Usprawiedliwienie jedynie przez wiarę Studium Galacjan 2,15-21

Po obronie swego apostolstwa i wykazania, że Paweł nie potrzebuje polecania przez ludzi, bo jest polecony przez samego Boga przechodzi do ewangelii, do usprawiedliwienia wyłącznie na podstawie wiary.

w. 15-16

Paweł zaczyna od tego, że Piotr, on i inni Żydzi teoretycznie z ludzkiej perspektywy mogliby myśleć, że mają jakąś lepszą pozycje przed Bogiem niż poganie z powodu wybrania, prawa mojżeszowego które mieli i obietnicy błogosławieństw.

Wcześniej mówił o tej sytuacji jak obłudnie zachował się Piotr i inni Żydzi, a też jeszcze raz pokazuje jakie myślenie jest Żyda pochodzącego z narodu wybranego. Myśli on o sobie, że jest kimś wyjątkowym, nie jest grzesznikiem jak inni poganie.

„My jesteśmy Żydami z urodzenia a nie grzesznikami z pogan ” w. 15.

Takie właśnie było myślenie religijnych Żydów wobec pogan, „my jesteśmy lepsi, bo my jesteśmy narodem wybranym, mamy prawo Mojżesza, który z kolei otrzymał je od Boga. My jesteśmy lepsi bo jesteśmy potomstwem Abrahama, to więc już z samego faktu, że przynależymy do potomstwa Abrahama, Bóg patrzy na nas przychylniej. Nasze zbawienie jest o wiele pewniejsze niż zbawienie pogan”.

To się nazywa religijna duma, która wpędza człowieka w fałszywe poczucie sprawiedliwości. Zarówno Jan Chrzciciel jak i Pan Jezus przestrzegali przed takim myśleniem

Łuk 3,8; Jan 8,33-39

Czy ty spotkałeś się kiedyś z religijną dumą, jak taka postawa objawia się w naszym życiu?

Podaj przykłady religijnej dumy dzisiaj?

Następnie Paweł pokazuje dalej że żaden człowiek nie ma podstaw do religijnej dumy, bo każda religia oparta o ludzkie uczynki ma taką samą wartość przed Bogiem, nie może zbawić człowieka. Więc choćby człowiek miał najlepszą religię, nawet Żydzi którzy otrzymali prawo od Boga musieli uwierzyć w Chrystusa by być zbawionym. Prawo nigdy nie było środkiem usprawiedliwienia grzesznika. Miało za zadanie wykazać nam, nasze grzechy i wskazać na konieczność lepszego środka usprawiedliwienia.

1.      Człowiek nie może być usprawiedliwiony z uczynków zakonu, z uczynków prawa – mówi Paweł do Galacjan nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek. Żydowscy nauczyciele próbowali zmusić Galacjan do przestrzegania prawa Żydowskiego. Ale Takie przyjęcie prawa jako środka usprawiedliwienia byłoby bez sensu, byłoby odrzuceniem Bożej łaski. Dlaczego? Człowiek nie może być usprawiedliwiony przed Bogiem na podstawie swoich dobrych uczynków, na podstawie zachowywania dziesięciu przykazań, prawa moralnego i ceremonialnego.

Dobre uczynki człowieka nie gładzą złych jak myśli wiele osób. Prawo mówi, że zapłatą za grzech jest śmierć (Rzym 6,23), a nie dobre uczynki. Tylko śmierć może wyrównać rachunki między Bogiem a człowiekiem. Ktoś za grzech musi umrzeć, albo grzesznik, albo zastępcza ofiara ustanowiona przez Boga.

Każdy człowiek który myśli, że dzięki jego dobrym uczynkom Bóg wybaczy mu grzechy, pójdzie niestety do piekła. Nawet najlepsze nasze uczynki nie są na tyle dobre, by mogły nas wprowadzić do nieba, by mogły zmazać nasze grzechy (Izaj 64,6). Gdyby było zbawienie z uczynków, to śmierć Chrystusa nie byłaby potrzebna, bo człowiek mógłby być usprawiedliwiony na podstawie dobrych uczynków.

