Przeszkody w biegu studium listu do Galacjan 5,7 – 12

5,7

Apostoł Paweł mówi, że Galacjanie zaczęli dobrze swój bieg wiary, ale w trakcie tego biegu pojawiły się przeszkody w postaci fałszywych nauczycieli, którzy odwodzili ich od prawdziwej ewangelii.

Widzimy że wiara chrześcijańska jest porównywana przez Pawła do olimpijskiego biegu sportowego (Gal 2,2; 1 Kor 9,24).

Jak myślisz dlaczego ap. Paweł porównuje wiarę do zawodów sportowych w biegach, w jakim sensie takie zawody dobrze oddają wiarę w Chrystusa?

·        Bieg w zawodach wymaga wysiłku

·        Treningu

·        Dyscypliny

·        Wytrwałości

·        Uczciwej rywalizacji

·        Samozaparcia

·        Należy dopiec do celu nie będąc zdyskwalifikowanym

Porównanie do biegu apostoła jest użyte w kontekście bycia posłusznym prawdzie.

W ten sposób ap. Paweł komunikuje Galacjanom, że wiara, to nie jest wyłącznie tylko jakieś intelektualne zaakceptowanie doktryn.

Zauważ że wiele osób jest gotowa przyjąć i zaakceptować chrześcijańskie rozumienie prawdy, a może nawet już to zrobili, jednak nie są w stanie kierować się prawdą w swoim życiu. Intelektualnie zgadzają ze wszystkim, ale nie wpływa to na ich postępowanie, zachowanie i wybory moralne.

Wiara w Chrystusa nie jest też jedynie przyjęciem jakiś zasad moralnych bez intelektualnej refleksji z czego one wypływają. Dość często wiele osób uważa że chrześcijaństwo to wyłącznie przykazania: nie kłam, nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij i inne. Prawdą jest że chrześcijaństwo przestrzega tych przykazań, ale one w tedy mają sens przed Bogiem kiedy wypływają z wiary w Chrystusa.

Tak więc Zbawienie to posłuszeństwo prawdzie. To wiara we właściwą doktrynę z której wypływa stosowanie tego w co się wierzy. Takie życie chrześcijanina tworzy jedną całość, Bóg daje mu moc i wpływ.

Z kolei życie samą doktryną bez postępowania jest zaprzeczeniem ewangelii i przyczynia się do ośmieszania Imienia Bożego. Samo zaś postępowanie moralne bez Biblijnej doktryny prowadzi do legalizmu.

5,8

Dalej Paweł wyjaśnia skąd pochodzi fałszywe nauczanie które przyjęli Galicjanie i jakie są Jego skutki.

Fałszywe nauczanie nigdy nie pochodzi od Boga, ale zawsze od złego. Bóg powoływał Galacjan, ale fałszywi nauczyciele chcieli ich odwieść od Prawdy.

Diabeł posługuje się fałszywymi nauczycielami głoszącymi fałszywe doktryny, by zwieść wierzących i skupić ich uwagę na czymś innym niż ewangelia Pana Naszego Jezusa Chrystusa. To co zbawia człowieka, to proste przesłanie ewangelii, to wiara w Chrystusa, to w niej jest moc (Rzym 1,16). Diabłu zależy na tym, by stawiać dodatkowe warunki i w ten sposób umniejszać ofiarę Chrystusa i pozbawić ewangelię mocy oczyszczenia z grzechów. A nacisk kłaść na człowieka i jego uczynki (2 kor 11,3-4; 2 kor 11,13-15; Jana 8,44; 1 Tym 4,1-5).

W rzeczywistości jest tak, że fałszywych nauczycieli w kościele nigdy nie brakowało i część listów Nowego testamentu powstała z powodu działalności fałszywych nauczycieli, którzy chcieli odwieść chrześcijan od prawdy ewangelii. (Judy 1,4; 2 Ptr 2,1-2)

5,9

Jakie skutki powoduje zgoda na głoszenie fałszywych nauk, fałszywej doktryny?

Paweł powiedział że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza. Jeśli nie reagujemy w zborze na fałszywe nauczanie i pozwalamy na to, by się rozprzestrzeniało to w końcu ogarnie cały Zbór, a może nawet całą denominacje.

