Wydawanie owocu część 1

Drodzy dzisiaj porozmawiamy sobie o wydawaniu owocu. Biblia uczy nas, że każdy chrześcijanin jest powołany przez Boga do wydawania owocu. Przeczytajmy dwa główne teksty Ew. Jana 15,16 List Pawła do Rzymian 7,4 Mateusza 21,43

1.      Czego dowiadujemy się z wyżej podanych tekstów?

a.      Jezus wybrał nas do wydawania owocu. Jezus nie wybrał nas do bezczynności i do tego byśmy się tylko cieszyli naszym zbawieniem, ale pragnie, by życie każdego chrześcijanina uległo przemianie w takim stopniu, by mógł być błogosławieństwem dla innych ludzi.

b.      Jezus przeznaczył nas do wydawania owocu. Nawrócony chrześcijanin właściwie jest skazany na wydawanie owocnego życia. Nie można być prawdziwie odrodzonym chrześcijaninem i nie przynosić w ogóle owocu. Można przynosić mały owoc lub ograniczony, ale nie da się nie przynosić go wcale. Dlatego, że Królestwo Boże posiada w sobie ten potencjał wzrostu, przemiany i przynoszenia owocu. Gdy nasienie Królestwa Bożego zostanie zasadzone przez Boga w człowieku, to sprawia wzrost. Wydawanie owocu bardziej dotyczy tego kim jesteśmy niż tego co robimy.

c.       Jezus posyła nas do  wydawania owocu. Jezus również wysyła nas do owocnego życia i służby. Inaczej mówiąc Pan Jezus mówi, bądźcie aktywni, bądźcie gorliwi, a ja będę to błogosławił

d.      Jezus chce, by przyniesiony owoc był trwały wytrzymujący próbę czasu. Zmiany które dokonują się w chrześcijaninie pod wpływem społeczności z Bogiem, to nie są zmiany na krótką chwile, ale prawdziwe nawrócenie zawsze pociąga za sobą zmianę charakteru, życia i sposoby działania.

e.      W starym życiu zanim się nawróciliśmy nie mogliśmy wydawać owocu dla Boga, dlaczego? Nie znaliśmy Boga,  nie mieliśmy Ducha Świętego, nie służyliśmy Bogu, byliśmy w niewoli grzechu i naszego ja. A dla kogo wtedy przynosiliśmy owoce? Dala Świata, dla szatana, dla naszej chwały, dla grzechu. Ale teraz zostaliśmy wyzwoleni, by przynosić owoce dla Boga Rzymian 6,16-22

2.      Czym jest owoc? W środowisku naturalnym owoc jest efektem zachodzących procesów i wynikiem dojrzałości.

Podobnie jest w duchowym znaczeniu, owoc jest wynikiem trwania w Chrystusie jest duchowym błogosławieństwem. Gdy trwamy w Nim to przynosimy duchowe owoce którymi są Przeczytaj Galacjan 5,22

3.      Co jest niezbędne, by chrześcijanin mógł wydawać owoc? Psalm 1,2-3 Jana 15,4-5

a)      Trwanie w Chrystusie, chodzenie z Chrystusem przez modlitwę i posłuszeństwo Jego Słowu.

b)     Dlaczego trwanie w Chrystusie jest niezbędne dla wydawania owocu? Chrześcijanin jest połączony z Chrystusem jak gałązka z krzewem, jeśli w jakiś sposób to połączenie nie działa tak jak trzeba, to chrześcijanin usycha, marnieje, przygasa.

c)       Trwanie w Jego słowie Jana 15,7.Co mówi Psalm 1 na temat wydawania owocu? Do wydawania niezbędne jest rozmiłowanie się w Słowie Bożym i rozważanie go w swoim sercu oraz wprowadzanie go w czyn