Teraz zwróćmy uwagę na kilka fragmentów Słowa Bożego podkreślających tą ważną prawdę, że dobre ludzkie uczynki nie mogą nikogo zbawić.

Gal 3,10-11; Efez 2,8-9; Łuk 18,9-14; Rzym 3,19-20; Jak 2,9-11; Izaj 64,6

Tak, przyjmowanie zakonu jako środka usprawiedliwienia jest kompletną głupotą. Poleganie na dobrych uczynkach jako karcie wstępu do nieba jest zupełną niedorzecznością. Jest niezrozumieniem podstaw ewangelii, jest zaprzeczeniem ofiary Chrystusa, jest pychą, jest mówieniem Bogu że ja jestem lepszy niż Jego Syn, bo nie potrzebuje Go, Jego ofiary jako środka usprawiedliwienia i przebłagania Boga.

2.      Bóg dał inną drogę zbawienia grzesznika.

Jaka to droga?

Tylko przez wiarę w Jezusa Chrystusa możemy być usprawiedliwieni przed Bogiem (w 16). Póki tego człowiek nie zrozumie i nie przyjmie, nie może być usprawiedliwiony i nie mogą mu być przebaczone grzechy. Póki nie zrozumie, że jedyna droga oczyszczenia z winy, ogłoszenia człowieka sprawiedliwym jest przez wiarę w Chrystusa nie może być zbawiony.

Zwróć jak często Paweł w tym jednym 16 wierszu podkreśla że nie może być człowiek usprawiedliwiony z grzechów przed Bogiem inaczej jak tylko przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Jak to musi być istotne, jak ważne dla naszego zbawienia

1.      Wiedząc że człowiek nie zostaje usprawiedliwiony przez zakon.

2.      Abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu.

3.      ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek.

Jak myślisz co to znaczy, że przez wiarę w Chrystusa zostaliśmy usprawiedliwieni z grzechów na czym to usprawiedliwienie polega?

Rzym 3,21-25, Filp 3,9

Chodzi o to, że na podstawie wiary w Chrystusa Bóg uniewinnia grzesznika z kary za jego grzech i ogłasza go sprawiedliwym przypisując mu sprawiedliwość Chrystusa, której grzesznik nie posiada. Chrystus nigdy grzechu nie popełnił i nie znaleziono fałszu w jego ustach. Karę zaś za nasze grzechy gdy uwierzymy w zastępczą ofiarę Chrystusa, Bóg przypisuje Chrystusowi 1 Piotr 2,24.

Chrystus swoją śmiercią na Krzyżu zapłacił za nasze grzechy i Bóg postanowił teraz, że każdy kto w Chrystusa uwierzy w sercu swoim i wyzna Go swoim Panem, dostąpi usprawiedliwienia, przebaczenia.

Tak więc są dwie drogi na świecie usprawiedliwienia przed Bogiem, ludzka i Boża.

Ludzka droga, to droga uczynków w której zawierają się religijne praktyki, dobre uczynki i inne starania. Boża droga usprawiedliwienia, to droga wiary w Chrystusa.

ü  Bóg objawił tą drogę zbawienia

ü  Skoro Bóg ją objawił i jest to Boża droga zbawienia, to jest lepsza i skuteczniejsza niż jakakolwiek inna. W związku z tym, ap. Paweł i inni ją przyjęli i my powinniśmy ją przyjąć.

ü  Skoro jest to Boża droga zbawienia powinien ją przyjąć cały świat.

Jak myślisz dlaczego wiele osób nie chce przyjąć tej drogi usprawiedliwienia skoro jest od Boga i jest pewna.

W. 17-18

Teraz Paweł odnosi się do zachowania tych, którzy przyjęli Chrystusa i zaczęli przebywać z poganami czego prawo Żydowskie zabraniało. Więc skoro Chrystus nie oczyszcza do końca z grzechów i nie uwalnia od zakonu, a zakon jeszcze jest potrzebny do zbawienia, to teraz ci którzy przebywają z poganami stają się jeszcze większymi grzesznikami. Czy to by znaczyło, że Chrystus nakłaniał do grzechu, gdy mówił że jedzenie pokarmów nie zanieczyszcza człowieka (Mat 15,11) albo wtedy gdy Piotr widział płachtę ze zwierzętami i Jezus kazał mu zabijać i jeść, czy to nie miało znaczenia (Dz 10,13-15)?

