Teraz
Ap. Paweł podaje konkretne praktyczne wskazówki świadczące o nowym narodzenia
chrześcijanina, narodzeniu z Boga. Skoro człowiek narodził się z Boga, nie może
już postępować tak jak wcześniej, myśleć jak wcześniej, czy mieć takie same
motywacje jakie miał przed nowym narodzeniem. Przed nowym narodzeniem, nasze
postępowanie, myśli i motywacje było takiej jak wszystkich ludzi niewierzących.
Życie wszystkich ludzi nie będących w Chrystusie toczy się wokół ciała, myślą o
tym co cielesne (Rzym 8,5). Nawet
jak zajmują się Bogiem, tematami wiary to w sposób cielesny. Polega to na
praktykowaniu jakieś religii, uczynkowości, oddaniu się ceremoniom i
sakramentom, a serce ich jest daleko od Boga
4,17 – 19
To
więc teraz apostoł Paweł przechodzi do wezwania tej połączonej społeczności z
Żydów i pogan by żyli nowym życiem. To co charakteryzuje wierzącego człowieka,
to Boże życie w nim zupełnie inne od życia jakie prowadzą poganie. Ludzie tego
świata prowadzą życie na wzór tego świata na modłę tego świata, żyją i mówią
jak ten świat.
Teraz
Paweł wymienia w szczegółach jakie to jest życie prowadzą poganie
1.
Postępują w próżności umysłu swego.
Jakie
to jest postępowanie w próżności umysłu?
Chodzi
o próżne dążenia ludzi nie znających Chrystusa. Wszystkie ich działania i
wszystkie rozważania są puste i
bezowocne, żyją bez celu. Niewierzący ludzie są bezproduktywni dla Boga w
sensie moralnym, duchowym i intelektualnym. Myślenie niewierzących jest
nakierowane na dążenia tego świata, nie rozpoznają spraw duchowych, nie zajmują
się nimi i nie widzą głębi życia (1 Kor
2,14; Rzym 1,21-28). Człowiek wierzący w Jezusa ma taki nie być, ma celować
dobrych uczynkach, ma się starać, ma podejmować wysiłki wiary.
2.
Mają przyćmiony umysł – są ślepi
Ludzie
nie znający Chrystusa są całkowicie ślepi na sprawy duchowe, nie rozpoznają ich
i nic o nich nie wiedzą. Nie wiedzą nic o ewangelii jak przynosi ukojenie i
zbawienie. Nie wiedzą nic o śmierci Chrystusa za nasze grzechy i nie interesuje
ich to, nie rozważają tego, nie myślą o tym i nie zajmują się tym. Nie widzą
grzechu w świecie, Bożych planów i Bożych dążeń, nie widzą mocy grzechu,
działania szatana ni duchowej walki toczącej się koło nich. Nie widzą również
swojego grzechu, konieczności upamiętania i nawrócenia do Zbawiciela. Dlatego
też, że odrzucili Boga, który mógł ich zbawić i przyjęli swoje bóstwa i
niemoralności Bóg ukarał ich ślepotą (Rzym
1,28). Wierzący w Chrystusa nie mogą
tak się zachowywać, nie mogą być równie ślepi tzn. nie zajmować się Bożymi
sprawami, lekceważyć je, nie zwiastować ewangelii, nie widzieć że biorą udział
w duchowym konflikcie, nie marnować czasu.
3.
Niewierzący są dalecy od życia Bożego.
Ludzie nie znający Chrystusa, nieodrodzeni są
oddzieleni od Boga, ciąży na nich Boży gniew (Jan 3,36), dlatego są zaślepieni. Bóg dla niewierzącego i Jego
właściwy obraz jest za zasłoną, nie wie kim jest Bóg, nie oddaje mu chwały i
nie żyje dla Boga. Nie prowadzi życia zgodnego z Bożą wolą. W wierzących Bóg
złożył swoje życie, swój posiew, odrodził ich dlatego pragną żyć na sposób Boży
4.
Niewierzący mają nieczułe sumienie, zatwardziałe
serce.
Są zatwardziali na sprawy duchowe – spróbuj im o
Chrystusie powiedzieć, a zobaczysz że często głoszone im słowo odbija się od
ich serca jak piłka od ściany. Nie mają oporu by rozmawiać o sprawach cielesnych,
samochodach, biznesie, rodzinie, zakupach, wystroju mieszkania. Ale gdy pojawia
się temat Chrystusa to czuć wyraźnie opór i napięcie.
Mają tak zatwardziałe sumienie, że są niewrażliwi
moralnie na grzech. Nie jest im smutno gdy niemoralnie mówią, żyją i zachowują
się, a nawet cieszą się z tzw. swojej wolności i tego, że mogą robić co uważają
za słuszne.
Nie mają wyrzutów sumienia z niemoralnych zachowań,
zboczeń czy życia bez ślubu, itp, wręcz przeciwnie pomnażają je te zachowania.
4,20
Chrystusa którego Efezjanie pokochali był zupełnie
inni, to Chrystus, który wzywa do życia w prawdzie, Chrystus który wzywa do
posłuszeństwa, Chrystus który wzywa do świętości
Jak my nauczyliśmy się Chrystusa? Czy nasz obraz
Chrystusa jest właściwy, jest biblijny, jest zgodny z tym obrazem jaki
przedstawiają nam ewangelię?
Kiedy mamy niewłaściwy obraz Chrystusa.
4,21
Jak myślisz
co to znaczy, że prawda jest w Jezusie? Jezus
jest prawdą (J 15,6; 1 Jana 5,19-20).
Sens życia jest w Jezusie Chrystusie, wiec jeśli człowiek został pouczony o
Jezusie i przyjął nowe życie jakie daje Chrystus, to nie ma problemu odrzucić
tego co stare, bo kto normalny zostawia sobie śmiecie, lekceważy coś
wartościowego.
Jak myślisz
z jakich powodów nie odrzucamy tego co stare lub wracamy do tego co stare?
4,22
Jak mamy z siebie zewlec Starego człowieka? Oczywiście
chodzi tutaj o upamiętanie o odrzucenie uczynków ciemności, odwrócenie się od
tego co Bogu się nie podoba (Izaj
1,16-1`7; Dz 20,21)
Greckie słowo które tu jest użyte mówi o zdjęciu czegoś z siebie lub zdarciu np. starego ubrania (Kol 3,3-9)
Sposób życia tego świata jest bardzo złudny, dlaczego?
Głównie dlatego, że człowiek myśli mając jakąś satysfakcje i przyjemność ze
starego życia, że to mu służy, że coś przez to zyskuje, a tymczasem przychodzi
śmierć a nie życie i zysk na które liczył.
4,23
Jak myślisz co to znaczy odnowić się w duchu umysłu Rzym 12,2; Kol 3,1-2. Przemieniony
umysł jest przesiąknięty Bożym Słowem i ustawicznie odnawianym przez nie.
Dlatego należy ciągle Słowo Boże studiować, rozważać, uczyć się go na pamięć. Ono
przemienia nasze serce i nasze myśli przez moc Ducha Św.
4,24
Co to znaczy
oblec się w nowego człowieka?
Całkowicie poddać się ten nowej naturze, którą uczynił
Bóg w wierzącym w Chrystusa. Znajdować pełne zadowolenie w sprawiedliwości
czyli w czynieniu dobrze drugiemu – miłość bliźniego. I świętości czyli
czczeniu Boga zgodnie z Jego słowem.
Przypomnę że nowy człowiek w Chrystusie otrzymał
wszystko co jest potrzebne do życia i pobożności 2 Piotr 1,3-9
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz