2.10.2013

Kim jest człowiek?

Pytania skąd przychodzimy i dokąd zmierzamy są zadawane od wieków przez filozofów, teologów i myślicieli. Rządy państw wydają ogromne sumy pieniędzy i poświęcają wile czasu oraz energii by udzielić odpowiedzi, która może usatysfakcjonować ludzkość. Poszukują początków życia w kosmosie, ewolucji czy innych niezwykłych teoriach. Ja jednak wierzę głęboko, że na te pytania daje nam jednoznaczną odpowiedź Biblia – Słowo Boże. Biblia przekazuje nam treści dotyczące początków wszystkiego, ziemi, nieba, wszystkich istot żywych, otaczającej nas przyrody, planet, gwiazd itp. czyni to słowami „na początku stworzył Bóg niebo i ziemię” (Ks. rodzaju 1,1). I kolejno opisuje nam następne fazy stworzenia aż dochodzi do miejsca: „Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich” (Ks Rodzaju 1,26 – 27). Tak więc człowiek swój początek otrzymał od Boga. Bóg stworzył człowieka na obraz swój,  by organizował uczyniony świat i podporządkowywał sobie ziemię sprawując władzę nad stworzeniem zgodnie z Bożymi intencjami. Bóg postawił człowieka nad całym stworzeniem, a ziemia i wszystko co na niej miała mu służyć na mieszkanie i dostarczać wszystkich dóbr które są potrzebne do życia. Relacja z Bogiem pierwszych ludzi była niczym niezmącona i w żaden sposób nieograniczona. Także nie doświadczali żadnego zła w jakiejkolwiek formie ciesząc się miłością Bożą i obfitością we wszystkich dziedzinach życia. Ktoś mógłby zapytać skoro tak to, dlaczego dzisiaj nie dostrzegamy Boga i dlaczego dostrzegamy tak wiele zła i cierpienia na świecie? Również na te pytania odpowiada nam Słowo Boże. Człowiek przez swoje nieposłuszeństwo Bogu zachwiał tą idealną równowagę i w ten sposób na świat wdarł się grzech
„Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli” List do Rzymian 5,12.
Biblia mówiąc o grzechu nie tylko ma na myśli pojedynczy akt nieposłuszeństwa, ale mówi o stanie, w jakim znajduje się ludzkość. Jest to stan oddzielenia od Boga, stan ciągłego nieposłuszeństwa, stan grzechu i buntu w który rodzi się każdy człowiek. Grzech jest niczym wirus, który skaził całą ludzkość i każdy człowiek jest nim zarażony. Przez nieposłuszeństwo Adama nieprawość stała się częścią natury każdego człowieka, dlatego obserwujemy już od najmłodszego wieku grzeszne zachowania jak zazdrość, pycha, złość, bunt. Ktoś powiedział, że jesteśmy grzesznikami nie dlatego że grzeszymy, ale grzeszymy ponieważ jesteśmy grzesznikami z natury. Ustawicznie jak mówi Słowo myśli i dążenia serca ludzkiego są złe (Rodzaju 6,5). Grzech także przyniósł śmierć w relacji między Bogiem, a człowiekiem czego skutkiem jest śmierć fizyczna, a co gorsze wieczne oddzielenie od Boga (piekło). Apostoł Paweł powiedział „i wy   umarliście przez grzechy i upadki” (Efezjan 2,1). Grzech również jest źródłem wszystkich problemów ludzkości, złych dążeń i złych zachowań. Gdybyśmy rozważyli jakikolwiek problem ostatecznie doszlibyśmy do grzeszności i upadku człowieka. Grzech jest przyczyną wojen, rozwodów, niechcianych dzieci, prostytucji, niewolnictwa, morderstw, samobójstw, niskiej samooceny, depresji, chorób i wszystkich innych krzywd, jakich doświadcza ludzkość. Ale Bóg nie zrezygnował ze swojego planu jakim jest stworzenie człowieka do społeczności z Nim i postanowił ratować zgubioną ludzkość przez posłanie swojego Syna Jezusa Chrystusa na świat, by zapłacił za wszystkie grzechy i przywrócił pokój między nami a Bogiem przez wiarę w Niego i Jego przebłagalną ofiarę na drzewie krzyża (J 3,16 Rzym. 3,25 5,1).

Tak, więc przeznaczeniem człowieka i celem Jego życia na ziemi i w wieczności jest uwielbiać Boga, zachwycać się Jego chwałą i majestatem, cieszyć się społecznością z Bogiem na zawsze. Bóg przywraca nam przez wiarę w Chrystusa utraconą społeczność przebaczając nam nasze grzechy. Odmienia również nasza grzeszną naturę, która nie chce Boga i ucieka od Niego buntując się przeciw Jego przykazaniom i Jego woli. Bóg rodzi nas na nowo przez moc Ducha Świętego i sprawia, że zaczynamy Go szukać i  mieć pragnienie społeczności z Nim za co Mu chwała. Więc kim jest człowiek? Człowiek jest Bożym stworzeniem i do życia potrzebuje społeczności z Bogiem, by jego człowieczeństwo osiągnęło swój pełny wymiar, gdy jednak człowiek rezygnuje z Boga staje się mutantem, karykaturą człowieczeństwa przeznaczoną na zagładę. 

Brak komentarzy:

Łączna liczba wyświetleń