Studium Listu do Efezjan 4,17-25

Teraz Ap. Paweł podaje konkretne praktyczne wskazówki świadczące o nowym narodzenia chrześcijanina, narodzeniu z Boga. Skoro człowiek narodził się z Boga, nie może już postępować tak jak wcześniej, myśleć jak wcześniej, czy mieć takie same motywacje jakie miał przed nowym narodzeniem. Przed nowym narodzeniem, nasze postępowanie, myśli i motywacje było takiej jak wszystkich ludzi niewierzących. Życie wszystkich ludzi nie będących w Chrystusie toczy się wokół ciała, myślą o tym co cielesne (Rzym 8,5). Nawet jak zajmują się Bogiem, tematami wiary to w sposób cielesny. Polega to na praktykowaniu jakieś religii, uczynkowości, oddaniu się ceremoniom i sakramentom, a serce ich jest daleko od Boga

4,17 – 19

To więc teraz apostoł Paweł przechodzi do wezwania tej połączonej społeczności z Żydów i pogan by żyli nowym życiem. To co charakteryzuje wierzącego człowieka, to Boże życie w nim zupełnie inne od życia jakie prowadzą poganie. Ludzie tego świata prowadzą życie na wzór tego świata na modłę tego świata, żyją i mówią jak ten świat.

Teraz Paweł wymienia w szczegółach jakie to jest życie prowadzą poganie

1.      Postępują w próżności umysłu swego.

Jakie to jest postępowanie w próżności umysłu?

Chodzi o próżne dążenia ludzi nie znających Chrystusa. Wszystkie ich działania i wszystkie rozważania  są puste i bezowocne, żyją bez celu. Niewierzący ludzie są bezproduktywni dla Boga w sensie moralnym, duchowym i intelektualnym. Myślenie niewierzących jest nakierowane na dążenia tego świata, nie rozpoznają spraw duchowych, nie zajmują się nimi i nie widzą głębi życia (1 Kor 2,14; Rzym 1,21-28). Człowiek wierzący w Jezusa ma taki nie być, ma celować dobrych uczynkach, ma się starać, ma podejmować wysiłki wiary.

2.      Mają przyćmiony umysł – są ślepi

Ludzie nie znający Chrystusa są całkowicie ślepi na sprawy duchowe, nie rozpoznają ich i nic o nich nie wiedzą. Nie wiedzą nic o ewangelii jak przynosi ukojenie i zbawienie. Nie wiedzą nic o śmierci Chrystusa za nasze grzechy i nie interesuje ich to, nie rozważają tego, nie myślą o tym i nie zajmują się tym. Nie widzą grzechu w świecie, Bożych planów i Bożych dążeń, nie widzą mocy grzechu, działania szatana ni duchowej walki toczącej się koło nich. Nie widzą również swojego grzechu, konieczności upamiętania i nawrócenia do Zbawiciela. Dlatego też, że odrzucili Boga, który mógł ich zbawić i przyjęli swoje bóstwa i niemoralności Bóg ukarał ich ślepotą (Rzym 1,28).  Wierzący w Chrystusa nie mogą tak się zachowywać, nie mogą być równie ślepi tzn. nie zajmować się Bożymi sprawami, lekceważyć je, nie zwiastować ewangelii, nie widzieć że biorą udział w duchowym konflikcie, nie marnować czasu.

3.      Niewierzący są dalecy od życia Bożego.

Ludzie nie znający Chrystusa, nieodrodzeni są oddzieleni od Boga, ciąży na nich Boży gniew (Jan 3,36), dlatego są zaślepieni. Bóg dla niewierzącego i Jego właściwy obraz jest za zasłoną, nie wie kim jest Bóg, nie oddaje mu chwały i nie żyje dla Boga. Nie prowadzi życia zgodnego z Bożą wolą. W wierzących Bóg złożył swoje życie, swój posiew, odrodził ich dlatego pragną żyć na sposób Boży

4.      Niewierzący mają nieczułe sumienie, zatwardziałe serce.   

Są zatwardziali na sprawy duchowe – spróbuj im o Chrystusie powiedzieć, a zobaczysz że często głoszone im słowo odbija się od ich serca jak piłka od ściany. Nie mają oporu by rozmawiać o sprawach cielesnych, samochodach, biznesie, rodzinie, zakupach, wystroju mieszkania. Ale gdy pojawia się temat Chrystusa to czuć wyraźnie opór i napięcie.

Mają tak zatwardziałe sumienie, że są niewrażliwi moralnie na grzech. Nie jest im smutno gdy niemoralnie mówią, żyją i zachowują się, a nawet cieszą się z tzw. swojej wolności i tego, że mogą robić co uważają za słuszne.

Nie mają wyrzutów sumienia z niemoralnych zachowań, zboczeń czy życia bez ślubu, itp, wręcz przeciwnie pomnażają je te zachowania.

4,20

Chrystusa którego Efezjanie pokochali był zupełnie inni, to Chrystus, który wzywa do życia w prawdzie, Chrystus który wzywa do posłuszeństwa, Chrystus który wzywa do świętości

Jak my nauczyliśmy się Chrystusa? Czy nasz obraz Chrystusa jest właściwy, jest biblijny, jest zgodny z tym obrazem jaki przedstawiają nam ewangelię?

Kiedy mamy niewłaściwy obraz Chrystusa.

4,21

Jak myślisz co to znaczy, że prawda jest w Jezusie? Jezus jest prawdą (J 15,6; 1 Jana 5,19-20). Sens życia jest w Jezusie Chrystusie, wiec jeśli człowiek został pouczony o Jezusie i przyjął nowe życie jakie daje Chrystus, to nie ma problemu odrzucić tego co stare, bo kto normalny zostawia sobie śmiecie, lekceważy coś wartościowego.

Jak myślisz z jakich powodów nie odrzucamy tego co stare lub wracamy do tego co stare?

4,22

Jak mamy z siebie zewlec Starego człowieka? Oczywiście chodzi tutaj o upamiętanie o odrzucenie uczynków ciemności, odwrócenie się od tego co Bogu się nie podoba (Izaj 1,16-1`7; Dz 20,21)

Greckie słowo które tu jest użyte mówi o zdjęciu czegoś  z siebie lub zdarciu np. starego ubrania (Kol 3,3-9)

Sposób życia tego świata jest bardzo złudny, dlaczego? Głównie dlatego, że człowiek myśli mając jakąś satysfakcje i przyjemność ze starego życia, że to mu służy, że coś przez to zyskuje, a tymczasem przychodzi śmierć a nie życie i zysk na które liczył.

4,23

Jak myślisz co to znaczy odnowić się w duchu umysłu Rzym 12,2; Kol 3,1-2. Przemieniony umysł jest przesiąknięty Bożym Słowem i ustawicznie odnawianym przez nie. Dlatego należy ciągle Słowo Boże studiować, rozważać, uczyć się go na pamięć. Ono przemienia nasze serce i nasze myśli przez moc Ducha Św.

4,24

Co to znaczy oblec się w nowego człowieka?

Całkowicie poddać się ten nowej naturze, którą uczynił Bóg w wierzącym w Chrystusa. Znajdować pełne zadowolenie w sprawiedliwości czyli w czynieniu dobrze drugiemu – miłość bliźniego. I świętości czyli czczeniu Boga zgodnie z Jego słowem.

Przypomnę że nowy człowiek w Chrystusie otrzymał wszystko co jest potrzebne do życia i pobożności 2 Piotr 1,3-9