18.01.2011

Studium listu Ap Pawła do Galatów. 4,21-31


Jest to jeden z najtrudniejszych fragmentów w liście do Galacjan i argumentacja Pawła wymaga dobrej znajomości Starego Testamentu. Padają tu bowiem takie postacie jak Abraham, Izaak, Hagar, Ismael, Góra Synaj. Ten fragment tez ma wydźwięk alegoryczny, postacie i miejsca, które wymienia Paweł są pewnymi typami i zapowiedziami przyszłych wydarzeń. W rabiniźmie hebrajskim taki sposób argumentacji był rozwinięty i niekiedy posługiwano się nim. Oczywiście istniały pewne zasady, które regulowały ten sposób interpretacji Biblii. Gdy tych zasad się nie trzymano pojawiały się niekiedy najdziwniejsze komentarze odnośnie niektórych fragmentów.

Wers 21 – Paweł zwraca się w swoim liście do tych którzy chcieli być pod zakonem jak to określił wcześniej w 9 wersie zawracają do żywiołów tego świata. Paweł mówi, że ci którzy zwracają się do zakonu, to zupełnie go nie znają. Skoro tak dobrze znacie zakon to „nie słyszeliście co zakon mówi”.
Swoja drogą to ciekawe, że ludzie często zwracają się w stronę jakiejś religii nie znając jej zbyt dobrze. Podobają im się pewne praktyki i rytuały, ale często nie zastanawiają się czy to przybliży ich do Boga. Wydaje się, że Galicjanie również postanowili zawrócić w stronę zakonu nie wnikając zbyt głęboko czy to ma sens. Ktoś im powiedział, że tak powinni uczynić a oni tego kogoś posłuchali. Nigdy nie powinniśmy przyjmować bezkrytycznie jakiś rzekomo cudownych nowości i innych dodatków do ewangelii. Słowo Boże mówi nam 1Tes 5:21   BT   "Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie!"
Jako chrześcijanie powinniśmy wszystko badać a trzymać się dobrego. Badać znaczy rozpatrywać w świetle Słowa Bożego tylko tak czyniąc będziemy bezpieczni od zwiedzenia i kłamstw diabelskich.
Paweł występuje przeciw wszystkim, których religia ma charakter legalistyczny i oparta jest o uczynki. Ktoś powiedział, „że na świecie istnieją dwie religie jedna z nich to legalizm i religia uczynków a druga to zbawienie z łaski Boga przez wiarę w Chrystusa”. Gdy  przyglądamy się innym religią a nawet z skostniałemu chrześcijaństwu, to człowiek wciąż chce robić to co robili Galacjane. Polegać na sobie i swojej religijności w kwestii zbawienia, ale taka droga prowadzi nas do śmierci duszy. Do życia zaś jest droga przez Krzyż Chrystusa. A tam nasze wysiłki na nic się zdadzą musimy całkowicie polegac na dziele Pana Jezusa Chrystusa.
Wers – 22 - 23
Abraham miał dwóch synów jednym z nich był Ismael  a drugim był Izaak. Isamael urodził się z niewolnicy Abrahama, którą była Hagar a Izaak urodził z Saraj żony Abrahama. Ismael urodził się w wyniku intryg Abrahama i Jego obaw, że nie będzie miał potomka, a Izaak urodził się na podstawie obietnicy, która została dana Abrahamowi przez Boga. Można obrazo powiedzieć że Izaak zrodził się z łaski Bożej a Ismael w wyniku zabiegów człowieka. Paweł widzi w tym pewien obraz, typ, oraz zapowiedź dwóch przymierzy jednego rodzącego w niewolę a jego typem jest Hagar i jej syn Isamel i jest to ludzki sposób zbawienia, a drugim typem jest Izaak który urodził się na podstawie obietnicy i przeciw zwyczajnym prawom natury bo Sara bowiem była bezpłodna, a i czas na rodzenie dla niej dzieci minoł, miała około 100 lat. To znaczy że Izaak jest typem nowego przymierza rodzącego dzieci Boże na podstawie łaski Bożej i z wiary w obietnice Boże, a ta obietnicą jest Chrystus. Ismael jest typem wszystkich ludzi chcących zbawić się za pomocą uczynków.

