Obietnica to żywot wieczny Studium 1 Jana 2,24-27

To co najwspanialszego dał nam Chrystus to żywot wieczny. Oczywiście otrzymujemy od Pana wiele wspaniałych błogosławieństw zarówno duchowych jak i materialnych, ale żadne nie może się równać z żywotem wiecznym, który otrzymali chrześcijanie przez wiarę w Pana Jezusa (Łuk 10,20). Pan Jezus powiedział wyraźnie do uczniów, gdy oni radowali się z mocy jakiej im udzielił, że przede wszystkim powinni się radować z żywota wiecznego. W Chrystusie chrześcijanie pokonali śmierć, śmierć wieczną, największego swojego wroga. Wprawdzie śmierć fizyczna nie jest miła nawet będąc wierzącym w Pana Jezusa i wciąż pozostaje naszym wrogiem, ale już nie może zrobić nam krzywdy. W Chrystusie jest to wróg oswojony.

2,24

Jan mówi do wierzących, że to co przyjęli na początku niech pozostanie w nich. Chodzi o to, że na początku przyjęli ewangelię, przyjęli Pana Jezusa Chrystusa, apostolskie Słowa i weszli na właściwą drogę. Teraz powinni dbać o to, by nigdy nie stracić tego co przyjęli na początku. Chodzi o to, by nigdy nie stracić z oczu tej prostej ewangelii o tym, że Jezus przyszedł z nieba, by ich zbawić. Bóg człowiek, umarł za nich na Krzyżu, za ich grzechy, a oni przez wiarę w Niego otrzymali życie wieczne. Nie otrzymali życia wiecznego przez swoje zasługi, przez sakramenty, przez dobre uczynki, przez religijną aktywność, przez dobre pobożne życie, przez poznanie i oczytanie się, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Otrzymaliśmy życie wieczne wyniku łaski Boga, który się nad nami zmiłował i w Chrystusie odpuścił nam wszystkie grzechy, zarówno te które popełniliśmy, te które popełniamy i te które jeszcze zdarzy się nam popełnić. To z kolei prowadzi nas do gorliwej służby dla Chrystusa, służymy Mu nie dlatego żeby otrzymać życie wieczne, czy je utrzymać, ale dlatego, że Już je mamy i chcemy naszemu Panu za ten niewysłowiony dar okazać wdzięczność.

Ewangelia ma moc zbawić nas o ile przyjmujemy ją i zachowujemy tak jak została nam przekazana jeśli oczywiście została nam przekazana zgodnie z Biblią. Diabeł zawsze próbuje wykrzywić ewangelię, coś do niej dodać, lub coś z niej zabrać, by straciła Ona swoją moc i świeżość. Często różni ludzie przez wieki próbowali dodawać coś do ewangelii i gdybyśmy nie mieli jej zapisanej w Biblii już dawno byśmy ją stracili. Jednak Bóg przyznaje się tylko do poselstwa, które jest zwiastowane zgodnie z Pismem Św., nauką apostolską  Dzieje Ap 2,42, Gal 1,6-9; Obj 22,18-19; Hebr 3,14. Tylko takie poselstwo ma moc nas oczyścić dusze nasze z grzechów.

W jakiej nauce trwali pierwsi chrześcijanie?

Jak myślisz dlaczego apostoł Paweł jest taki dosadny broniąc ewangelii w liście do Galacjan w 1 rozdz.?

Co nam gwarantuje zachowanie ewangelii takiej jaka jest w Biblii?

Jeśli zachowamy ewangelię taką jaka jest w Biblii, to nam w zupełności wystarczy, bo Ona gwarantuje nam społeczność z Ojcem i synem 1 Jana 1,3; Jana 14,20-23. Nie potrzebujemy nic nowego, nic lepszego niż ewangelia, by być blisko Boga, by mieć gwarancje że jesteśmy jego umiłowanymi dziećmi i mieć pewność, że nas wysłuchuje. Dzięki Naszemu Panu Jezusowi Chrystusowi i tego, że oddał na Krzyżu za nas życie mamy wstęp do samego tronu Boga przez wiarę w Chrystusa (Hebr 4,14-16). Czego trzeba nam więcej?!

To czego ludzie szukają my już mamy, to więc trwajmy w prawdzie i umacniajmy się w niej, by nic tych naszych fundamentów nie zniszczyło.

Fałszywi nauczyciele chcieli wprowadzić jakąś nową naukę, którą rzekomo znają tylko oni, ale często jest tak jak mówił dr. Ironsaide kaznodzieja i nauczyciel biblijny „jeżeli to coś nowego, nie jest to prawdą: a jeżeli jest coś  prawdą nie jest to nowe”.

2.25

Co się dzieje kiedy trwamy w chrześcijańskiej doktrynie?

W ten sposób udowadniamy że nasza wiara jest prawdziwa, że nie jest chwilową modą, słomianym zapałem, ale jest wynikiem działania Bożego Ducha w nas.

Dla kogo twierdzi Ap. Jan jest życie wieczne?

życie wieczne jest dla tych, którzy pozostają w Ojcu i Synu. Dla tych, którzy uwierzyli w Jezusa Chrystusa i ta wiarę kontynuują i dla niej żyją.

