Księga
Daniela jest jedną z najciekawszych Ksiąg w całej Biblii. Obejmuje ona
przeszłość i przyszłość, aż do czasów końca. Jest uznawana za prorocką księgę o
charakterze apokaliptycznym. W całej księdze prorok Daniel skupia się na tym,
co to znaczy prawdziwe służyć Bogu i jak prowadzić bezkompromisowe życie.
Tło księgi
Życie
Daniela obejmowało panowanie dwa wielkie światowe imperia czasów starożytnych,
Babilonu i Medo-Persji. Właściwie Daniel był Bożym człowiekiem w pogańskim
świecie. Został uprowadzony z Izraela jako młody chłopak (Dan 1,4) do niewoli babilońskiej, którą Bóg zapowiedział jako karę
za nieposłuszeństwo Izraela (Jer 25,8-14). Królestwo Izraelskie podzieliło
się na dwa królestwa po śmierci króla Salomona, gdy na tron wstępował Jego syn.
Podzieliło się na królestwo północne i południowe. Królestwo północne dosyć
szybko odstąpiło od Boga i Bóg doprowadził w roku 722 p.n.e do najazdu Asyrii i upadku tej części Izraela.
Asyryjczycy przesiedlili część żydów na swoje ziemie, a część swojej ludności
przesiedlili na ziemie Izraelskie. Królestwo północne nigdy już nie powróciło
do swojej ziemi (2 Król 15,29). Bóg
przestrzegał królestwo północne posyłając do nich proroków, Amosa i Ozeasza,
ale nie słuchali Amosa 3,9-15. Zapewne
wtedy gdy zginęło Królestwo północne, Asyria pokonałaby i Królestwo południowe,
ale Bóg ocalił Judę, bo na tronie był Hiskiasz, król który kochał Boga. I choć Asyryjczycy
najechali Judę, to jednak nie zwyciężyli jej, a ich wojsko poległo z ręki Boga
i musieli się cofnąć.
Królestwo
południowe, Juda i Beniamin z różnym skutkiem trwało przy przymierzu z Bogiem.
Jednak z czasem też porzucili Boże przymierze i Bóg doprowadził do najazdu Babilończyków w 586 r.p.n.e. Niewola trwała 70 lat i
część uprowadzonych po tej niewoli wróciła do Izraela, to ks. Nehemiasza i
Ezdrasza. To więc Daniel został uprowadzony z królestwa Judy podczas najazdu
króla babilońskiego Nabuchodonozora podczas pierwszego uprowadzenia. Dzisiaj
teren dawnego Królestwa babiloińskiego, to Iran, Irak, Syria i dzisiejsze kraje
arabskie.
Widzimy,
że Daniel został uprowadzony w trzecim roku panowania króla Jojakima 2 Król 23,36-24,5; 2 Kronik 36,5-7; Izajasz
39,6 to 605 r.p.n.e. Później
doszło jeszcze do dwóch przesiedleń, a Daniel został przesiedlony podczas
pierwszego najazdu. Jak mówiliśmy dopiero w 586 r, królestwo zostało całkowicie zniszczone, a świątynia
zburzona, kraj zaś przekształcony w prowincje Babilonu. Stało się to, zanim
doszło do ostatecznego upadku królestwa Judy, a Daniel był już w babilonie 19
lat. Prorok Jeremiasz przestrzega i opisuje wydarzenia najazdy Babilończyków, a
prorok Ezechiel prorokuje do uprowadzonego narodu.
w. 2 Gdy Król Babiloński zdobył Jerozolimę, to obrabował świątynie i przedmioty,
które służyły do kultu. Babilończycy zabrali przedmioty wykonane przez
Salomona, do świątyni ich Boga „Marduka”
W
ten sposób postępowano ze wszystkimi podbitymi religiami podbitych narodów, aby
pokazać wyższość ich boga nad Bogiem Izraelskim
Autorem
księgi jest Daniel na co wskazują następujące fragmenty, gdzie Daniel
przedstawia siebie w pierwszej osobie Daniela
7,2; 8,1; 9,2
Pomimo
tego, że niewola Babilońska jest karą, to Bóg nie opuszcza Izraela i nie
opuszcza tych, którzy Go szukają czego najlepszym przykładem jest właśnie
prorok Daniel. Posyła Judę na 70 lat niewoli, by pokutowali i wzięli sobie do
serca swój grzech.
