimy się podnosząc ton głosu i okazujemy zniecierpliwienie wobec siebie. Takie zachowanie powoduje reakcje z drugie strony i może dojść do konfliktu.

·         Mamy być wobec siebie cierpliwi, nie irytować się gdy ktoś coś nie tak powie, nie tak zrobi jakbyśmy chcieli. I przede wszystkich chodzi o to, że mamy to czynić niestrudzenie.

·         Mamy znosić jedni drugich z miłością. Czyli wciąż i wciąż mamy wyświadczać sobie dobro, jeśli nawet ktoś okaże się dla nas bardzo denerwujący i tak mamy go znosić. Na tym właśnie polega prawdziwa miłość chrześcijańska. Bóg przebaczył nam dużo więcej niż kiedykolwiek i komukolwiek będziemy mogli przebaczyć.

4,3 Chrześcijanin jest to ktoś kto dąży do duchowej jedności z braćmi i siostrami (Filp 2,2). Jest to człowiek, który jest daleki od podziałów w ciele Pana Jezusa Chrystusa. Z powodu Ducha Św. który przebywa w człowieku wierzący ma ponadnaturalną duchową więź z innymi wierzącymi i dąży do pokoju z nimi. Apostoł Paweł jest pełen nadziei że pomimo tego, iż chrześcijanie w Efezie pochodzą z różnych środowisk, to będą dążyli nie do podziałów, ale do jedności.

ü  Jak powinni reagować chrześcijanie gdy dyskutują ze sobą i mają różne poglądy od siebie?

ü  Jeśli chrześcijanie kłócą się, zwalczają i spierają, to co przez to pokazują?

4,3-6

 Jakie argumenty przedstawia Paweł by zwrócić uwagę chrześcijan, że powinni z całego serca dążyć do wspólnej jedności

·         Jedno ciało – Kościół Jezusa Chrystusa nie jest podzielony w niebie nie będzie specjalnych pokoi dla takiej denominacji kościelnej i dla innej. Wszyscy wierzący wszystkich wieków którzy przyjęli Chrystusa i zostali Zbawieni przez Boga stanowią jedną rodzinę i zostali włączeni do jednej Bożej rodziny

·         Jeden Duch – Wszyscy zostali odrodzeni przez tego samego Ducha Św. i wszyscy posiadają tego samego Ducha Św. (1 Kor 6,19)

·         Jedna nadzieja – wszyscy mamy przed sobą ten sam cel, życie wieczne, zbawienie duszy, spotkanie się z Chrystusem. Dlatego możemy wspólnie razem działać dla tego celu (Efez 1,11-14).

·         Jeden Pan – Wszyscy Zbawienie otrzymujemy od Chrystusa, to wiec nam wszystkim powinno zależeć by być Jemu posłusznym (Dz. Ap 4,12). Nie ma innego zbawienia we wszechświecie jak tylko zbawienie przez Pana Jezusa Chrystusa

·         Jedna wiara – chodzi o całość chrześcijańskiej nauki. Nie ma kilku prawd, kilku nauk, kilku sprzecznych doktryn na jakiś temat chrześcijański. Albo coś jest prawdą albo nią nie jest Judy 1,3

·         Jeden chrzest – I znowu nie ma kilku chrztów. Tak naprawdę jest tylko jeden właściwy i prawdziwy. Czasami niektórzy mówią, że ktoś się chrzci powtórnie bo został ochrzczony jako dziecko wcześniej, czy winnej religii. Nie, ja się chrzczę tylko raz na wyznanie wiary w Pana Jezusa Chrystusa. I wszyscy chrześcijanie na całym świecie są zobowiązani przez Pana uznać ten chrzest biblijny.

·         Jeden Bóg – nie ma wielu Bogów. Oczywiście ludzie wymyślają sobie bogów, ale jest tylko jeden Bóg. Ten który stworzył niebo oraz wszystkie stworzenia ziemię, ten który powołał naród Izraelski, Ten który dał Jezusa by nas zbawił. Tylko Bóg narodu Izraelskiego i Bóg chrześcijan jest Bogiem prawdziwym.

ü  Można zadać pytanie skoro te główne punktu są wspólne, to dlaczego wśród chrześcijan tak często dochodzi do podziałów?

Głównym tego powodem jest ich grzech i niedojrzałość. Często nie mogą dojść do zgodny na tle drobnych rzeczy np. czy kobieta ma nosić chustkę na głowie czy nie, czy powinna nosić spodnie czy spódnice, czy wieczerza ma być raz w miesiącu, czy raz w tygodniu. Albo jeszcze bardziej prozaicznie, kolor ścian w budynku Zboru, lub na tle pieśni z jakiego śpiewnika trzeba śpiewać. Po prostu to jest smutne i jest wynikiem ludzkiej dumy, pychy, arogancji. Smutne jest również to, że chrześcijanie zamiast dążyć do pokoju i miłości, dążą do podziałów.

4,7

Teraz Paweł trochę zmienia temat i przechodzi od dążenia do jedności do różnorodności obdarowania. I mówi że jedność nie oznacza iż wszyscy robią to samo, ale każdy ma własne obdarowanie od Chrystusa, by budować to ciało Chrystusowe jakim jest kościół.

Zwróć uwagę który chrześcijanin otrzymuje od Boga dar duchowy wiersz 7 (1 Ptr 4,10)?