Przeciwnicy Chrystusa, ci którzy podważają Jego osobę i się z Nim nie zgadzają, ci którzy przynoszą fałszywą naukę do kościoła lub Chrystus ich nie interesuje, oni nie mają życia wiecznego.

Pan Jezus obiecywał tym, którzy wierzą w Niego - swoim uczniom - życie na wieki i każdy prawdziwy uczeń Chrystusa takie życie otrzymuje, nie tylko po śmierci, ale już teraz ma życie wieczne. Już teraz może cieszyć się błogosławieństwami nieba i pokojem z Bogiem, który daje mu na dzieje na wieki Jana 3,16.36; 5,24; 6,40; 8,51;11,26;20,31; 1 Jana 5,11-13.

Czy można być pewnym że ma się życie wieczne?

Tak, można być pewnym, jeśli wiemy że uwierzyliśmy w Chrystusa i staliśmy się Jego uczniami, wtedy mamy życie wieczne. Pełnie tego życia otrzymamy w dzień zmartwychwstania, ale mamy je już dzisiaj. Większość ludzi nie jest pewna co do życia wiecznego. Uważają, że bycie pewnym jest przejawem pychy. Mówią, że nie możemy być pewni, bo Bóg ostatecznie zadecyduje kto będzie zbawiony. Ale decyzja, co do życia wiecznego dokonuje się dzisiaj, dzisiaj jest dzień zbawienia (Hebr 3,7-8), dokonuje się na podstawie łaski Bożej i mojej decyzji co ja zrobię z Chrystusem. Jeśli Go przyjmę, otrzymam życie wieczne, jeśli go odrzucę również zostanę odrzucony. Jeśli uczcimy Boga przez przyjęcie Jego syna i Bóg nas uczci. Jeśli my Go odrzucimy i On nas odrzuci.

A jak myślisz co to jest życie wieczne?

Jak samo określenie wskazuje, życie wieczne to życie na wieki, życie na zawsze. W Biblii określenie życie wieczne nie tylko zawiera, życie wieczne jako takie, bo przecież dusze w piekle w pewnym sensie też mają życie wieczne. Ale Biblijne życie wieczne, to życie w obfitości, to życie w wiecznej szczęśliwości, to życie w pełnym komforcie. Apostoł Paweł powiedział, że jakiekolwiek uciski, czy utrapienia, cokolwiek miałoby nas spotkać, to niewiele znaczy w porównaniu z tym, co ma dla Bożych dzieci nadejść (Rzymian 8,18). Więc biblijny termin oznaczający życie wieczne, to cos wspaniałego za co warto zapłacić każdą cenę. Pan Jezus powiedział, że nawet pozyskanie całego świata nie jest warte stracenia lub minięcia się z życiem wiecznym.

2.26

Jan napisał do wierzących, by ich ochronić i pomóc w rozpoznaniu fałszywych nauczycieli. Troską Jego było, by wierzący nie dali się z wieść. Nie milczał wobec zagrożenia duchowego i nie czekał, aż samo się rozwiąże. Ale postanowił działać i napisać list obnażający fałszywą naukę. Podobnie robił apostoł Paweł (Rzymian 16,17-18). Większość listów w Nowym Testamencie powstała w wyniku działalności fałszywych nauczycieli. Kościół na podstawie Pisma Św. powinien rozeznawać, czy dana nauka jest prawdziwa, a jeśli nie, powinien odrzucić nieprawdę i napominać tych, którzy ja głoszą 1 Tes 5,21; 1 Jana 4,1-6; Obj 2,2.

2.27

Jan jest pewny, że jeśli ktoś otrzymał Ducha Św. czyli namaszczenie od Jezusa, ten zna prawdę i ostatecznie nie zostanie oszukany i zwiedziony. Fałszywi nauczyciele mówili że mają więcej, więcej mocy, siły i wiary, ale to nic nie znaczy, bo liczy się tylko posiadanie namaszczenia, Ducha Św. Może nie jesteśmy tak szlachetni jak inni, tak mądrzy, tak dobrzy, tak wspaniali i tak silni, ale jeśli kochamy Chrystusa to mamy Ducha Św. Mamy wszystko co trzeba, wszystko co powinniśmy mieć i nie potrzebujemy niczego więcej. To co potrzebujemy to namszczenie, to Duch Św. i to mamy. Ten to Duch cały czas pozostaje w wierzącym i już go nie opuszcza. Oczywiście wierzący może zasmucić Ducha Św., przez swoje złe postępowanie, może przygasić Ducha Św. ale nie może Go stracić. Mówiliśmy o tym ostatnio, że chrześcijanin z chwilą nawrócenia otrzymuje Ducha Św. co Biblia określa narodzeniem się na nowo.

Duch został dany wierzącym, by pouczać ich o Chrystusie i sam uwielbia Chrystusa, do czego również i nas prowadzi. Jana 16,13-15.

Jeśli jakaś nauka umniejsza rolę Chrystusa, podważa Jego osobę, to nie może pochodzić od Ducha Św. Kor 1,21-22; 1 Kor 12,13; 1 Kor 2,12; Rzymian 8,9.

(Przykład fałszywych nauczycieli charyzmatyków, którzy mówią że maja wspaniałe namszczenie)