Daniel
urodził się około 625 r.p.n.e
dokładnie wtedy kiedy Królestwo Babilońskie zyskiwało na znaczeniu. Bóg
wzbudził go, by mógł być podporą dla narodu, który miał zostać uprowadzony za
kilkadziesiąt lat. Pochodził On z rodziny królewskiej ze szlacheckiego rodu. w.3
I
od czasu uprowadzenia całe życie Daniela było w niewoli, nigdy nie uciekł,
nigdy się nie buntował i dla wszystkich wygnańców stał się wielkim świadectwem
wiary i oddania Bogu.
W
czasie niewoli Babilońskiej Bóg wzbudził proroka Ezechiela który też wspomagał
słowem od Pana Boga wygnańców. Daniel miał już wtedy około 50 lat, a prorok
Ezechiel wspomina o nim jako o jednym z najbardziej sprawiedliwych ludzi na
ziemi Ezechiela 14,20. To więc za
czasów Ezechiela musiał już być znany ze swojej mądrości i posłuszeństwa Panu.
Słudzy
króla babilońskiego spełnili Boży rozkaz, Aszpenas, książę, przełożony nad
wszystkimi sługami, eunuchami miał znaleźć znamienitych izraelitów, którzy
mogli być przydatni w służbie u Króla na dworze (w. 3). (Być może Daniel był Eunuchem pozbawionym męskości, co mogłoby
tłumaczyć dlaczego nigdy się nie ożenił)
Widzimy,
że to byli młodzieńcy poniżej 17 lat bez jakiejkolwiek wady, piękni z wyglądu,
uzdolnieni we wszelkiej wiedzy i obdarzeni bystrym rozumem oraz mogący dalej się
uczyć.
Mieli
być przystosowani do służby w pałacu, nauczyć się języka chaldejskiego oraz
pisma.
Chaldejczycy
charakteryzowali się tym, że mieli bardzo rozbudowaną naukę o astrologii,
bóstwach, więc Daniel i inni młodzieńcy musieli się tego wszystkiego nauczyć
podobnie jak powiedziane jest o Mojżeszu
Dz Ap 7,22.
Teraz
pomyślmy o tym chwilę, Daniel i Jego przyjaciele mają iść do nowej pogańskiej
szkoły, mają między 14 a 17 lat. Tam mają się uczyć o Bogu wszystkiego co jest
przeciwnie temu, co do tej pory znają. Stoi przed nimi Ogromne zagrożenie,
muszą naprawdę mieć silną wiarę, by nie dać sobie urobić młodych umysłów.
Teraz
zobaczmy na wiersz 5, Król wyznaczył
królewskie utrzymanie, najlepsze potrawy, najlepsze smakołyki.
Dlaczego
tak zrobił, co chciał przez to osiągnąć?
Oczywiście
chciał by młodzi izraelici przylgnęli do tej kultury, poczuli, że to jest ich
dziedzictwo, by poczuli się częścią Babilonu i mieli poczucie zobowiązania
wobec Króla.
Wielu
myślałoby, że teraz skoro Król jest dla nas taki dobry, my musimy pójść za tym
wszystkim, co jest dla niego ważne, przyjąć jego wartości, podzielać jego
poglądy. To było ogromne zagrożenie, być wchłonięty przez Babiloński system
wartości.
Co
lepiej, lepiej jeść smakołyki i zgadzać się z Królem, niż jeść jakieś słabe
jedzenie i czuć się niezależnym?
Ale
diabeł często tak chce z nami postępować i usypiać naszą czujność przez
kompromisy i wejście w sytuacje, które nie pozwalają nam składać świadectwa o
Chrystusie.
Perspektywa
życia w kompromisach może być pociągająca. Nie wiemy dokładnie ilu tych
młodzieńców sprowadzono do Babilonu, niektóre źródła podają, że między 70-100,
a tylko o 4 osobach czytamy że oparły się takiemu urabianiu. Po trzech latach
takiego życia młodzieńcy mają zacząć służyć u króla.
w 6.
