Jak wzrastać w społeczności z Bogiem 1. Potrzeba społeczności

Co masz na myśli gdy mówimy o relacji z kimś o społeczności z kimś?

   1.      Być w społeczności z Bogiem to chodzić z Nim, być Jego przyjacielem.

Bóg uczynił człowieka by Go uwielbiał i miał z Nim społeczność, bliską więź i by w tej relacji z Bogiem człowiek rozwijał. Jednak ta relacja została utracona przez grzech. Jak tylko Adam z Ewą upadli w grzech, poczuli że ich więź z Bogiem została utracona (Rodz 3,8-11).

ü  Co Adam uczynił czego nigdy dotąd nie zrobił, gdy usłyszał szelest Pana Boga?

ü  Jak myślisz jaki był prawdziwy powód ukrycia się Adama?

ü  Jak to, co uczynił Adam w ogrodzie Eden, odzwierciedla dzisiaj utraconą relacje każdego człowieka z Bogiem?

ü  W jaki sposób Bóg zawołał na Adama i dlaczego? Co nam to mówi o stosunku Boga do każdego człowieka?

Bóg nie zapytał w pierwszej kolejności Adama co uczynił, nie zapytał go też dlaczego schował się za drzewami ogrodu, bo przecież wiedział gdzie On jest. Bóg zapytał się Adama gdzie jesteś, gdzie jesteś w relacji ze mną, co się stało Adamie, że się schowałeś? Czyli Bóg zapytał Adama w pierwszej kolejności o relacje z Nim. Bóg od początku chciał mieć bliską relacje z człowiekiem i nadal chce, bo tylko taka relacja nadaje sens i cel naszemu życiu.

Teraz zwróćmy uwagę na biblijnych bohaterów, którzy mieli z Bogiem bliską więź.

Rdzaju 5:22 Henoch po urodzeniu się Metuszelacha żył w przyjaźni z Bogiem trzysta lat i miał synów i córki.

23 Ogólna liczba lat życia Henocha: trzysta sześćdziesiąt pięć.

24 Żył więc Henoch w przyjaźni z Bogiem, a następnie znikł, bo zabrał go Bóg. 

Jak myślisz co to znaczy chodzić z Bogiem?

Jak długo Henoch żył na ziemi w relacji z Bogiem?

 Jak myślisz co się działo w życiu henocha pod wpływem tej relacji?

Kolejnym człowiekiem, który chodził z Bogiem jest Noe

Rdzaju 6:9 Oto dzieje Noego. Noe, człowiek prawy, wyróżniał się nieskazitelnością wśród współczesnych sobie ludzi; w przyjaźni z Bogiem żył Noe.

Jak relacja z Bogiem wpływała na życie Noego?

Zwróć uwagę co Bóg powiedział do Abrahama w Ks. Rodzaju 17,1 i co powiedział Abraham o swojej relacji z Bogiem Rodz. 24,40?

Dla wszystkich biblijnych bohaterów wiary, być w społeczności z Bogiem oznaczało cały czas mieć Boga przed oczami oraz zważać na Niego i na Jego Słowo w swojej codzienności. Relacja ta, nie była nudnym religijnym obowiązkiem, ale radosnym doświadczaniem żywego Boga we własnym życiu. Relacja Henocha, Noego i Abrahama nie była jakimś wymyślonym iluzorycznym kultem, tzw. hajem religijnym, ale była żywą społecznością z żywą osobą. Bóg był dla nich realny i tą swą faktyczną obecność objawiał przez czyny zbawcze. Henoha zabrał i nie było Go. Noego Uratował i ocalił od potopu. Abrahama wyprowadził i wypełnił na nim dane mu obietnice o potomstwie i błogosławieństwie.

Dlatego Biblia mówi o ich przyjaźni z Panem.

W wyniku tej przyjaźni ich życie się zmieniało, Stawali się coraz bardziej podobni do Boga w myśleniu w charakterze i postępowaniu. Zmieniały się ich poglądy na cel i sens życia. Zmieniało się ich postrzeganie świata. Zmieniało się ich postępowanie.   

2.      Być w społeczności z Bogiem to pragnąć Boga żywego z całego serca

Tak jak pragniemy przebywać z naszymi przyjaciółmi i z osobami których kochamy, tak ktoś kto ma społeczność z Bogiem pragnie przebywać w Jego obecności, pragnie zbliżać się do Niego przez posłuszeństwo Jego słowom i przez duchową więź. Ps. 42,2

ü  Psalmista mówi o tym, że chce poświęcać swój czas dla Boga.

ü  Chce spotykać się z Bogiem w modlitwie.

ü  Ma pragnienie rozwijania z Nim relacji i doświadczania Jego obecności w swoim życiu.

Co Dawid w Psalmie 63 mówi o swojej społeczności z Bogiem? Na czym ta społeczność polega ze strony Dawida i ze strony Boga?

ü  Dawid uznał Boga za swojego Boga, swojego Pana. Bóg jest dla niego kimś, kto stał się mu szczególnie bliski. (w 2)

ü  Dawid gorliwie szuka Boga. Czyni wielki wysiłek by być coraz bliżej Boga. Jego szukanie Boga jest świadome, aktywne i celowe. (w 2). Dawid czyni to, czego nie czyni większość ludzi, nie szuka Boga i Go nie pragnie. W to miejsce szukają swojej chwały i rzeczy tego świata.

