Studium Listy do Efezjan 2,1-10

Paweł drugi rozdział zaczyna się od tego w jakim miejscu jest człowiek. Wcześnie w 1 rozdz. Paweł nakreślił wspaniały Boży plan i powiedział co zamierza i uczynił Bóg przez Chrystusa. W pierwszych 14 wierszach 1 rozdz listu do Efezjan, Paweł aż 15 razy wymienia Pana Jezusa Chrystusa. Możemy powiedzieć, wszystko przez Chrystusa, dla Chrystusa i ku Chrystusowi na chwałę Boga. Chrystus jest w centrum. Jednak w dzisiejszych czasach, często w kościele człowiek znajduje się w centrum. Gdy Paweł przechodzi do drugiego rozdziału, widzimy jaką niedorzecznością jest stawianie w centrum człowieka. Człowiek jest martwy, nawet więcej wiecznie martwy, gdyby Bóg przez wiarę w Jezusa go nie ożywił, nie byłoby dla nas nadziei. Jeśli odniesieniem dla nas jest człowiek, to chcemy budować na czymś co jest słabe, martwe, tymczasowe i nietrwałe.

Efez 2,1 – Paweł mówi że duchowo wszyscy ludzie są martwi. Co to znaczy że ludzie są martwi duchowo?

ü  Możemy powiedzieć, że grzech zupełnie nas zabił. Grzech spowodował że jesteśmy w oczach Boga całkowicie przegrani. Jeśli Bóg czegoś by nie zrobił, nie było by dla nas żadnych szans, by zbliżyć się do Boga, by poznać Boga, by mieć z nim społeczność.

ü   Człowiek w stanie upadku jest martwy przed Bogiem, nie ma z nim żadnego kontaktu, wszystko co robi czym się zajmuje, do czego dąży i czego pragnie jest przeciwnie Bogu. Człowiek nie popełnia grzechów dlatego, że przytrafiają mu się, ale popełnia grzechy dlatego, że jego natura jest zepsuta, dlatego że jest grzesznikiem  Mat 15,18-20; Kol 2,13

ü  Co może zrobić umarły człowiek, by podobać się Bogu? Nie może zrobić nic z tego powodu, że jest umarły. Nie może nawet sam wybrać Boga i odpowiedzieć na Ewangelię, to Bóg musi okazać mu łaskę i otworzyć jego serce, by światło ewangelii zaświeciło mu.

ü  Kto jest w takim stanie? Wszyscy. Wszyscy ludzie w naturalnym swoim stanie są martwi duchowo.

ü  Jaki jest główny problem człowieka? Głównym problemem człowieka nie jest to, że on czyni jakieś grzechy, kradnie, cudzołoży, złości się itp., ale głównym problemem człowieka jest, że on nie oddaje chwały Bogu. Głównym jego problemem jest, że ma jest grzesznikiem z natury, od poczęcia.

ü  Gdy człowiek porzucił źródło życia jakim jest Bóg stracił życie. Straciliśmy dostęp do chwały Bożej do źródła życia. Odejście od źródła którym jest Bóg musi skutkować śmiercią, wieczną śmiercią.

ü  Z tego powodu, że człowiek odrzucił źródło życia jakim jest Bóg, zabiega o inne źródła życia? Ale są to tylko chwilowe elektrody reanimacyjne, które prawdziwego życia dać nie mogą.

ü  Człowiekowi nie wystarcza jakaś reanimacja, człowiek musi otrzymać nowe życie. Reanimacja, to jakieś praktyki religijne, coś poprawić, rzucić jakieś nałogi, jakieś grzechy. Ale to nie zmienia faktycznego naszego stanu, wciąż mamy złą, grzeszną naturę będąc pod gniewem Bożym.

Efez 2,2

ü  Nie tylko człowiek jest martwy przez grzechy i upadki, ale również pochłonięty jest przez ten świat. Żyje na wzór tego świata w niewoli tego świata? Ze świata czerpie wzorce, moralne zachowania, sposób myślenia.

Co apostoł Paweł ma jeszcze na myśli mówiąc, że chodzimy na wzór tego świata?

Chodzi o ludzkie wartości i normy, które dalekie są od norm Jezusa Chrystusa? Ten świat jest Bogu wrogi 1 Jana 2,15-17; Jak 4,4.

ü  Kolejny straszny stan w jakim znajduje się człowiek to, naśladuje swojego duchowego ojca, którym jest diabeł. Diabeł jest ojcem duchowym wszystkich osób, które nie powierzyły swojego życia Chrystusowi. Wszyscy którzy nie narodzili się na nowo z Ducha Św. są pod duchowym autorytetem szatana, on rządzi w powietrzu. Sprawuje swoją duchową władzę nad ludźmi trzymając ich w niewoli, by nigdy nie poznali Zbawiciela – Jezusa Chrystusa. I nie chodzi tutaj o jakąś religijność, diabłu nie przeszkadza, że człowiek jest religijny, czy realizuje swoje cele i marzenia. To co Szatana niepokoi, to gdy ktoś zaczyna widzieć w Jezusie swojego Zbawiciela (2 Kor 4,4).

Efez 2,3 Stan upadku nie był tylko stanem pogan, ale stanem Żydów również. Wszyscy jesteśmy z natury dziećmi gniewu. W wyniku naszej grzesznej natury jesteśmy przeznaczeni na Boży gniew (Jana 3,36; Rzym 1). Jesteśmy potępieni. Często mówi się o Bogu, który jest miłością. Bóg „taki dobry wujek”, który przyklepie wszelki grzech. Ale taki obraz jest fałszywy, Bóg wymaga, odwrócenia się od grzechu, upamiętania, wiary w Jezusa. Jeśli to się nie stanie to Boży gniew w dzień sądu wyleje się na człowieka.