4.      Dlaczego chrześcijanin powinien wydawać owoce?

a)      Przez wydawanie owocu uwielbiamy Boga Jana 15,8

b)     Gdy wydajemy owoce prawdziwie jesteśmy uczniami Jezusa Jana 15,8

c)      Owoce świadczą o prawdziwym nawróceniu i upewniają nas, że jesteśmy chrześcijanami Mateusza 12,33.

d)     Ponieważ zostaliśmy do tego powołani Jana 15,16

5.      Jak myślisz z czego wynika bezowocne życie i w jaki sposób Jezus przestrzega tych którzy owocu nie wydają.

a)      J 15,2 Jeśli latorośl nie wydaje owocu Bóg ją odcina

b)     J 15,6 Bezowocne życie wynika z braku trwania w Chrystusie. Prawdziwe nawrócenie charakteryzuje się trwaniem w Chrystusie, jeśli ktoś nie trwa w Chrystusie nie przynosi owocu, a w ostateczności czeka go potępienie na wieki.

c)      Bezowocne życie wynika często z faktu, że mamy tendencje życia w kompromisie ze światem w grzechu, a także mamy niewłaściwie poukładane priorytety. Rezultatem jest strata czasu, marnowanie energii na sprawy nieistotne i niedostrzeganie potrzeby uczniostwa.

d)     Przeczytaj Łukasza 13,6-8 Jak Bóg postępuję z ludźmi którzy nie przynoszą owocu?

6.      Owoc Ducha to Boży charakter w człowieku, rozważ Galacjan 5,22 i powiedz jak powinien zmieniać się charakter chrześcijanina.

a)      Chrześcijanin powinien wzrastać w miłości. Greckie „agape” Jest to ofiarna służba dla Pana i dla ludzi bez warunków i oczekiwań. Chrześcijanin wzrastający w miłości to człowiek potrafiący służyć z poświęceniem bez poczucia straty. Bóg dje doskonały przykład miłości Jana 3,16 1 Jana 4,9-10, opis ofiarnej miłości znajdujemy w 1 Koryntian 13,1-8

b)     Chrześcijanin powinien wzrastać w radości – greckie „chara” jest to radość niezależna od doczesnych okoliczności, ale wynika z Ducha Świętego i świadomości kim dla mnie jest Bóg, że stał się moim Ojcem, a Jezus Panem. Jest to radość z tego, że jestem dzieckiem Bożym, a moje imię Jest w niebie zapisane. Chrześcijanin może się radować nawet wtedy gdy przechodzi próby i trudności. Jakuba 1,2-4 Nehemiasza 8,10 Filipian 3,1 Filipian 4,4

c)      Chrześcijanin powinien wzrastać w poczuciu pokoju – greckie „eiraenae” wyraża spokój, dobre wewnętrzne samopoczucie wewnętrzną harmonię i uporządkowane życie. Jest to również pokój wynikający z pokoju jaki mamy z Bogiem wiedząc, że zostaliśmy z Nim pojednany przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Jezus jest księciem pokoju dlatego prawdziwy pokój może pochodzić tylko od Niego Izajasza 9,5. Każdy człowiek potrzebuje pokoju z Bogiem Rzymian 5,8 i pokoju Bożego Filipian 4,7. Chrześcijanin również niesie pokój Dzieje Ap. 10,36 Rzymian 14,19.

ü  Jaka obietnica jest dla czyniących pokój Mateusza 5,9?

d)     Chrześcijanin powinien wzrastać w cierpliwości greckie „makrothymia” oznacza wytrwałość.

Cierpliwość jest ważną Bożą cechą Rzymian 2,4

Albo może lekceważysz bogactwo jego dobroci i cierpliwości, i pobłażliwości, nie zważając na to, że dobroć Boża do upamiętania cię prowadzi?

Nasza cierpliwość jest poddawana szczególnej próbie gdy spotykają nas cierpienia II Koryntian. 1,6.