Czy wiesz że posiadasz jakiś duchowy dar od Boga, do budowania społeczności?

4,8

Paweł posłużył się Psalmem 68 by pokazać nam, że Jezus przez swoją odkupieńczą śmierć pobił szatana, grzech i śmierć. Zniszczył największych naszych wrogów i przywrócił nas Bogu dając nam różne dary.

Psalm 68 jest psalmem zwycięstwa napisanym przez Dawida w celu świętowania Bożego podboju miasta Jebusyckiego – Jerozolimy (2 Sam 6,7; 1 Kronik 13).

Po takim zwycięstwie Król przybywał z jeńcami i łupami wojennymi.

Dzisiaj Chrystus jest tym, który rozdaje wojenne zdobycze wszystkim powołanym do Królestwa na całym świecie.

ü  Co jest tymi wojennymi zdobyczami?

Oczywiście są to dary duchowe.

4,9-10

Teraz Paweł mówi o prawdziwości zwycięstwa Chrystusa. Jego obdarzenie nas darami przez Ducha Św., świadczy o Jego wstąpieniu do Nieba Dz Ap 1,9.

A to, że wstąpił i obdarzył nas darami oznacza, że wcześniej musiał być na ziemi. Ten sam Chrystus, który teraz rozdaje swoje dary, to ten który umarł za nas, to ten który przyszedł do nas, to ten który stał się człowiekiem. Ten właśnie Chrystus teraz Panuje na niebie i na ziemi, Chrystus zwycięski.

Napełnić wszystko jak wcześniej pojednać wszystko w 1 rozdz. Efez. Po prostu Chrystus jest wszystkim i sens istnienia świata i każdego z nas jest tylko w Chrystusie. Życie bez Chrystusa nie ma sensu. Gdyby nie Chrystus i Jego odkupieńcze dzieło Bóg nie kontynuowałby istnienia świata. Świat zaczyna się od Chrystusa i  kończy na Chrystusie, prawda jest w Jezusie, sens jest w Jezusie  

ü  Do czego zwycięska osoba Chrystusa powinna prowadzić i motywować chrześcijan?

Do jeszcze większego zaangażowania. Skoro Jezus naprawdę zwyciężył i chrześcijańskie zwycięstwo w Nim to nie fikcja, ale mamy żywot wieczny. To powinniśmy teraz cali się zaangażować w to wielkie wydarzenie.

4,11 – 12

ü  A po co Bóg obdarza chrześcijan darami, czy dla ich wygody lub lepszego samopoczucia?

1.      Do przygotowania innych chrześcijan do dzieła posługiwania

2.      Do budowania Kościoła, ciała Chrystusowego. Czyli wzrostu duchowego innych chrześcijan

ü  A co jest celem tego wszystkiego, obdarowania, usługiwania, budowania kościoła?

Celem jest by chrześcijanie doszli do dojrzałości, by byli utwierdzeni w prawdzie i trzymali się mocno Jezusa Chrystusa, by żadna fałszywa nauka nie zdołała zawrócić ich z drogi prawdy (Efez 4,14)

ü  Jak myślisz co może być przyczyną błądzenia chrześcijan pomimo tych wszystkich starań z Bożej strony, by kościół wzrastał?

4,14

Czego Bóg pragnie dla chrześcijan?

·         By nie chwiali się w wierze w Pana Jezusa Chrystusa i nie przyjmowali wszystkiego bezkrytycznie, ale wiedzieli jaka jest prawda (1Tes 5,21-22; 1 Jan 4,1.)

·         Byśmy byli dojrzali w wierze.

·         Byśmy nie dali się oszukać ludziom przychodzącym do nas i przynoszącym inną ewangelię (Gal 1,6-7; 1 Tym 4,7).

·         Byśmy nie dali się podejść rzekomo słusznymi wywodami Kol 2,4

Do czego prowadzi nas każda fałszywa nauka?

Każda fałszywa nauka prowadzi nas do zahamowania naszego wzrostu chrześcijańskiego i utraty mocy chrześcijańskiego życia. Tak że ci którzy ją przyjęli zboczyli z drogi prawdy i wylądowali na duchowych wertepach, oznacza to posypanie się całego życia.

Jeśli zaś nauka jest prawdziwa i ludzie ją przyjmują i się jej trzymają wzrastają pod każdym względem. Tak więc do wzrostu chrześcijańskiego pogrzebana jest

·         Dobra doktryna

·         Stosowanie tego w życiu

·         I komunikowanie tego co dobre w miłości

ü  Jak myślisz co się dzieje gdy chrześcijanie mają dobra doktrynę a brakuje im miłości?

4,16

Wzrost kościoła we wszystkich aspektach zależy w dużej mierze od naszego zaangażowania i wprowadzania tego co powiedzieliśmy sobie wcześniej.

Jeśli np. nie angażujemy się w służbę w kościele, nasze obowiązki wobec braci i sióstr, modlitwę, aktywność w społecznościach, wzajemną troskę, ofiarność i wszystko inne to społeczność nie wzrasta tak jak powinna.

Jak myślisz co może być przeszkodą dzisiaj dla nas w zaangażowaniu w kościele? Co jest dla ciebie przeszkodą w zaangażowaniu w kościele?