Dlatego odrobina fałszywej nauki jest tak niebezpieczna. Tak naprawdę wystarczy kropla trucizny by zatruć całą wodę.

Jak myślisz co należy zrobić w zborze gdy pojawi się fałszywa nauka, co powinien zrobić pastor i starsi?

Jak myślisz czy należy przestrzegać przed fałszywą nauką i fałszywymi doktrynami oraz fałszywymi nauczycielami? (2 Tym 2,17 – 18; 3 Jan 1,9-10; Filp 3,2)

Tak, należy przestrzegać nie tylko ogólnie, ale jeśli pojawi się jakieś zagrożenie wokół nas trzeba nazywać fałszywą naukę po imieniu. Pokazać jej błędy i z nazwiska wymienić ludzi którzy ją głoszą i w ten sposób przestrzec braci i siostry.

Czasami pojawiają się pytania, czy aby takie personalne wymieniane z nazwiska fałszywych nauczycieli nie jest osądzaniem przed jakim przestrzega na Słowo Boże?

Objawiając fałszywą naukę i fałszywych nauczycieli nie osądzamy, nie oczerniamy człowieka, nie rzucamy na niego fałszywych oskarżeń, ale mówimy zgodnie z prawdą, przestrzegamy.

5,10

Czego ap. Paweł jest całkowicie Pewny?

Ap. Paweł jest pewny że ostatecznie błąd i herezja wobec prawdziwie wierzących nie zwycięży, bo są pod Bożą ochroną i Bóg nie pozwoli by jego dzieci uległy zwiedzeniu. (J 6,39-40; J 10,27-29; Filipian 1,6)

Jakie konsekwencje spotkają fałszywych nauczycieli?

Jednak fałszywi nauczyciele którzy są sługami diabła poniosą zasłużoną karę i podlegają sądowi Bożemu. Bóg bardzo surowo osądzi każdego człowieka, który w jakikolwiek sposób niszczy Jego kościół, przez wprowadzanie zgubnych nauk lub zachęcanie do niemoralnego grzesznego życia.

U Boga nie ma znaczenia jaką pozycje w kościele lub w społeczeństwie ktoś zajmuje. Żadne wpływy, żadna ziemska władza, choćby najwyższa w kościele czy w społeczeństwie nie uchroni zwodziciela przed Bożym sądem. (Judy 1,4; 2 Ptr 2,3; 1 Kor 3,7)

5,11

Fałszywi nauczyciele w Galacji w swej arogancji powoływali się na Pawła i mówili, że on też obrzezanie głosi więc oni głoszą to samo co Paweł apostoł. Teraz Paweł wyjaśnia że to absolutne kłamstwo ze strony fałszywych nauczycieli. Jeśliby obrzezanie głosił to z pewnością spotkałby się z akceptacją ze strony Judaizujących, a tak jest przez nich prześladowany.

W ten sposób Paweł wyjawia naturę fałszywego nauczania, że zawsze jest to nauczanie przez które ustaje zgorszenie Krzyża. Fałszywe nauczanie bowiem podoba się ludziom i podoba się światu. Jest łatwe do przyjęcia i nie wiąże się z kosztami dla ewangelii, a sprzyja jedynie i buduje cielesnego człowieka.

Jest tak dlatego, że fałszywe nauczanie schlebia słuchaczom, nie godzi w ludzką pychę i nie potępia grzechu. Fałszywi nauczyciele wola unikać kwestii które mogłyby im zaszkodzić  2 Tym 4,3-4.

Głoszenie Krzyża zaś Pana Jezusa Chrystusa spotyka się zawsze z prześladowaniem i tacy kaznodziejowie muszą liczyć się z prześladowaniami Gal 4,29: 2 Tym 3,12.

Boży słudzy w tym świecie zawsze spotykali się z odrzuceniem, bo świat nie miłuje tego co nie jest jego. Wprawdzie Boży ludzie są na świecie, ale nie ze świata (Jan 15,19; Jan 17,15 – 16)

5,12

Ap. Paweł tą część kończy sarkazmem, lub nawet przekleństwem, że ci którzy nakłaniają Galacjan do obrzezania niechby uczynili się kastratami.

W ten sposób Paweł nawiązuje do kultu Kybele frygijskiej bogini płodności której to kapłani kastrowali się czyniąc eunuchami.