Wykonywanie woli Bożej również wymaga od nas wytrwałości Hebrajczyków. 10,36.

e)      Chrześcijanin powinien wzrastać w uprzejmości greckie „chrestotes” oznacza „uprzejmość”, „łaskawość” i „dobrotliwość”

Ponieważ Bóg okazał nam tak wiele dobroci Tytusa 3,4-5, również my powinniśmy przyoblec się w uprzejmość wobec innych.

Kolosan 3,12

Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość.

Uprzejmość jest jedną z cech rozpoznawczych ludzi, którzy służą Bogu.

2 Koryntian 6,4-6

W jakich sytuacjach możemy okazywać innym uprzejmość? Efezjan 4,32

f)       Chrześcijanin powinien wzrastać w dobroci, greckie „agathosyne” oznacza „dobroć”, „doskonałość”, czyli zbiór wszystkiego, co dobre.

Jedynie Bóg jest naprawdę dobry Mateusza. 19,17 Psalmy wciąż na nowo opiewają Jego dobroć.

Psalm 100,5

Albowiem dobry jest Pan; na wieki trwa łaska jego, a wierność jego z pokolenia w pokolenie.

Dobroć została nazwana owocem światłości Efezjan 5,9

Wszystkim ludziom powinniśmy okazywać szacunek i dobroć Tytusa. 3,1-2

Paweł wiedział, że wierzący w Rzymie są pełni dobroci Rzymian. 15,14

W jaki sposób dobroć może objawiać się w naszym życiu?

g)      Chrześcijanin powinien wzrastać w wierności, greckie „pistis” oznacza „wierność”, „niezawodność”, „sumienność”.

Boża wierność wobec nas jest podstawą naszej wierności w stosunku do Niego. Dlatego że Bóg jest wierny i powinniśmy być mu wierni. 1 Koryntian 10,13; 2 Tesaloniczan 3,3- 2 Tesaloniczan 2,13.

Bóg oczekuje od nas wierności Nehemiasza. 1,8. Ci, którzy nie są Mu wierni, poniosą za to karę Psalm. 73,27.

Wierność w służbie powinna cechować każdego chrześcijanina.

Łukasza. 16,10, 3 Jan 3

Czego wymaga się od sług Chrystusa? Dlaczego? 1 Koryntian 4,1-2

h)     Chrześcijanin powinien wzrastać w łagodności, greckie „praytes”.Wyraża ono swoistą delikatność, wyczucie, takt, dobre postępowanie z innymi.

 Doskonale oddaje to zachowanie Pana Jezusa wobec ludzi.

Mateusza 11,29, Mateusza 21,5, 2 Koryntian 10,1

My również powinniśmy okazywać łagodność wszystkim ludziom Efezjan 4,1-2.

Na tych, którzy są łagodni spoczywa Boże błogosławieństwo Mateusza 5,5.

Powinniśmy więc pielęgnować w sobie łagodne usposobienie Kolosan. 3,12;1 Tymoteusza 6,11.

W jakich sytuacjach szczególnie wymagana jest łagodność? Galacjan. 6,1, 2 Tymoteusza 2,25

i)        Chrześcijanin powinien wzrastać w wstrzemięźliwości, greckie „enkrateia” oznacza „wstrzemięźliwość”, „samokontrolę”, „opanowanie”, „powściągliwość”.

Termin ten rzadko występuje w Nowym Testamencie. Wezwanie do wstrzemięźliwości ma na celu uchronienie nas od rozwiązłego i nieprzyzwoitego życia.

Dzieje Apostolskie 24,25, 1 Koryntian 7,5.9, Tytusa 1,8, 2 Piotra 1,6

W jakich dziedzinach życia potrzebna jest wstrzemięźliwość?

1 Koryntian 9,25

Wstrzemięźliwość może jednak obejmować także inne sfery naszego życia.

Powinniśmy powstrzymać się od:

- rzeczy niedozwolonych 1 Piotr 2,11.

- rzeczy przeszkadzających w służbie dla Jezusa.

- egoizmu, który prowadzi do upadku.