7.02.2011

Czy wszyscy ludzie będą zbawieni?

Ludzie często pytają o to, czy wszyscy ludzie będą zbawieni? Zbawienie przygotowane przez Boga jest dla wszystkich ludzi, ale nie wszyscy ludzie będą zbawieni.
Bóg dał Chrystusa jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy, ale nasze grzechy mogą być wybaczone tylko wtedy, kiedy uwierzymy, że śmierć Chrystusa na krzyżu, była śmiercią zastępczą za moje złamanie prawa Bożego.
Apostoł Paweł powiedział:

Rzymian 3:25  którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów,
Jezus poprzez swoją śmierć przebłagał Boga i zaspokoił wymagania Bożej sprawiedliwości, która domagała się ukarania grzesznika za jego grzechy. Czyniąc to wziął na siebie Boży gniew i Boży sąd, który należał się każdemu człowiekowi. Apostoł Paweł powiedział, że dzieło Chrystusa jest skuteczne wobec człowieka poprzez wiarę w to dzieło. Inaczej mówiąc, jeśli wierzymy, że ofiara Pana Jezusa jest ofiarą za moje grzechy, to wtedy doznajemy prawdziwej wolności polegającej na wybaczeniu grzechów i jakoby przeniesienia Bożego gniewu i sądu na Chrystusa. Żaden człowiek wierzący w Chrystusa nie musi obawiać się Boga i sądu ostatecznego, bo Chrystus wziął na siebie cały grzech tego człowieka i należny temu człowiekowi Boży gniew. Więc wszyscy ci ludzie co potraktowali poważnie dzieło Chrystusa i uwierzyli w nie będą zbawieni nie na podstawie swojego dobrego życia czy pobożności, ale zasług Chrystusa przez wiarę w te zasługi. Ci ludzie którzy nie dali wiary Bogu w, to dzieło według Słowa Bożego nie będą zbawieni. Będą musieli sami zapłacić za swój grzech, odrzucili bowiem jedyną ofiarę, która mogła ich zbawić, a którą jest Chrystus. Więc teraz nie mają już nic, by wykupić się od Bożego gniewu i Bożego sądu. I nie polega to na tym, że Bóg nie chce zbawić tych ludzi. On chce by oni byli zbawieni, ale ustanowił zasady na mocy których takie zbawienie człowiek może uzyskać nie urażając Bożej sprawiedliwości. To nie Bóg potępia człowieka, człowiek sam na siebie ściąga potępienie odrzucając Bożą miłość okazaną w Chrystusie. Mówiąc tym samym Bogu, że nie potrzebuje Jego łaski. Skoro tak, to wszyscy ci co pogardzili ofiarą Chrystusa będą musieli wziąć na siebie konsekwencje swoich grzechów, a taką konsekwencją jest wieczność w piekle.
2 Tesaloniczan 1:8  w ogniu płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie znają Boga, oraz tym, którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa.
9  Poniosą oni karę: zatracenie wieczne, oddalenie od oblicza Pana i od mocy chwały jego,
10  gdy przyjdzie w owym dniu, aby być uwielbionym wśród świętych swoich i podziwianym przez wszystkich, którzy uwierzyli, bo świadectwu naszemu uwierzyliście.

3 komentarze:

Anonimowy pisze...

A co będzie z tymi którzy nie znają nauki Chrystusa? Z tymi co żyli przed jego przyjściem ?
Co będzie z dzisiejszymi wyznawcami islamu, hinduizmu czy żydami? Tylko śmierć i zniszczenie? Czy Bóg karze za nieświadomość?

Chrześcijanin pisze...

przepraszam, że tak długo nie odpowiadałem, zwyczajnie brakowało mi czasu. Ap. Paweł mówi, że jedna z grup, która nie będzie zbawiona, to ludzie którzy nie znają Boga więc jeśli ktoś nie zna Chrystusa nie będzie zbawiony. jeśli chodzi o tych ludzi, którzy żyli przed przyjściem Chrystusa, to będą zbawieni na podstawie wiary w Chrystusa tak jak dostąpił usprawiedliwienia Abraham, który żył przed Jego przyjściem. Ofiara Chrystusa jest ofiarą za grzechy wykraczająca po, za czas. To znaczy że zbawia wszystkich którzy wierzyli Bogu przed Jego przyjściem,bo chociaż Chrystusa nie widzieli, to wierzyli w tego, który miał przyjść i w Boże obietnice dotyczące zbawienia. Abrahamowi Bóg zapowiadał, to wspaniale zbawienie przez Chrystusa i on uwierzył i poczytane mu to było jako sprawiedliwość.
Rzymian 4:18  Abraham wbrew nadziei, żywiąc nadzieję, uwierzył, aby się stać ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co powiedziano: Takie będzie potomstwo twoje.
19  I nie zachwiał się w wierze, choć widział obumarłe ciało swoje, mając około stu lat, oraz obumarłe łono Sary;
20  i nie zwątpił z niedowiarstwa w obietnicę Bożą, lecz wzmocniony wiarą dał chwałę Bogu,
21  mając zupełną pewność, że cokolwiek On obiecał, ma moc i uczynić.
22  I dlatego poczytane mu to zostało za sprawiedliwość.
Więc jeśli ktoś uwierzył w prawdziwego Boga przed przyjściem Chrystusa będzie zbawiony na podstawie Jego ofiary jeśli nie poznał Boga i nie uwierzył będzie potępiony za swoje grzechy.
Wyznawcy innych religii nie chrześcijańskich nie dostąpią zbawienia dlatego, że nie uwierzyli w Chrystusa. Sam Chrystus powiedział, że kto uwierzy będzie zbawiony jeśli nie uwierzy będzie potępiony, oni (wyznawcy islamu, hinduizmu, buddyzmu) odrzucili Chrystusa i dali wiary Jego słowom, a to jest największy grzech przed Bogiem. Odrzucić prawdę, która mogła ich zbawić. Bóg nie karze za nieświadomość, Bóg karze za grzech. W Liście do rzymian czytamy:

Rzymian 1:19  Ponieważ to, co o Bogu wiedzieć można, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił.
20  Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę,
21  dlatego że poznawszy Boga, nie uwielbili go jako Boga i nie złożyli mu dziękczynienia, lecz znikczemnieli w myślach swoich, a ich nierozumne serce pogrążyło się w ciemności.
Więc ludzie mogą poznać Boga pod warunkiem, że Go szukają. Bóg chce się Objawić i objawił się najpełniej w Chrystusie. Problem polega na tym, że ludzie nie chcą poznać Boga wolą żyć w ciemności i grzechu i za to poniosą karę, a nie za nieświadomość. Nieświadomość jest konsekwencją odrzucenia prawdy o Bogu. gdy odrzucamy objawiona prawdę o Bogu otwieramy coraz bardziej swoje życie na grzech i ciemność tym samym coraz bardziej zatwardzamy swoje serce na Chrystusa umierając bez prawdziwego poznania Boga. Inne religie obok chrześcijaństwa są ludzką projekcją Boga i przez nie diabeł trzyma ludzi w ciemności. Prawdziwy Bóg objawił się w całej historii, żydów , a na końcu objawił nam się przez Syna Bożego Jezusa Chrystusa. Starałem się odpowiedzieć w wierności ze Słowem Bożym.

Kulawe Szczęście pisze...

A jednak podtrzymam pytanie, bo założyć musimy, że nie wszyscy ludzie na świecie mogli słyszeć o Jezusie i Bogu.
Apostoł Paweł napisał, że "niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem", jeśli jednak ludzie żyjący gdzieś na krańcach Ziemi, nie wiedzą nic o poświęceniu Jezusa i nie znają nazwy "Bóg", "Jahwe" itd., ale dzieła Boga zostały poznane przez tych ludzi i uznane za "dobro", a także Najwyższa Istota została nazwana jakimś imieniem równoznacznym z imieniem Boga, a także złożyli tej Najwyższej Istocie dziękczynienie i cześć, to wówczas - patrząc na powołany cytat - należałoby uznać, iż tacy ludzie powinni dostąpić zbawienia, bowiem ze zbawienia eliminuje tylko to, że "poznawszy Boga, nie uwielbili go jako Boga i nie złożyli mu dziękczynienia".
W tym samym liście Apostoł Paweł pisze także:
"Znak obrzezania to przywilej, o ile przestrzegasz Prawa Mojżesza. Jeśli jednak je łamiesz, nie ma on żadnego znaczenia. 26 A jeżeli nieobrzezany poganin przestrzegałby Prawa, to czy nie zostanie potraktowany jak obrzezany Żyd? 27 I wtedy taki nieobrzezany poganin, przestrzegający Prawa, będzie sądzić ciebie, obrzezanego i znającego Prawo Żyda, który nie przestrzega Bożych nakazów. 28 Prawdziwym Żydem nie jest bowiem ten, kto jest nim na zewnątrz. A prawdziwym obrzezaniem nie jest to, które jest widoczne na ciele. 29 Prawdziwym Żydem jest ten, kto jest nim wewnątrz, a prawdziwym obrzezaniem jest przemiana serca, dokonująca się dzięki Duchowi, a nie literze Prawa. Taki człowiek podoba się Bogu i nie potrzebuje pochwały od ludzi."
A przedtem:
"Uniewinnieni przed Bogiem nie są ci, którzy Prawo znają, lecz ci, którzy go przestrzegają. 14 Skoro więc poganie, którzy nie znają Prawa Mojżesza, z natury wypełniają je, stają się prawem sami dla siebie. 15 Wskazują w ten sposób, że prawe postępowanie jest zapisane w ich sercach, bo ich sumienie pokazuje im, że dany czyn jest dobry lub zły. 16 A wszystkie ukryte działania wyjdą na jaw w dniu, w którym Bóg będzie sądził świat poprzez Jezusa Chrystusa. Jest to treść głoszonej przeze mnie dobrej nowiny."
Ap. Paweł mówi też, że: "Ci, którzy zgrzeszyli nie znając Prawa Mojżesza, bez niego poniosą karę. Ci zaś, którzy zgrzeszyli znając Prawo, zostaną skazani według Prawa.". Nie oznacza to jednak braku zbawienia, a jedynie karę: "Wiemy zaś, że Bóg sprawiedliwie ukarze każdego popełniającego te czyny.", przy czym kluczem jest tu - moim skromnym zdaniem :) - sprawiedliwość, która u Boga jest doskonała.

Nie jest to więc chyba aż tak proste zagadnienie jakby się zdawało :)

Pozdrawiam

Łączna liczba wyświetleń