ü  Pragnie obecności Boga w swoim życiu, wie że Bóg jest potrzebny Jego duszy i Jego ciału. Chodzi o spokój wewnętrzny, wewnętrzną harmonię i powoedzenie w doczesnych sprawach. ( w. 2). Nasza społeczność z Bogiem wpływa na wszystko, na moje życie duchowe i doczesne. To co myślę i jak postrzegam świat, wpływa na to, co czynię i do czego dążę.

ü  Dawid rozpaczliwe woła i walczy o Bożą obecność, jak ktoś spragniony jak ziemia wyschnięta popękana, która potrzebuje wody. Jest to swoista pogoń za Bogiem, świadomość że tylko On może nakarmić naszą duszę. Gdy On to uczyni wszystkie nasze potrzeby będą zaspokojone, poczujemy się spełnieni. (w 2)

ü  Dawid pragnie Boga, bo wie że łaska Boża, Boże zbawienie, społeczność z Bogiem i Jego prowadzenie jest lepsze niż najwspanialsze życie na ziemi bez Boga, bo prawdziwe życie to życie z Bogiem. Życie zaś bez Boga, to życie zmarnowane, to życie stracone, bo bezbożni są jak plewa którą wiatr roznosi i nie ostoją się na Bożym sądzie (psalm 1) (w 4)

ü  Społeczność z Bogiem polega na uwielbianiu Boga (w. 4.5)

ü  Społeczność z Bogiem polega na rozmyślaniu o Bogu wtedy, kiedy zwykle ludzie tego nie robią. Człowiek mający społeczność z Bogiem jest zadziwiony Jego osobą i Jego dziełami w historii i w swoim osobistym życiu.

ü  W wyniku społeczności z Bogiem człowiek doświadcza Bożej chwały, widzi piękno Boga, Jego majestat, Jego świętość, Jego sprawiedliwość, prawość i doświadcza Bożej mocy (w. 3)

ü  Społeczność z Bogiem sprawa że człowiek czuje się bezpieczny (w 8)

ü  Pod wpływem społeczności z Bogiem człowiek jest posilony, by sprostać problemom, grzechowi, przeciwnikom, a serce człowieka napełnia się radością. (w 6)

ü  Bóg podtrzymuje tych, którzy mają z Nim społeczność (w 9)

Zwróć uwagę jakie oczekiwania miał Pan Jezus wobec swoich uczniów

Marka 3:13  I wstąpił na górę, i wezwał tych, których sam chciał, a oni przyszli do niego.

14  I powołał ich dwunastu, żeby z nim byli i żeby ich wysłać na zwiastowanie ewangelii,

15  I żeby mieli moc wypędzać demony.

1.      Po pierwsze, chciał społeczności ze swoimi uczniami, by przyszli do Niego i byli z Nim.

2.      Po drugie, oczekiwał służby, służba wypływa ze społeczności z Jezusem Chrystusem, Nigdy odwrotnie. Najpierw moje życie muszę oddać Bogu, by moja służba przyniosła mu chwałę.

3.      I po trzecie, oczekiwał mocy. Moc chrześcijańska moc Ducha Św. bierze się ze społeczności z Panem Jezusem Chrystusem. Zauważ że zarówno służba jak i moc chrześcijańska wypływa z naszej więzi z Chrystusem.

Jak Pan Jezus nazywał swoich uczniów w Ew. Jana 15,14-15 i dlaczego?

Zobacz  jak był nazwany przez Boga Abraham Jak 2,23

Zobacz co Pan Jezus powiedział do Zboru w Laodycei w Objawieniu Jana 3,20 i powiedz czego od nich oczekiwał?

Na czym miała polegać ich społeczność z Chrystusem?

ü  Oczekiwał że usłyszą Jego głos, Jego słowo.

ü  Oczekiwał że posłuchają i otworzą dla Niego swoje drzwi, czyli dadzą Mu swoje życie

ü  Obiecywał że jeśli tak uczynią wstąpi do Nich i będzie miał z nimi społeczność.

Chrystus chce na nowo mieć społeczność z kościołem w Laodycei, mówiąc o wieczerzy używa greckiego słowa „deipnein”, które oznacza posiłek wieczorny w sensie prawdziwej uczty. On zaprasza kościół w Laodycei i nas, a także każdego z osobna na ucztę duchową ze Sobą. Będziesz mógł nasycić się i zagasić wszelkie pragnie, odpocząć od wszelkich trosk przy jego stole.

Tak więc widzimy, że po tym jak człowiek odszedł od Boga w raju, Bóg nie przekreślił człowieka i chce mieć z nim na nowo społeczność przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Społeczność ta polega na bliskiej więzi z Bogiem tak, że stajemy się Jego przyjaciółmi i dziećmi Bożymi. Z tej społeczności wynika przemiana naszego życia. Wpływ Boga, Ducha Św. na życie człowieka sprawia, że każdego dnia staje się coraz bardziej podobny do obrazu Syna Bożego, Pana Jezusa Chrystusa.