To więc przez logikę Paweł pokazuje, że argumenty za zakonem Żydów nie tylko nie pomagają im w zbawieniu, ale jeszcze całe usprawiedliwienie przez Chrystusa podważają. Wtedy jeśli zakon jest słuszny w zbawieniu, to i Chrystus okazałby się tym, który do grzechu namawiał.

Nie, to jakaś niedorzeczność mówi Paweł.

Zauważmy, że Bóg chce abyśmy korzystali z rozumu rozważając Jego zbawienie. To jest karygodne, że jeśli chodzi o sprawy świata ludzie są bardzo logiczni, potrafią obliczyć, przewidywać, wyciągać wnioski, ale jeśli chodzi o sprawy duchowe, to często są zupełnie ślepi. Z jednej strony wiedzą, że Chrystus umarł na Krzyżu za ich grzechy, a z drugiej wciąż próbują sami za te grzechy zapłacić. Z jednej strony wiedzą, że zbawienia nie można sobie kupić, a z drugiej, dają pieniądze by to uczynić np. za zmarłych, za msze, za modlitwę. I wiele innych nielogicznych rzeczy czynią.

Prawdopodobnie judaistyczni nauczyciele oskarżali Pawła, że głosząc usprawiedliwienie wyłącznie na podstawie wiary, zachęca w ten sposób do łamania przykazań.

Następny argument Pawła jest taki, że po co wracać do zakonu skoro zbawienie z wiary dowodzi, że prawo jest bezskuteczne w doprowadzeniu człowieka do usprawiedliwienia. Jeśli ktoś pomimo tego chce szukać zbawienia w zakonie, to odbudowuje to, co zostało zburzone (zbawienie przez zakon zostało zburzone), a tym samym zaprzecza zbawieniu z łaski przez wiarę.

Jak myślisz dlaczego ludzie poznają łaskę Chrystusa jednak po jakimś czasie chcą zawracać do zakonu i tam szukać usprawiedliwienia?

Dlaczego zbawienie z uczynków często wydaje się o wiele pewniejsze niż zbawienie z łaski?

Powinniśmy ciągle wracać do Chrystusa i przypominać sobie, że nasze zbawienie nie jest dzięki nam. Powinniśmy ciągle też badać nasze serca, czy aby nie chcemy odbudowywać tego co zostało zburzone, czyli wracać do zbawienia z uczynków

2,19

Paweł dalej mówi jaki jest jego obecnie stosunek do Prawa Starego Testamentu. Fałszywi nauczyciele zarzucali mu, że porzucając prawo otwiera drogę do grzechu.

 Prawo zadało mu śmierć, ale Chrystus spłacił jego dług więc nic już prawu nie jest nic winien, został od niego uwolniony. Ale nie został przez Chrystusa uwolniony by grzeszyć, został uwolniony by Mu służyć, by być teraz dłużnikiem łaski, a nie prawa. Teraz Paweł jest dłużnikiem Chrystusa, aby żył dla Boga, a nie dla Prawa.

Wcześniej gdy żył dla Prawa, polegał na zbawieniu na podstawie prawa, ale pomimo największej gorliwości zawsze czuł potępiający oddech przykazań. Teraz w Chrystusie zawsze wie, że jest Bożym dzieckiem.

Dlaczego tak może być?

Odpowiedź znajdziemy w Galacjan 2,20, bo jest z Chrystusem ukrzyżowany i teraz żyje dla Boga.

2,20 Często ten fragment jest źle rozumiany, bo jest odnoszony do umartwiania grzechu, a tymczasem mówi on o usprawiedliwieniu.