Też
byli inni oprócz Daniela, ale tylko Daniel i ci trzej obok niego byli w stanie oprzeć
się presji Babilońskiej.
Jak myślisz dlaczego zmieniono im imiona
w.7?
Widzimy
że zmiana imion to kolejna część przewartościowania człowieka, prania mózgu,
chcą by zapomnieli o swoim domu, swojej kulturze i swoim Bogu?
Imię
Daniel oznaczało że Bóg jest sędzią,
ale Baltazar oznacza Baal zapewnia.
To więc zmienili mu imię, które wzywało do czci prawdziwego Boga na imię, które
wzywało do oddawania chwały bałwanom.
Następnie
zmieniono imię Ananiasza z Pan jest łaskawy na imię Szadrach, które było
kombinacja wychwalającą boga Marduka. Imię Miszael oznaczające „kto jest jak
Pan” zmieniono na Meszach, wychwalające babilońskiego Boga. Azariasz którego
imię oznacza „Pan jest pomocnikiem” na Abed-Nego lub sługę Nego, a Nego był
synem Baala. Jak widzimy każde z imion zostało zmienione na część bóstw
babilońskich.
To
pokazuje nam jak diabeł chce nas urabiać na wzór świata. Czyni to przez
fałszywe religie, przez świeckie środowisko, przez naszych nienawróconych
znajomych. Chce urabiać nasze dzieci przez szkołę, przez środowisko w pracy i w
ten sposób chce zmienić nasze myślenie, aby było podobne do myślenia tego
świata byśmy zaczęli żyć na wzór tego świata. Psalm 1 Jakuba 4,4; 1 Jana
2,15-16
w. 8 Ale Daniel nie chciał tych wszystkich smakołyków, nie chciał tych
potraw i wina, którymi mógłby się skalać. Obawiał się, że to wszystko mogłoby
doprowadzić go do kompromisów.
Jak myślisz dlaczego Daniel odmówił tego
wszystkiego?
Chodzi
o to, że nie chciał się przed Bogiem zanieczyszczać łamiąc Jego przykazania.
Istniały wyraźne przepisy w zakonie, co żydzi mogli spożywać, a czego nie
mogli. Prawo Boże regulowało jakie potrawy mogli jeść, jak musiały być
przygotowane, jakie zwierzęta były czyste i jakie nieczyste Kapłańska 11,2-26
Kolejny
powodem decyzji Daniela powstrzymywania się od królewskich pokarmów było to, że
królewskie pokarmy zanim zostały podane królowi, to były ofiarowane bóstwom.
Daniel nie chciał tego jeść, by w jakikolwiek sposób nie czcić pogańskich
bogów.
I co było łatwiej zrobić, jeść te
pokarmy i mieć spokój, czy nie jeść i narażać się na gniew Króla?
Król
mógł się zdenerwować, że Daniel gardzi dobrobytem które mu oferuje. Mógł okazać
się niewdzięcznikiem, zuchwalcem, ale wolał raczej narazić się i być wiernym
Bogu, prowadzić bezkompromisowe życie niż pozwolić na obrażenie Boga w
jakikolwiek sposób.
Co nim kierowało ? Z pewnością wielka bojaźń Boża.
Na czym polegała bezkompromisowość
Daniela? Na tym, że postanowił
trzymać się całkowicie Słowa Bożego i Bóg przyznał się do tego, zjednał mu
przychylność sługi królewskiego.
Jeśli
mamy odwagę być bezkompromisowi wobec Słowa Bożego, być może w oczach wielu
będziemy uchodzili za dziwaków, ale Bóg będzie po naszej stronie i będzie nas
używał.
Widać
również, że mało jest takich ludzi którzy chcą żyć bezkompromisowo dla Boga i
chcą we wszystkim być posłuszni Bogu. Ale jeśli podejmują taką decyzje, to Bóg
bierze te naczynia i używa dla swojej chwały 2 Tymoteusza 2,19-21.
Paweł
wzywa Tymoteusza, by zachował siebie czystym od młodzieńczych pożądliwości, od
wszelkiej niesprawiedliwości, a wtedy Bóg użyje go do wielkich celów. Jeśli
zdecydujemy się na bezkompromisowe życie z Bogiem z pewnością Bóg użyje i nas.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz