Miłość znakiem rozpoznawczym uczniów Chrystusa Studium Ew. Jana 13,31-35

13,31

Jak myślisz dlaczego Pana Jezus po wyjściu Judasz mówi, że teraz został uwielbiony Syn człowieczy i Bóg został uwielbiony w Nim?

Oczywiście chodzi o to co ma się zdarzyć, że szybkimi krokami śmierć Pana Jezusa się przybliża oraz Jego  zmartwychwstanie. To co zapowiedział Chrystus wypełnia się, to co mówili o nim prorocy dzieje się. Judasz wyszedł go zdradzić, wyszedł wydać Go za 30 srebrników  

Pan Jezus o swoim uwielbieniu mówił już wcześniej w Ew. Jana 12,23.28; 17,1.

Więc jak tylko wkroczył w tą ostatnią fazę swojej misji na ziemi, to bezpośrednio mówi, że będzie uwielbiony i wywyższony.

Od jego słów do faktycznego Jego wywyższenia dzielą go już tylko godziny, zaraz zostanie wydany, zbity, umęczony i powieszony na Krzyżu na którym umrze, a później zostanie złożony do grobu i po trzech dniach zmartwychwstanie. Nastąpi Jego wywyższenie, nastąpi Jego uwielbienie, zasiądzie po prawicy Bożej i stając się sprawcą Zbawienia dla wszystkich, którzy w Niego uwierzą oraz Królem Królów i Panem Panów.

I nie tylko wtedy, ale uwielbienie Jezus wciąż trwa. Trwa wtedy kiedy nasze modlitwy do Boga przez niego są zanoszone, trwa wtedy kiedy wstawia się za nami u ojca, trwa wtedy kiedy Bóg przez Jego wstawiennictwo przebacza nam grzechy. Uwielbienie i wywyższenie Jezusa jeszcze bardziej uwidoczni się kiedy przybędzie w chwale na sąd i będą przed nim zebrane wszystkie narody.

To więc kwestia uwielbienia Syna jest dla nas jasna, ale jak Ojciec został uwielbiony w Synu?

Oczywiście uwielbienie Ojca to posłuszeństwo Syna. Syn do końca był posłuszny Ojcu, aż do śmierci Krzyżowej i w ten sposób plan Ojca wypełnił się. Jezus pokonał grzech, nienawiść, zło, diabła i wszystkich swoich przeciwników. Jezus też przez krzyż pokazał wymogi Bożej sprawiedliwości, pokazał jak grzech jest straszny, jak obrzydliwy w oczach Bożych i jak Święty jest Bóg. Ojciec został uwielbiony w Synu. Syn objawił Jego chwałę, Jego moc, Jego sprawiedliwość, Jego świętość i Jego miłosierdzie.

Syn objawił również Miłość Boga do ludzi, tak Bóg umiłował świat, że Syna swego dał, aby każdy kto w niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne. (Jana 3,16)

Tu nasuwa się pytanie jak w naszym życiu Bóg może być uwielbiony?

13,32

Widzimy że Bóg dopilnuje żeby Syn był uwielbiony w Ojcu, bo Syn najpierw uwielbił Ojca. Bóg dopilnuje, by wywyższenie Jezusa dokonało się i by wszystkie proroctwa dotyczące Jego osoby wypełniły się. Bóg zawsze dotrzymuje swoich obietnic, bo Bóg jest wierny. Nigdy nie może być tak, by mogło zawieść Słowo Boże. Bóg wywyższył i uwielbił Syna za Jego posłuszeństwo i Bóg wywyższy wszystkich, którzy mu ufają, wszystkich którzy pozostają mu wierni.

Ci którzy chodzą z Bogiem mogą być pewni swojej nagrody jak tego, że po nocy następuje dzień.

Jak 4,10; Mat 13,43; Daniela 12,3

Miłość ma być cechą po której będą rozpoznawać uczniów Chrystusa.

Jak myślisz dlaczego Jezus mówi, że daje nowe przykazanie skoro w Starym Testamencie już było powiedziane, że mamy miłować Boga i bliźniego (kapł 19,18)?

Na czym polegała ta nowość?