Jaki jest człowiek? Komu człowiek jest uległy? Zamiast być uległy Bogu, człowiek jest uległy sobie, swoim pożądliwościom i swoim pragnieniom. Więc człowiek jest uległy grzechowi, a nie Bogu, Jezusowi Chrystusowi, Bożemu Słowu.

Ale czy ludzie o tym wiedzą, czy przejmują się tym?

Nie, człowiek myśli że zaspokajanie siebie jest wolnością, ale Biblia mówi, że jest niewolą, niewolą grzechu.

Jaki duchowy stan człowieka kreśli apostoł Paweł?

ü  Marty duchowo, duchowy trup.

ü  Grzesznik z natury nie mogący zdobyć się na nic, co mogłoby się podobać Bogu.

ü  Czerpie wzór z tego świata żyje na jego sposób według ówczesnej mody, trendów moralnych oraz wszelkich innych

ü  Naśladuje szatana i żyje pod jego duchowym autorytetem, jest synem diabła.

ü  Człowiek w swym naturalnym stanie jest przeznaczony na Boży gniew.

Czy widzisz jakąś szansę dla człowieka bez ingerencji Bożej?

Nie, oczywiście nie.

Dlatego Paweł najpierw przedstawił duchowy stan człowieka, który był opłakany i pokazał nam, że bez Boga byliśmy zupełnie straceni.

Efez 2,4-5 Ale Bóg nie zostawił nas w tym stanie. Co Bóg uczynił z takimi grzesznikami jak my Jan 3,3; Jana 1,12-13; Jeremiasza 31,31-34?

Dlaczego to uczynił?

Paweł mówi o jeszcze jednej ważnej rzeczy w 5 wierszu, że Bóg odrodził nas, zbawił nas w wyniku swojej łaski. Nie dzięki naszym zasługom, naszym staraniom, naszej aktywności religijnej, ale dzięki łasce Rzym 3,24; Tyt 3,5

Czym jest Boża łaska?

Efez 2,6 Bóg nas wzbudził z Chrystusem, co to znaczy?

Życie chrześcijanina już nie ogranicza się do tego, co tu i teraz, kiedyś tak żyliśmy. Teraz mamy inne życie, życie wieczne, życie które otrzymaliśmy od Boga. Staliśmy się obywatelami Królestwa Bożego. Więc nie musimy już gonić za tym światem, za jego wartościami, za jego pochwałami i za tym co jest tymczasowe i ulotne. Wierzący już może się cieszyć wywyższeniem swojego Pana i Jego chwałą oraz że zmartwychwstał wraz z Jezusem. Już może się cieszyć swoim wyzwoleniem i wywyższeniem dzięki Jezusowi.

ü  Skoro Chrystus jest posadzony w niebie, to my tam jesteśmy razem z nim. Nasza pozycja ściśle zależy od Chrystusa, dzięki Jego zasługom, jesteśmy tam z Nim ze względu na Niego, On nas tam wprowadził.

ü  Jak myślisz co znaczy że my, zostaliśmy posadzeni w okręgach niebieskich?

·         Zakończone dzieło.

·         Odpoczynek.

Jak myślisz jak to jest, że jesteśmy tam, skoro jesteśmy tu?

Chociaż ciałem jesteśmy tu, to duchowo jesteśmy tam.

Efez 2,7 po co Bóg to wszystko uczynił, całe zbawienie, wybranie, odkupienie?

Uczynił to dla swojej chwały. Nie zbawił nas z powodu nas, nie my jesteśmy w centrum, ale Bóg jest w centrum. Bóg jest na pierwszym miejscu, musimy wyleczyć się z naszego egocentryzmu Obj 7,10-12. Z tego że wszystko zrobił to dla nas, bo my jesteśmy tak ważni. Nie, to Bóg jest ważny, Jego chwała, Jego osoba.

Efez 2,8-10

W czym przejawia się to nadzwyczajne Bogactwo łaski Bożej i Jego dobroci wobec nas?

A no w tym, że w Chrystusie Bóg odpuścił nam wszystkie grzechy. Nie policzył nam naszych upadków, nie potraktował nas taj jak na to zasługiwaliśmy, ale łaskawie przebaczył nam, okazał nam niezasłużona przychylność i uczynił to za darmo.

Jakie  rzeczy podkreśla Paweł w 8 wierszu?

ü  Zbawieni łaską Dz. 18,27

ü   Jesteśmy Zbawieni 1 Jana 5,13; Jana 5,24

ü  Przez wiarę Rzym 3,25

ü  To nie ludzka zasługa. Rzym 5,6

ü  Zbawienie to Boży dar dla człowieka i nie można go kupić tylko otrzymać.

Dlaczego Bóg musiał nam okazać łaskę byśmy mogli być zbawieni?

Dlaczego łaska była konieczna?

Efez 2,9 jak myślisz co to znaczy, żeby nie chlubić się przed Bogiem?

Czym ludzie się chlubią przed Bogiem?

 Efez 2,10 Co Biblia mówi o naszych dobrych uczynkach dokonanych w Chrystusie, czy one w ogóle mają znaczenie?

 Czy próbujemy nimi zasłużyć na zbawienie? Jesteśmy Bożym dziełem sztuki w Chrystusie. Tytusa 2,14