Ten fragment nie wzywa do krzyżowania starej natury, ale mówi, że Bóg to już uczynił w Chrystusie. W chwili gdy chrześcijanin zawierzył Chrystusowi swoje życie, to uczestniczy duchowo w Jego ukrzyżowaniu. Umiera razem z nim. Stary Paweł który szukał zbawienia w zakonie umarł w chwili, gdy uwierzył w Chrystusa. Dzięki zaś mocy Chrystusa powstał nowy Paweł, który żyje obecnie dla Boga.

W Chrystusie stare przeminęło, stare życie zostało wybaczone, stare grzechy obmyte, a jest nowe życie, które mamy przyjąć, którym mamy żyć. W miejsce starego pojawiły się nowe Chrystusowe pragnienia, nowe Chrystusowe motywacje, nowe dążenia.

2 Kor 5,17; Rzym 6,4-6

Po czym mogę być pewny, że zostałem ukrzyżowany wraz z Chrystusem?

No właśnie po tym, że chce prowadzić nowe życie w wierze w Chrystusa, że polegam wyłącznie na łasce Bożej i ofierze Chrystusa odnośnie mojego zbawienia. Po tym, że nie porzucam łaski Bożej i nie zawracam ponownie do ludzkich wysiłków oczyszczenia z grzechów. Jeśli moja nadzieja usprawiedliwienia jest całkowicie w ofierze Chrystusa, to z Chrystusem jestem ukrzyżowany, a żyje teraz dla Boga.

Skąd wiem że Chrystus mnie umiłował?

Wiem to, bo wydał samego siebie za mnie, poszedł na śmierć w moje miejsce, zapłacił moje długi, poniósł najwyższą cenę.

Też musimy pamiętać, że chrześcijanin to nie jest ktoś, kto już nie może grzeszyć, czy nie potrafi grzeszyć. Chrześcijanin to jest ktoś, kto nie chce grzeszyć, kto walczy z grzechem, kto opiera się jemu i chce służyć Bogu.

Może być tak dlatego, że w chrześcijaninie żyje Chrystus. On rozlał w nim swojego Ducha Św. Sam Bóg mieszka w każdym wierzącym w Chrystusa przez swego Ducha.

2,21

Teraz Paweł podsumował, że Piotr obierając stronę Judaizujących Żydów tym samym zaprzeczył potrzebie łaski Bożej. Jeśli w przykazaniach byłoby usprawiedliwienie, które mogłoby zbawić człowieka, to Chrystus byłby niepotrzebny.  Jeśli w ogóle byłoby zbawienie jakiekolwiek po za Chrystusem, to Chrystus byłby niepotrzebny. Skoro nie ma zbawienia jak wyłącznie w Chrystusie, tym samym łaska Boża jest konieczna.

Wszystkie próby i starania które mają na celu wepchnąć człowieka do nieba bez Chrystusa lub Chrystus jest gdzieś obok, tak naprawdę osłabiają doktrynę zbawienia z łaski i zaprzeczają potrzebie łaski? Dz Ap 4,12

Wymieć znane ci sposoby zbawienia które mają ludzie po za Chrystusem?

Podsumowując

1.      Największa potrzeba każdego człowieka to usprawiedliwienie przed Bogiem z łaski przez wiarę, bez tego człowiek jest stracony. Cokolwiek by nie robił i kimkolwiek by nie był, jeśli nie pozna Bożego sposobu zbawienia całe jego życie jest na marne.

2.      Usprawiedliwienie Boże nie pochodzi od człowieka. Nie jest w wyniku ludzkich starań. Na bycie czystym przed Bogiem nie można sobie zasłużyć, nie można tego wypracować, nie można samemu się oczyścić. Tylko Bóg to czyni w Chrystusie. „Nie muszę słuchać tego co człowiek musi robić by być zbawionym, ale muszę słuchać tego co Chrystus uczynił bym był zbawiony”

3.      Jeśli ktoś ufa w kwestii swego zbawienia nie Chrystusowi, a samemu sobie, to tym samym zaprzecza Bożej łasce, staje się przeciwnikiem Chrystusa i wrogiem Bożej ewangelii.

4.      Kto uwierzy w Chrystusa dostępuje zjednoczenia z Nim i rozpoczyna całkowicie nowe życie.