Nowość ta polegała na tym, że możemy spojrzeć zupełnie inaczej na Królestwo Jezusa, kościół i wierzących niż wcześniej. Królestwo Jezusa to Królestwo ludzi usługujących sobie, a nie walczących o przywileje i stanowiska. Królestwo Jezusa to nie Królestwo, gdzie silniejszy rządzi słabszym, ale to miejsce, gdzie obmywamy sobie nawzajem nogi, poświęcamy się jedni dla drugich. Choć wcześniej to prawo miłości było znane, to jednak nie było praktykowane. Wprost przeciwnie z powodu sposobu interpretacji zakonu przez Faryzeuszy i surowości w przestrzeganiu przepisów służba Bogu jawiła się jako ciężka i surowa, a nie miejsce gdzie człowiek może odetchnąć, odpocząć, poczuć się kochanym i akceptowanym niezależnie od pochodzenia, wykształcenia, wyglądu itp.

Tak więc to nowe przykazanie, to nowa jakość miłości, miłości z mocą, miłości do wszystkich nawet do swoich wrogów.  

Teraz ta nowa jakość miłości będzie możliwa, dzięki Duchowi Świętemu (Rzym 5,5) i dzięki temu, że przez Chrystusa możemy mieć pewność, że kochając innych nie tracimy życia, ale je zyskujemy.

Miłość wymaga poświęcenia, wymaga oddania i wysiłku, bez Chrystusa oddanie w miłości dla bliźniego zawsze przynosi poczucie straty, że marnuje czas, siły i pieniądze. Jednak w Chrystusie miłość nabiera prawdziwego sensu, bo ma wieczną wartość, bo kochając innych chrześcijanie doświadczają Chrystusa. Wtedy kiedy kochamy, poświęcamy się dla siebie, to Chrystus się przez nas manifestuje, po tym poznają żeście uczniami moimi jeśli miłość wzajemną mieć będziecie. Miłość była znakiem rozpoznawczym Chrystusa i ma być i naszym.

Dzięki Chrystusowi mamy nową zdolność kochania, kochania aż na śmierć, kochania tak, że możemy życie za siebie oddawać bez poczucia, że źle ulokowaliśmy nasze nadzieje (1 Jana 3,16; Jana 15,12-13; 1 Jana 4,11; Efez 5,2; Rzym 5,5)

Nowość i świeżość Bożej miłości jaką obdarzył nas Bóg i jaką chrześcijanie powinni się miłować doskonale wyraził Ap. 1 Kor. 13 Rodz.

Jakie negatywne cechy lub grzechy nie pozwalają nam kochać Boga i bliźniego?

Egoizm, Pycha, lenistwo, niechęć do poświęceń, wygodnictwo

Podaj praktyczne przykłady ofiarnej miłości wobec innych ludzi, co mogę dla nich poświęcić? (1 Jana 3,17; Gal 6,2; Rzym 15,1.7; Rzym 14,1; Efez 4,28)

Jak myślisz dlaczego przez ofiarną miłość do siebie nawzajem wszyscy ludzie poznają żeśmy uczniami Jezusa?

Co tobie jest potrzebne by kochać innych tak, jak kochał ich Chrystus?

Miłość to jest to, czego nie ma ten świat. Z jednej strony świat chce mieć miłość, oddanie, poświęcenie, wzajemną pomoc i świat podziwia miłość. A z drugiej strony świat kieruje się pożądliwościami, egoizmem, pychą, chęcią zysku i wyzyskiem. Dzieje się tak dlatego, że świat jest w niewoli grzechu, nie mają Chrystusa, a dopiero Syn wyswobadza z grzechów. Ofiarna miłość wymaga, by zaprzeć się samego siebie, zaprzeć się swoich naturalnych cech i skłonności. Ofiarna miłość to właściwie działanie przeciw sobie, to zwyciężanie samego siebie. Dlatego w świcie prawdziwa miłość jest tak rzadka i tak nienaturalna oraz darzona wielkim podziwem.

Opisz kościół chrześcijański któremu brakuje miłości?

Kościół Chrystusa to miejsce, gdzie miłość powinna być czymś naturalnym, to miejsce które jest niczym oaza na pustyni pozwalająca odetchnąć i znaleźć prawdziwe życie.

Chodząc z Chrystusem cały czas wzrastamy w miłości do Boga i do bliźniego. Jeśli tego  brakuje w naszym życiu to znak, że nasz relacja z Chrystusem nie rozwija się prawidłowo. Miłość do Chrystusa zawsze prowadzi nas ku miłości do ludzi. Prawdziwe chodzenie z Chrystusem powoduje, że nasza miłość pomnaża się.

(1 Piotra 4,8; 2 Tes 1.3)