Wers 24 - 26
Stare przymierze prawa wyjaśnia Paweł rodzi w niewole lub przynosi niewole i nie może wyzwolić nas z naszych grzechów. Wprost przeciwnie Stare przymierze przypomina nam ciągle o naszych grzechach potępiając nas przez prawo i przynosząc nam przed nasze oczy konsekwencje za złamanie prawa. Nowe przymierze jest na podstawie obietnic Bożych mówiących o wyzwoleniu z niewoli Prawa. Żydzi właśnie w taki sposób pragnęli pojednać się z Bogiem. Hagar, która jest typem niewoli prawa z góry Synaj reprezentuje Jerozolimę. Stolice Izraela ośrodek centrum kultu religijnego starego przymierza. Stolicą wszystkich zbawionych jest niebiańskie Jeruzalem jest to duchowe miasto Boga dla zbawionych ci którzy nie są zbawieni nalezą do ziemskiego miasta. Jeruzalem jest tu wymienione jako miasto reprezentujące Boży lud ze starego przymierza i z nowego.
Wers 27
Paweł cytuje Izajasza mówiący o tym że ostatecznie dzieci z obietnicy czyli zbawionych przez Chrystusa będzie więcej niż ma dzieci stare przymierze odnoszące się do wszystkich Żydów. Gdy dzisiaj przyglądamy się tym proroctwom to widzimy jak wielu ludzi na przestrzeni historii uwierzyło w Chrystusa i jak wielu dzisiaj pokłada w nim nadzieje. Te liczby dawno przekroczyły cielesny Izrael.
Wers 28
Paweł przypomina Galacjanom, że oni są dziećmi obietnicy więc zawrócenie do zakonu to cofnięcie się. Prawdziwi wierzący nie SA zrodzeni z woli mężczyzny lecz z Boga
Jan 1:12  Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego,
Jan 1:13  Którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga.

Wers 4-29
Ismael szydził z Izaaka i ponizał go co dla Pawła jest świadectwem, że zrodzeni z ciała prześladują zrodzonych z Ducha Św i świat ich nie nienawidzi. Prześladowali naszego Pana prześladowali Apostołów i Pawła oraz będą prześladować ciebie.
2Tm 3:12   Bw   "Tak jest, wszyscy, którzy chcą żyć pobożnie w Chrystusie Jezusie, prześladowanie znosić będą."
Dla Pawła istnieje pewna zasada mówiąca o wrogości miedzy ciałem, a duchem. List do Rzym rozdz. 8  
1Kor 15:50   Bw   "A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone."

Wers -  30-31
Nie  można mieszać prawa z łaską. Zbawienia przez uczynki ze zbawieniem z łaski te obie koncepcje są sobie przeciwne. W zbawieniu z łaski zawierają się uczynki, ale w zbawieniu z uczynków nie ma łaski dlatego takie zbawienie nigdy nie może być możliwe. Boże usprawiedliwienie jest udzielane tym którzy wierzą a nie tym którzy czynią. Nowe narodzenie dokonuje się na podstawie wiary w Zbawczą śmierć Chrystusa na Krzyżu i jest całkowicie Bożym dziełem. Nawet nowy człowiek stworzony przez Boga w Duchu Św jest nie ludzką zasługą, a działaniem Bożego miłosierdzia i to Paweł próbuje na nowo powiedzieć Galacjanom.
wnioski

1.       Chrześcijanie są dziedzicami obietnic Starego Testamentu i wypełnienie obietnic ma sens. duchowy.
2.       Doświadczamy łaskowości Boga dzięki Jezusowi Chrystusowi a nie nam.

Brak komentarzy:

Łączna liczba wyświetleń